Vera - 01.04.1990, Blaðsíða 26

lega í málefni sem tengjast þeim.
Tómstundaskólinn býður uppá
námskeið í ákveðniþjálfun fyrir
konur þar sem m.a. er farið í já-
kvæð samskipti, hrós og gagn-
rýni. Fjallað er um muninn á
ákveðinni, óákveðinni og ágengri
framkomu og mikið lagt uppúr
sjálfsvirðingu og sjálfsábyrgð.
Ég sat í síðasta tíma eins
ákveðni námskeiðs og það var
mjög fróðlegt og gaman. Konur
voru að tala um hve erfitt er að
segja NEI og því láti þær of oft
troða á sér. Námskeiðið hafði
opnað augu þeirra fyrir ýmsu í
samskiptum þeirra við annað fólk
og því hvernig þær bregðast við.
Þær urðu að leggja fram „framtíð-
aráætlun“ þar sem allar sögðust
ætla að halda áfram að byggja sig
upp, bæði andlega og líkamlega.
Ein kvaddi námskeiðið með vísu:
Ég hef rétt til að vera eins og
ég er,
þótt ekki ég þóknist sjálfri mér.
Mikið væri samt gaman ef
sjálfstraustið kæmi er héðan
ég fer.
Ég fór einnig á fund með kon-
um sem voru á námskeiðinu s.l.
haust. Þær hittast alltaf mánaðar-
lega, til að segja hvor annari ,,sig-
ursögur“ af jákvæðri framkomu
sinni og þær styðja hver aðra og
styrkja á ýmsa lund. Þær segjast
enn vera að temja sér listina að
segja NEI og að láta smáatriðin
ekki æsa sig upp. Ein sagðist sjá
allt í öðru ljósi nú, hún hafi lært
að horfa á málin útfrá sjálfri sér,
því að ekki sé hægt að kenna nein-
um öðrum um. Það hafi verið erf-
itt að viðurkenna það, en nú sé
það frelsun. Þær voru allar sam-
mála um að það erfiðasta á nám-
skeiðinu hafi verið að horfast í
augu við það að bera ábyrgð á eig-
in lífi og uppgötva að þær stjórna
því sjálfar hvernig komið er fram
við þær. Ekki tjáir að velta sér
uppúr fortíðinni, hún er liðin, en
nú er það nútíðin og framtíðin
sem gilda. Konur af báðum nám-
skeiðum vilja framhaldsnám-
skeið, því þær eigi svo margt eftir
ólært.
R.V.
Kjörskrá
til borgarstjórnarkosninga, er fram eiga aö
fara 26. maí n.k., liggur frammi almenningi
til sýnis í Manntalsskrifstofu Reykjavíkur-
borgar, Skúlatúni 2, 2. hæö, alla virka
daga frá 25. mars til 22. apríl n.k., þó ekki
á laugardögum.
Kærur vegna kjörskrárinnar skulu hafa
borist skrifstofu borgarstjóra eigi síðar en
11. maí n.k.
Menn eru hvattir til aö kynna sér, hvort
nöfn þeirra séu á kjörskránni.
Reykjavík, 20. mars 1990.
Borgarstjórinn í Reykjavík.
FRÓÐLEIKSFÝSN
EÐA HVAÐ?
Hvernig stendur á þessari námskeiðsfíkn kvenna? Eru konur
svona fróðleiksfúsar og eru j)ví sífellt að bæta við sig námi
þekkingarinnar vegna? Eða eru þær óánægðar með stöðu sína
og fara á námskeið til að reyna að bæta hana? Eru konur kannski
fullar af vanmáttarkennd og finnst þær ekkert kunna, geta eða
skilja og drífa sig því á námskeið í þeirri von að úr rætist?
Konur sækja námskeið í ýmsu sem nýtist þeim ekki beint í
sambandi við vinnu og því getur kenning númer tvö ekki stað-
ist. Stór hluti nemenda í Námsflokkum Reykjavíkur eru ófag-
Iærðar konur í réttindanámi, en þær taka líka oft önnur nám-
skeið með sem nýtast þeim ekki beint til launaauka. Sömu sögu
er að segja úr Kvöldskóla Kópavogs. Algengt er t.d. að konur
læri tungumál til að geta talað við útlend tengda- og barnabörn,
en fáir karlmenn koma af þeim hvötum. Fjöldi kvenna sem sæk-
ir námskeið og fjölbreytt val þeirra á námskeiðum rennir
kannski stoðum undir j^riðju kenninguna. Námskeiðin eru e.t.v.
að einhverju leyti gerð út á vanmáttarkennd kvenna, því að allt
gengur jú út á að við séum ekki eins og við eigum að vera (ann-
aðhvort of feitar eða of mjóar og ekki nógu góðar í hinu eða
þessu) og að við þurfum því að breyta okkur. Á hinn bóginn má
líka segja að það sé afrakstur kvennabaráttunnar að hafa trú á
að við getum breytt okkur og lífi okkar og með því að sækja
námskeið gerum við okkur það auðveldara.
Konur hafa verið að hasla sér völl á nýjum sviðum og jiurft
að tileinka sér nýja þekkingu. Nú standa okkur til boða sér-
hönnuð námskeið í stjórnun, stofnun fyrirtækja, tímaskipu-
lagningu, sjálfstyrkingu og ákveðniþjálfun. Flest námskeið-
anna eru skipulögð og kennd af konum og það er athyglisvert
að konur eru yfirleitt skólastjórar í tómstundaskólunum, á
meðanþær eru í minnihluta í ,,hefðbundnum“ skólastjórastöð-
um.
Margar konur vinna fremur einhæf störf þar sem þær fá ekki út-
rás fyrir margvíslega hæfileika sína og sköpunarþörf. Þær hafa
því „afgangsorku" til að láta á sig reyna og margar fara á nám-
skeið til að gera eitthvað uppbyggilegt.
Líf okkar hefur að vissu leyti lengst og tómstundir aukist. Sumir
kjósa að eyða þessum aukatímum heima í stofu fyrir framan
sjónvarpið, en aðrir vilja víkka sjóndeildarhringinn á annan
hátt og kynnast um leið nýju fólki. Ég hef sjálf lengi verið sann-
kallað námskeiðsfrík. Ég hef t.d. farið á námskeið í smelti, leð-
urvinnu, hnýtingum, samkvæmisdönsum, rokki, gömlu döns-
unum, sjálfsvörn, karate og í ýmsa leikfimi (jóga, tækja og frú-
ar). Ég hef farið á reiðnámskeið, námskeið í stofnun og rekstri
fyrirtækja, vélritun, gerbakstri, makróbíótík, fatasaumi, búta-
saumi, vefnaði, jólaföndri, félagsmálum, latfnu og kvennasögu.
Ég tók þátt í að skipuleggja tveggja daga námskeið fyrir starfs-
fólk á minjasöfnum og var sjálf j)átttakandi í því. Nú er ég í
ítölsku og sænsku í Námsflokkunum, sit í fyrirlestrum í Reykja-
víkursögu og Sjálfsævisögum kvenna í Háskólanum og fór auk
þess með saumaklúbbnum í átta eróbikk tíma í febrúar. Það eru
ýmsar ástæður fyrir þessum námskeiðum mínum, sem ég hef
ýmist sótt ein eða með öðrum, en ekkert þeirra er talið mér til
launaauka. Flest glöddu mig á meðan á þeim stóð og gagnast
mér beint eða óbeint í daglega ltfinu, einkum þó vélritunar-
námskeiðið. Ég hallast að því sem Anna Valdimarsdóttir sál-
fræðingur sagði við mig í samtali um daginn (jiegar ég spurði
hana hvers vegna konur væru svona duglegar að sækja nám-
skeið), að þetta er áhugi á að þroska sjálfan sig, rækta sig, og að
hafa augun opin fyrir möguleikunum sem í boði eru og viljann
til að nýta þá. R.V.
26