Vera - 01.04.1983, Blaðsíða 21

Vera - 01.04.1983, Blaðsíða 21
Pjónusta í lágmarki Miðsvæðis í byggðinni er þjónustukjarni hennar en þangað verða íbúarnir að sækja allt umfram brýnustu daglegu nauðsynjar. Það er í sjálfu sér ágætt að hafa þjónustuna sent næst miðju byggðar, en liins vegar er lögun byggðarinnar þannig, að gönguvegalengdin fyrir þá sem búa vestast í henni verður alltof löng. Má þvísegja að þessir íbúar séu illa í sveit settir í flestu tilliti. Til viðmið- unar má nefna, að leiö þeirra í þjónustukiarnann er álíka lone og veealengdin frá Hlemmi að gatnamótum Suð- urlandsbrautar og Kringlumýrarbrautar. Þætti sjálfsagt ýmsum það um langan veg að t'ara til að sækja sér tvinna- kefli eða umslag. En kannski er reiknað með að einkabíll- inn sé ávallt til þjónustu reiðubúinn og er þá ekki jafn nærtækt fyrir íbúa á þessum slóðum að bregða sér í bæjar- ferð og hafa þá úr meira vöruúrvali að moða? Um þjón- ustu á svæðinu er annars það að segja, að hún getur aldrei orðið mikil né fjölbreytileg vegna þess hversu tiltölulega fámennt og strjálbýlt svæðið er. Skólamálin I tillögum skipulagshöfundanna hefur alla tíð verið gert ráð fyrir að tveir skólar þjónuðu öllu svæðinu. Þetta hefur verið gagnrýnt af Kvennaframboðinu í fyrsta lagi vegna þess að við berjumst fyrir fleiri og minni skólurn, í öðru lagi vegna þess að gönguvegalengdir yrðu of lanttar ef skólarnir væru aðeins fleiriþ þriðja lagi vegna þess nð hraðbrautin er enn á sínum stað og með öllum ráðum verður að koma í veg fyrir að hún slíti í sundur skóla- hverfi. Fræðsluráð fékk málið til umfjöllunar og hefur nú falið skipulagshöfundum að gera ráð fyrir lóðum undir þrjá skóla. Er hugmyndin sú að skóli miðsvæðis í hverfinu verði n. k. höfuðból en skólarnir í austri og vestri ann- exíur hans. Þctta er í sjálfu sér góðra gjalda vert en hrædd er ég um að þessir þrír skólar líti aldrei dagsins Ijós. Á Eiðisgranda og í Ártúnsholti eru líka fráteknar lóðir undir skóla en mér vitanlega hafa borgaryfirvöld ckki enn stungið þar niður skóflu og hafa ekki uppi neina tilburði í þá átt. Og ef við höldum áfram að taka mið af öðrum hverfum borgarinnar, þá segir reynslan okkur að miðað við óbreytta stefnu í skólamálu, þá beri 7000 manna hverfi í besta falli tvo skóla. Því miður ríkir sú stefna í skólamál- um að byggja fáa og stóra skóla sem eru yfirfullir meðan hverfin eru að byggjast upp en þurfa að berjast fyrir tilveru sinni um leið og börnum fækkar verulega. Ekkert bendir til þess að framtíð Grafarvogsskólanna verði á annan veg, þvert á móti. Vegna þess að yfirgnæfandi meirihluti byggðarinnar í Grafarvoginum er í sérbýli, má búast við því að svæðið „eldist" hratt, barnafjöldi verði mikill í fyrstu en börnum fari síðan ört fækkandi. Það eru íbúðirnar í fjölbýlishúsunum sem ganga kaupum og söl- um og það er þangað sem unga fólkið flytur. Endurnýjun íbúðahverfanna á sér lýrst og fremst stað í gegnum fjöl- býlishúsin en einbýlishúsin eru í flestum tilfellum enda- stöðin í byggingabransanum. Segjum skilið við svefnbæina Að lokum þetta: Stefna Kvennaframboðsins í skipu- lagsmálum er sú, að við skipulagningu hverfa eigi að reyna eftir fremsta megni að blanda þau að byggð og íbúasamsetningu þannig að hvert hverfi rúmi mart’skonar starfsemi og misstjórar íbúðir fyrir mismunandi fiöl- skyldur og sambylisform. Skipuleggja á hverfin með þarfir ólíkra þjóðfélagshópa í huga og reyna að fullnægja sem flestum þeirra innan hverfisins. Ungir og gamlir, konur og karlar, blankir og betur stæðir ættu að lifa og starfa í hverfinu sínu og fá þar bæði salt í grautinn og litskrúðugan félagsskap. Við þurfum að endurheimta borgina úr klóm einkabilsins oa settia skilið við svefnhæ- ina. Skipulagsvinnan í Grafarvoginum stefnir í þveröfuga átt og þess vegna mun Kvennaframboðið aldrei sam- þykkja hana. Sólrún Gísladóttir. Kvennaathvarfið er á götunni frá og með 14. maí. Nú liggur á að tryggja varanlegt húsnæði og fullur hugur á að stefna að því marki. Vantaraðeins peningana. Dagana 8. og 9. apríl fer fram fjársöfnun með merkja- sölu og rennur allur ágóði til hússjóðsins. Markmiðiðer: Einoghálfmilljón! Leggjunt hver annarri lið með því að kaupa merki — það kostar 50.— krónur stykkið. Það vantar líka konur til að selja merkin — þið sem viljið leggja hönd á plóginn, látið vita af ykkur á skrifstofu Kvennaathvarfs- ins, síminn er 31575 og skrifstofan er opin frá 14-16 alla virka daga. Því fleiri sem selja og kaupa, þeim mun fleiri gefst kostur á öruggu húsaskjóli í eigin húsnæði Kvenna- athvarfsins.

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.