Vera - 01.09.1984, Blaðsíða 7

FÉLAGAFJÖLDI: u.þ.b. 6.500
HLUTFALL KYNJA:
u.þ.b. 2/3 konur, Vb karlar
LAGMARKSLAUN: 12.913
GREIDD MEÐALLAUN KVENNA:
17.866 (nóv. 1983)
GREIDD MEÐALLAUN KARLA:
21.105 (nóv. 1983)
MISMUNUR: 18%
V.R.
HLUTFALL KYNJA I:
a) Stjórn: 6 konur, 9 karlar
b) Trúnaöarmannaráöi:
u.þ.b. 2/3 karlar, Vz konur
c) Samninganefnd: 10 konur, 10 karlar
LAUNALIÐUM SAMNINGA HEFUR
EKKI VERIÐ SAGT UPP
KAUPHÆKKUN: 3% eöa 387 króna
hækkun á lágmarkslaun
Guöfinna Friöriksdóttir er, eins
°9 hún segir, „makalaus barnlaus
sjnstaklingur”. Hún starfar nú í
Nötvinnslunni í Hagkaup og hefur
veriö meölimur í V.R. í 8 mánuði. Á
meðfylgjandi mynd er Guðfinna
|*-h.) ásamt Kristínu systur sinni en
nún starfar á sama staö og Guö-
f|nna. Báöar hafa þær verið virkar í
Samtökum kvenna á vinnumarkaði.
A síðustu árum hafa kjörin farið hríð-
Versnandi. Það er orðið svo að maður get-
er ekki einu sinni leyft sér að borða reglu-
e9a. Fatakaup koma auðvitað ekki lengur
1 greina. Ég var t.d. algjörlega skólaus í
yrravetur og sé ekki fram á að geta keypt
^ér skó fyrir veturinn í ár. Launin eru sum-
Se undir lágmarksframfærslukostnaði.
, ^aður er orðinn mergsoginn af þessu
astandi. Til þess að drýgja tekjurnar neyð-
emst við til þess að leggja miklu meiri
e'nnu en áður í alls kyns störf heima fyrir
þ'ns og t.d. kæfugerð, fatasaum og fleira.
..etta kemur verst niður á konum, að hluta
1 Ve9na þess að þetta eru talin hefðbund-
n kvennastörf og að hluta til vegna auk-
nnar yfirvinnu karla. Það fer þannig öll
rka hjá konum í þaö að skipuleggja af-
K°mu næsta dags.
Karlmenn í V.R. eru að öllum jafnaði
s Un betur borgaðir en konur. Samkvæmt
amningum og lögum á að greiða sömu
un fyrjr sömu vinnu, en það er staðreynd
v- ^rlmenn hafa alltaf yfirhöndina. At-
'nnurekendur yfirborga karlmenn vegna
Qess aö þeir eru taldir stabílli vinnukraftur
^9 auk þess þykir þeim ekki bjóðandi upp
annað. Á vinnustöðum eins og t.d. stór-
er°rkuðunum þar sem nær öllum konum
frek °rE)aÖ eftir töxtum, eru karlar miklu
Vm yfirbor9aöir. Þessu er komiö við á
ln San hátt. Það er t.d. skellt á karlmann-
^ einhverjum titli sem tryggir honum þá
^ rri laun en konunni sem stendurvið hlið
q ns °9 gerir nákvæmlega sama starfið.
nnur aðferð hefur verið að láta karlmenn
'hn
a hærri starfsaldurstaxta en konur.
Ie6"a fer auðvitað ósköp leynt og sérstak-
máy af hendi Þeirra aöiia sem hlut eiga að
Þetta er orðið óþolandi ástand. Stór
hluti kvenna í V.R. hefur ekki fengið meira
en 12.913 i mánaðarlaun og með 3%
hækkuninni 1. september hækkuðu þessi
laun um 390 krónur! Febrúarsamningarnir
voru til allt of langs tíma. Það hefði auðvit-
að aldrei átt að samþykkja þá, en ákafur
áróður verkalýðsforystunnar náði því mið-
ur að sannfæra of marga. En áróður verka-
lýðsforystunnar var mótsagnakenndur.
Magnús L. Sveinsson t.d. var stöðugt að
hamra á því að afkoma fyrirtækjanna væri
svo góð að þau gætu borgað verulega bet-
ur, en á sama tíma þá mælti þessi sami
maður með febrúarsamningunum! Það
eru nú farnar að heyrast óánægjuraddir
h vað varðar þessa samninga jaf nvel þó að
þeim hafi ekki verið sagt upp nú í haust. En
atkvæðagreiðslan um þá ákvörðun var
ekki lýðræðislegri en svo að ekki var boð-
að til almenns félagsfundar, heldur var
trúnaðarmannaráði falið að taka ákvörð-
unina. Annars þyrfti að fara að stokka upp
í þessu verkalýðsfélagi. Félaginu tilheyra
smáatvinnurekendur jafnt sem launafólk,
en það er augljóst að þessir hópar eiga
ekki sömu hagsmuna að gæta.
Það er orðið brýnt að konur krefjist réttar
síns sem fullgildir meðlimir samfélagsins
til jafns við karlmenn. Til þess verðum við
að standa saman og sýna atvinnurekend-
um í tvo heimana t.d. með því að hverfa
frá vinnu í einhvern tíma og gera þeim þar
með Ijóst aö við erum til.
7