Vera - 01.09.1984, Síða 19
_|P5álr,me&6áraga®lí)““a ^ w^a\eiUsNj
&iS^ílS8U*l’
a27022.
i Erum
1 og ofci
I Íbú6
| mána.'
i framí
l 93474
“um. Einhver fyrirframgre^J
^g^teowettlr^.
litil systkini ein
i á götunni, þurfum íbuú
Ijálp!
Enun tvær systur, önnur einst«™
móðir, óskum eftir 2^3 herbergja'
íbúö, helst í austurbæ Kópavogs. Helst
strax. Fyrirframgreiösla mögulei ‘
Ú.lsima 45027,
16ára dren„_
óskar eftir herbergi tU leigu strax.
Uppl. í síma 45205 e. kl. 18.30.
» . . __nw45 e.ki-20-,
UppUJpBáÍSap^^
.^gur, í64r?..vttngs - 2)a herber^
óskaefUremstókh . Kossvogu
íbúö sero, '^heimiUshjálphænn ^
Barnagæsla ej h G.ame6mælief^ii
, bringið í slma 685701
VPPÍ.
ííjálp'.
Erum tvö
“Fyri«"reTðstórog öruggarl
mánaöargreiöslur. Heglusenn og goörj^
umgengni heitiö. Upp1. > .f™8^30
~ ’frmidngnæstu
Uiinn „ fyr‘rfraL Aefet / j?Amér2-
°g
®FSl?Íu' neitið. Úppíi
tb'
e->'
5K*i"
■ger reglusom ■ • •fV etV* '
Jinstæö móðir með 5 ára dreng ogX \v.vbv%?K\ó'í. e'é
feftir 2ja-3ja herbergja íbúð, helst íj
| tjamamesi. Reykjavik kemur ein
I til greina. öruggar mánaðargreiðs!..
Log litilsháttar fyrirframgreiðsla er
: r hendi. Uppl. í síma
I Tværs
F50þús.kr.fyrirfram. ... x
Kona meö tvær litlar telpur óskar eftir ,
2-3 herbergja íbúö. Hafið samband við
auglþj.DVísíma 27022.
Ung, reglusöm og róleghjón
-Ijálp!
Er á götunni með 2 lítil börn. Oska .
að taka á leigu 3ja herb. íbúð. Einh-
fyrirframgreiðsla. Reglusemi og gi
umgengni heitið. Uppl. 1 síma 74660,
' iarta
Elnstæð móðlr
með þrjú böm óskar eftir 2ja-3ja herb^
íbúð sem allra fyrst, öruggar mánað
1 -eiðslur. Uppl. í síma 687634
Tilboð merkt „Reglusemi 456” ..
^®ru lesendur.
Mig langar í stuttu máli að segja ykkur frá
reynslu minni sem leigjanda á þeim svarta
,eigumarkaði sem viðgengst hér í borg, vegna
Þess að mig grunar að þeir séu ófáir sem hafa
frá svipaðri reynslu að segja.
Pyrir rúmum þremur árum flutti ég til íslands frá Sví-
Pióö, eftir sjö ára dvöl viö nám og störf. Þaö var þá sem
e9 hóf minn glæsta feril sem flökkukona og hef ég hald-
10 Þeim titli fram til dagsins í dag, án þess þó aö eignast
Sv° mikið sem hestakerru undir búslóðina og barniö
ei°s og sannri flökkukonu ber, hvaö þá húsvagn.
^9 og sonur minn byrjuöum í Hlíöunum hjá ættingj-
Urn. þaöan til vinkonu í Nökkvavoginum, síöan í miöbæ-
lnn til ættingja í biö eftir íbúö sem tók mig þrjá mánuöi
aö útvega meö mikilli og haröri leit og dýrum auglýsing-
Urri Ég var líka komin á íbúðaskrá borgarinnar.
Þá erum við stödd viö sundin blá skammt frá Klepps-
Ve9inum. Það voru margir sem slóust um þá íbúö og ég
^an aö eigandinn, sem var gamall maöur, talaði heil lif-
ar|dis ósköp um alls kyns kálrækt og voru rófur og kart-
°tlur hans sérgrein. Ég sýndi þessum málum hans að
s)álfsögöu mikinn áhuga og vonaði heitt og innilega aö
a9 liti nú nógu búkonulega út, — sagðist meira aö segja
hafa unnið viö garðyrkju í Svíþjóð sem var náttúrlega
elber lygi. Eg fékk íbúðina! Fjórir mánuðir fyrirfram
'ein mánaöarleiga í tryggingu sem ég fékk reyndar
drei greidda tilbaka) en samningur aöeins í eitt ár. Ég
adist „Ijónheppin” og náttúrlega varö ég „innilega
Pakklát”!
.. Ihúðin reis upp á þremur vikum meö pottablómum og
ollu tilheyrandi.
”Ekki barn takk”
En áriö var fljótt aö líöaog aftur stóöum viö innan um
jniinháa stafla af pappakössum og drjúpandi potta-
°ntur án þess aö mér hefði tekist að útvega okkur nýj-
n samastaö I tilverunni. Við enduöum á saumastofu
mmusystur minnar í miöbænum og þaðan í Gnoöar-
9mn til vinkonu. En hver er svo sem tilbúinn aö taka
nnóti konu og barni inn á heimili sitt bara sí svona? Oft
var þröngt á þingi en verst var tilfinningin aö finnast
maöur alls staðar fyrir, — aö sjálfsögöu meö réttu!
Þá var þaö næsti áfangastaður, þó ekki lokaáfangi
því miöur, en Lokastígur hét staöurinn og þar höfðum
viö búsetu í tvo mánuöi vegna fjarveru eiganda. Áfram
svaraði ég auglýsingum og dreifði sjálfri mér á pappírs-
sneplum út um allan bæ án þess að vita nokkurn tíma
hjá hverjum ég lenti. Hver sem reynt hefur kannast viö
dulmálslyklana „Áreiöanlegur”, ,,Góö umgengni”,
„Reyklaus” og allar dularfullu tölurnar ,,323” eöa hvað
þaö nú kann aö vera, og víst vildu allir fá persónulegar
upplýsingar og stundum meömæli. Aldrei fékk ég um-
sóknir mínar aftur í hendurnar og aldrei fékk ég svör.
Mig fór aö gruna að þaö gæti stafað af þeirri staðreynd
aö ég var ein meö barn. Ég reyndi aö auglýsa „tvennt
í heimili” í staöinn fyrir ,,kona meö barn” og viti menn,
þaö var hringt — en því miður ekki barn takk!
Góðurvinurfrétti af vandræðum mínum og bauð mér
íbúð sína í fjóra mánuöi (allt fyrirfram en sanngjörn
leiga) þarsem hann var aö faraerlendis. Þá var vikaeft-
ir af dvöl minni á Lokastígnum. Heppin! Ég tíndi saman
þriöjunginn af búslóö minni, sem var dreifö á þrjá staöi
í borginni, og bjó um mig og son minn á Hverfisgötunni.
Þegar hér var komið sögu vorum viö búin aö flytja átta
sinnum á tæpum tveimur árum og ekki var ég farin aö
sjá fyrir endann á flutningunum, — síöur en svo, þetta
var rétt aö byrja. Enn var ég á skrá hjá borginni!
Ekki mannabústaður
Ég hélt áfram leit minni og þaö eina sem bauðst voru
samningar frá tveimur og upp i sex mánuöi en ég
stefndi a.m.k. aö árssamningi, búin aö fá nóg af flakk-
inu. En þaö tókst mér engan veginn svo ég lenti aö lok-
um á Grundarstígnum á sex mánaða samningi. Þaö var
,,góður eigandi” því ég slapp viö fyrirframgreiöslu. Þaö
var náö í restina af búslóðinni og þaö sem eftir hékk á
blómastilkunum og öllu komiö sem haganlegast fyrir.
Aö vísu var kötturinn farinn aö heiman, kanarífuglinn
slapp út í einum flutningnum, frelsinu sjálfsagt dauö-
feginn, fiskarnir fengu nýja eigendur og hamsturinn,
sem enn var heill og lifandi, var seldur þangað sem
hann var keyptur, nú tveimur árum eldri, viö mikinn
19