Ljósmæðrablaðið - 15.12.2008, Blaðsíða 20

Tff*1 ^umsmsa
Tmriiirnrnriiniiiiiiiiiiiiiiiiin mnn m
Ljósmæður - fordæmi annarra!
Það er ekki orðum aukið að segja að
síðastliðnir mánuðir hafí verið okkur
ljósmæðrum viðburðaríkir. Fyrsta verk-
fall ljósmæðra er staðreynd og hægt er
að fullyrða að ljósmæður séu táknrænar
fyrir einstaka samstöðu hér á landi.
Fyrir okkur í samninganefnd Ljós-
mæðrafélags íslands hafa þessir síðustu
mánuðir verið rússíbanareið svo vægt sé
til orða tekið. Oft á tíðum höfum við eytt
mestum tíma sólarhringsins með hvor
annarri og upplifað saman bæði sigra
og ósigra. Við stöndum eftir reynslunni
ríkari og höfum í ferlinu kynnst frábæru
fólki sem margt er hægt að læra af.
Aðdragandi
Kjaranefnd Ljósmæðrafélagsins hafði
undirbúið miðlægu kjarasamningana
sem nú eru i höfn mjög vel. Alls kyns
námskeið, s.s. samningatækninámskeið
og fjölmiðlanámskeið að ógleymdum
ímyndafyrirlestri hafa haft mikið að
segja. Þetta er þó ferli sem aldrei er
hægt að undirbúa sig fullkomlega fyrir
og því komu margir óvæntir atburðir
upp sem reyndu mikið á þolinmæði,
þrautseigju og samheldni nefndarinnar.
Ef einhver hefði sagt mér það fyrir-
fram hvernig sumarið og haustið yrði þá
hefði ég líklega talið að um fjarstæðu-
kenndar ofsjónir væri að ræða.
Fjölmiðlaumfjöllun
Það er alveg ljóst að fjölmiðlar hafi
spilað stórt hlutverk í baráttu okkar. Á
fjölmiðlanámskeiði sem við Guðlaug
fórum á var m.a. kennt í þaula hvemig
koma ætti sér á framfæri við fjölmiðla
og við skrifuðum allt niður þar sem
augljóst var að við þyrftum á þessu að
halda. Áhugi þeirra á okkar málstað var
hins vegar strax svo mikill að við höfum
ekki enn opnað þann kafla í glósubók-
inni. Fljótt var vart um annað talað en
ljósmæður og varla leið sá dagur að
ekki kom frétt um ljósmæður og þeirra
réttlætisbaráttu fyrir mannsæmandi
launum. Gjaman var það svo að við
lásum það á fréttamiðlunum í Karphús-
inu að miklar þreifmgar ættu sér stað
Bára Hildurjóhannsdóttir
Ijósmóðir
formaður kjaranefndar LMFI
milli aðila... og við sem höfðum bara
verið að hjakka í sama farinu og horft á
Sex and the City!
Snillingurinn Ragnheiður Eiríksdóttir
nýsköpunar- og þróunarstjóri BHM á
hvað stærsta hlutan af „fjölmiðlaveldi
ljósmæðra”. Það er eins og hafí gerst í
gær þegar hún kallaði okkur á fúnd og
gaf okkur nokkur lykilatriði á tossablað.
„Munið bara að tala skýrt svo allir skilji
og segja alltaf sömu hlutina aftur og
afitur”. Viti menn... smám saman sogað-
ist umræðan um launaleiðréttingu Ijós-
mæðra inn í huga landans og fljótt var
ólíklegasta fólk í þjóðfélaginu farið að
tala um laun okkar ljósmæðra og það
ranglæti sem við höfúm sætt okkur við
svo árum skiptir.
Stuðningur frá umhverfinu
Það er ekki ofsögum sagt að
þjóðfélagið hafi staðið með okkur ljós-
mæðrum í baráttunni. Mæður og verð-
andi mæður að ógleymdum feðrunum
settu stóran svip á umræðuna. Það var
aðdáunarvert hversu sterkt það fólk stóð
með okkur sem á mest undir okkar þjón-
ustu hvert sinn. Það er að okkar mati
ekki síst því að þakka hversu samstíga
ljósmæðrastéttin var í öllu ferlinu. Við
í samninganefndinni munum seint
gleyma móttökunum við Karphúsið
fýrsta verkfallsdag í sögu ljósmæðra á
íslandi, svo ólýsanlegar voru þær. Ég
get líka fullyrt að samninganefnd ríkis-
ins mun seint gleyma þeim heldur. Þeir
sáu mest eftir að hafa ekki tekið Stuð-
mannahoppið í gegnum þvöguna.
Stuðningur frá öðrum stéttarfélögum,
samtökum og fagfólki hjálpaði baráttu
okkar einnig mikið. Leikskólakenn-
arar komu í Karphúsið einn þunglama-
legan rigningardaginn og færðu okkur
gjafir. Salaljósmæður komu einnig
færandi hendi með gjafir og kræsingar.
Þá er vart hægt að minnast á stuðning
frá stéttarfélögum án þess að minnast
rausnarlegra styrkja frá Þroskaþjálfa-
félagi íslands upp á 100.000 kr og
Félags lífeindafræðinga upp á 500.000
kr.
Það er hins vegar ekki allur stuðningur
góður á svona tímum. Það telst svolítið
afkáralegt að sitja fyrir framan samn-
inganefnd ríkisins þar sem þeir segja
að þeir geti ekki boðið krónu meira og
horfa svo á hina ýmsu ráðherra skreyta
sig með yfirlýsingum um réttmætar
kröfur ljósmæðra. Ekki síst þegar ekki
heyrist í þessum sömu ráðherrum fýrr
en þeir eru komnir til af landinu, m.a.
alla leið til Kína.
í miðju samningaferlinu var einbeit-
ingaskorturinn orðinn mikill og þreyta
og svefnleysi farið að gera vart við sig.
Þá kynnti Unnur til sögunnar Bjöm
nokkurn sálfræðing hjá Hugarafli.
Héðan í frá verður hann aldrei kall-
aður annað en Bjössi okkar. Eftir tvær
klukkustundir vomm við endumærðar
á sál og líkama. Aldrei hefði okkur
dottið í hug að setja samningaferlið
í líkingu við raunveruleikann svo
óraunverulegt var það. Bara einfaldar
setningar eins og: „Hver ber ábyrgðina
á þessu?” „Bíðið bara... leyfið þeim að
finna lausnimar.” „Munið bara að hver
fúndur er eins og jámbrautarlest sem
fer hratt yfir með miklum hávaða og
rennur svo fram hjá.” Hver setning var
hverju orði sannara. Það var ótrúlegt
hvað eitt símtal á örlagaríkri stundu
20 Ljósmæðrablaðið desember 2008