Ljósmæðrablaðið - 01.04.1981, Blaðsíða 17

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
15
Fyrirbyggjandi starf við mæðraheilsuvernd, fæðingardeildir og
ungbarnaeftirlit er því eðlilegur starfsvettvangur sálfræðinga.
Sálfræðiþjónusta gæti verið eitthvað á þessa leið:
Á meðgöngutíma
a) Samvinna við starfsfólk mæðraskoðunar t.d. í formi nám-
skeiða og ráðgjafar um sálræn vandamál á meðgöngutíma.
b) Viðtöl við verðandi foreldra.
Á fœðingardeild
a) Viðtöl við foreldra, ekki sist mæður sem hafa átt mjög erf-
iða fæðingu, fætt veikt eða vanskapað barn eða þegar barn
hefur dáið.
b) Samvinna við starfsfólk fæðingardeilda, handleiðsla og
ráðgjöf.
c) hópsamtöl með mæðrum.
Starfinu yrði síðan fylgt eftir með samvinnu við ungbarnaeftir-
lit og einstaklingsviðtölum eftir því sem við ætti hverju sinni. Eitt
er það svið, þar sem sálfræðingar gætu lagt fram skerf, en það er
á sviði fræðslu og upplýsinga, t.d. í formi bæklinga fyrir verðandi
foreldra.
Sérstaða íslands
íslenskt þjóðfélag hefur breyst úr samfélagi bænda og fiski-
manna í borgar- og iðnaðarsamfélag á mjög stuttum tíma.
Svo örar þjóðfélagsbreytingar valda óöryggi og aðlögunarerfið-
leikum hjá fólkinu í landinu. Augljóst er að íslenskar fjölskyldur
búa við mikið vinnuálag, 60—70% giftra kvenna vinna utan
heimilis, eftir- og helgarvinna er algeng, en barnagæsla er enn af
skornum skammti. Verðbólgan er há í landinu og þess vegna m.a.
verður fjölskyldan að borga 70% af andvirði íbúðar á einu ári.
Þetta er einmitt oft hlutskipti smábarnafjölskyldunnar.
Á íslandi er samheldni stórfjölskyldunnar ennþá fyrir hendi þó
sjá megi ýmis merki um losun fjölskyldubanda á síðustu árum.
Eitt merki um þetta er aukin tíðni skilnaða.