Dagblaðið Vísir - DV - 17.02.2004, Blaðsíða 2

2
ÞRIÐJUDAGUR 17. FEBRÚAR 2004
Fréttir DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson, ábm.
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar
Kristinn Flrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjóm:
550 5020 - Aðrar deildir. 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
ar. auglysingar@d\r.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot Frétt ehf.
Prentvlnnsla: ísafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Bónorð í beinni
Útvarp Saga ætlar að
hafa opið hús í höfuð-
stöðvum sínum í Húsi
verslunarinn-
ar á hlaupárs-
daginn, 29.
febrúar. Þar
verður vel-
unnurum
stöðvarinnar
boðið upp á
kaffi og kökur
og fólki gefinn
kostur á að tala í út-
varpið. Meðal annars
verður konum boðið
upp á að bera upp bón-
orð í beinni útsendingu
en samkvæmt íslenskri
hefð mega konur biðja
sér manns á hlaupárs-
dag.
Ólafur Magnús Birgis-
son, sveitarstjóri
Tálknafjarðarhrepps,
hefur sagt starfi sínu
lausu. Ólafur hefur ver-
ið sveitarstjóri á Tálkna-
firði í tsep fjögur ár. Eig-
inkona Ólafs er Helga
Þórdís Guðmundsdóttir,
skólastjóri Tónlistar-
skólans á Tálknafirði.
Hugur þeirra hjóna
stendur til framhalds-
náms erlendis í haust en
ekki er ákveðið hvert.
Hundraðasta og
ellefta meðferð
á skepnum
Einhver á Fréttablaðinu
virðist (gær hafa„leiðrétt'' fyrir-
sögn á aðsendri grein sem lik-
lega átti að hljóða svo:„111.
meðferð á
Málið
varðlblaðinu
að „lll.greinum illa meðferð
á skepnum".
Hin upprunalega fyrirsögn
var hins vegar tilvísun í Heims-
Ijós Halldórs Laxness og fól (
sér eina af þeim tilvitnunum
sem allir Islendingar eiga eig-
inlega að þekkja, meira að
segja þótt þeir hafi ekki lesið
sjálft Heimsljósið. Þegar Ólafur
Kárason er að stauta sig gegn-
um kverið, nýorðinn læs, og
kemur að setningu sem byrjar
svo:„III meðferð á skepnum..."
þá misles hann og telur bók-
stafina vera tölustafi svo úr
verður: „Hundraðasta og ell-
efta meðferð á skepnum ..."
Og verður vesalings Ljósvík-
ingurinn að athlægi þegar
hann les þetta svona ( hópi
fermingarsystkina sinna.
En hver er svo hundraðasta
og ellefta meðferð á skepnum?
Jú - ( Heimsljósi segir:„Hundr-
aðasta og ellefta meðferð á
skepnum ber vott um grimmt
og guðlaust hjarta."
E
«3
•o
E
Umdeild rannsókn
Þegar þetta er skrifað snemma kvölds á
mánudegi virðist lögregluyfirvöldum lítt hafa
miðað við að upplýsa hið dularfulla bryggju-
mál í Neskaupstað. „Virðist" stendur hér
vegna þess að lögreglan gefur afar lidar upp-
lýsingar um gang rannsóknarinnar og bæði al-
menningur og fjölmiðlar vaða þoku um hvort
lögreglan er einhverju nær um þá dularfullu
atburði sem leiddu tÚ þess að lfki var varpað í
höfnina á Norðfirði.
Tregða lögreglunnar við að gefa upplýsing-
ar um rannsóknina er furðuleg. Vafalítið
munu lögreglumenn halda því fram að það sé
nauðsynlegt fyrir rannsóknina að hún sýni
ekki öll spUin sín; slíkt getí „spillt rannsóknar-
hagsmunum" eins og það er orðað. Og lögregl-
an gefur meira að segja í skyn að það sé bein-
línis forsenda þess að málið leysist að ekkert
leki út af því sem hún er að fást við. Vissulega
höfum við öll horft á nógu mikið af amerískum
bíómyndum og breskum sjónvarpsþáttum til
að vita að þetta sjónarmið getur átt fullan rétt
á sér. Furðuleg er tregðan samt, því hvernig
sem maður leggur höfuðið í bleyti er næstum
ógjömingur að koma auga á einhver rök fyrir
þeirri miklu upplýsingaleynd sem lögreglan
kappkostar nú að framfylgja.
Það er til dæmis með öUu óskUjanlegt hvers
vegna lögreglan hefur ekki fyrir löngu birt
mynd þá af hinum látna sem hún hefur látið
gera.
Ef myndin væri birt er ekki óhugsandi að
einhverjh létí tíl sín heyra sem séð hefði
manninn á myndinni. Jafnvel þótt hann kunni
að vera útíendingur.
Á hinn bóginn getur maður ekki fundið
nein rök fyrir því að halda myndinni leyndri.
fmyndar lögreglan sér að þegar mennhnh
sem hentu líkinu í höhiina sjái mynd af mann-
inum bhta opinberlega, þá hugsi þeh: „Ji, er
það þetta Uk sem fannst? LUdð sem við hent-
um í sjóinn? Best að fara í felur!"
Sömuleiðis er einkennUeg sú gremja í garð
íjölmiðla sem birtist um helgina eftir að fregn-
ir bhtust af því að maðurinn hefði haft eiturlyf
innvortis. Ómögulegt er að gera sér grein fyrh
hvemig birtíng þeirra upplýsinga gat skaðað
rannsókn málsins. Imyndaði lögreglan sér að
það kæmi mönnunum sem hentu honum í
höfhina á óvart?
Og þótt einhverjar upplýsingar hefðu „lekið
út“, hvaða rök vom fyrh því að stöðva upplýs-
ingaflæði frá lögreglunni? Hvaða hagsmunh
gátu skaðast af því að almenningur fengi að
fylgjast með rannsókninni í gegnum ijöl-
miðla?
Eins og kemur fram í DV hafa ýmsir orðið tíl
að gagnrýna rannsóknina. Við vonum að sú
gagnrýni sé byggð á vanþekkingu en þykir um
leið að þá ástæðulausu vanþekkingu hefði lög-
reglan vel getað kveðið í kútínn strax í byrjun
með eðlUegri upplýsingagjöf.
niugijökulsson
Á Netinu er heUmikið fjallað um
brotthvarf Orion-kafbátaleitarflugvél-
anna frá herstöðinni á Keflavíkurflug-
veUi og þeirra rúmlega htmdrað dáta
sem þeim fylgdu. Páll Ásgeh Ásgeirs-
son skrifar til dæmis á heimasíðu sína,
www.paUasgeir.blogspotcom:
„„TiUcynni herra höfuðsmaður. Þeir
em farnir með flugvélarnar."
Eitthvað á þessa leið kynni Svejk að
hafa ávarpað Halldór Ásgrímsson ef
þeir væm báðir persónur í sögu
Jaroslavs Hasek um góða dátann. Þeir
em það ekki en annar minnir óneitan-
lega stundum á hinn.
En efnislega hlýtur þetta að vera
það sem einhver pótintáti þurfti að
segja við ráðherra utanríkismála á dög-
unum þegar nákvæmlega þetta upp-
götvaðist. Fjórar flugvélar, aUstórar,
notaðar til að skyggnast eftír rússnesk-
um kafbátum hafa tapast, sem og stórt
hundrað dáta sem tók saman föggur
sínar og yfirgaf KeflavíkurflugvöU þegj-
andi og hljóðalaust.
Enginn blettur er svartari á íslenskri
þjóðarsál en sá sem minnir á það
hvernig fslendingar seldu land sitt am-
erískum sem þeir höfðu þá nýlega
fengið frjálst undan dönskum. Ámm
saman sögðu ráðamenn íslenskir að
hér væri varnarlína liins frjálsa heims
þvert um Miðnesheiðina og okkur
skylt að vera á verði en um leið og frið-
artímar kæmust á í heiminum hyrfi
herinn ameríski eins og skot.
Síðan em liðin mörg ár, rússneski
björninn dauður einhvers staðar í
skóginum og hér hefur ekki sést almin-
legur kafbátur í áratugi né heldur önn-
ur vígtól. Amerískir hafa því að vonum
lengi sýnt á sér fararsnið enda tilgangs-
leysi varðstöðu þeirra hér norðurfrá
löngu augljóst. En þeir komast ekki í
burtu því alltaf þegar þeir fara í frakk-
ann þá henda íslensk stjómvöld sér í
gólfið og hanga í löppinni á gestinum
og skæla svo hátt að enn hafa amerísk-
ir ekki kunnað við að fara.
Svo hefur þeim dottið þetta í hug.
Að fara einfaldlega þegjandi og hljóða-
laust Þetta er sennilega aðeins fyrsta
[í vor] sagðist Svejk Ás-
grímsson trúa því að
herförín [til íraks] værí
nauðsynleg og svo
eru þetta þakkirnar
fyrir stuðninginn.
„Þeirerufarn-
ir, herra höf-
uðsmaður."
stig stórrar áætlunar. Einn daginn þeg-
ar ruslasafriarar af Suðumesjum mæta
til vinnu í heiðinni standa blokkimar
tómar og vindurinn gaular í opnum
flugskýlunum. Klúbbamir em tómir og
hliðin standa upp á gátt
Þeir em famir herra höfuðsmaður.
Það fréttist af því þremur vikum fyr-
ir kosningar í vor að bandarísk stjóm-
völd hygðust leggja niður herstöðina
en enginn íslenskur ráðamaður þorði
að segja pöplinum á skerinu frá því fyrr
en löngu seinna þegar þeir hófu bæna-
jarm sitt við dyr bandarískra hershöfð-
ingja. Víst fengu íslenskir þá einhvem
gálgafrest fyrir þessa ryðguðu og til-
gangslausu herstöð suður í heiði en
það er freistandi að halda að í staðinn
hafi þeir þurft að láta fyigispekt ís-
lenskra við vonlausustu og skuggaleg-
ustu herför Sáms frænda í margar ald-
ir, nefnilega þá sem faiin var til írak í
vor að forða heimsbyggðinni frá glötun
og kjamorku- og eiturvopnum Sadd-
ams Husseins sem reyndar hafa enn
ekki fundist þrátt fyrir vandaða lúsaleit
þústmda manna mánuðum saman.
Þá sagðist SvejkÁsgrímsson trúa því
að herförin væri nauðsynleg og svo em
þetta þakkimar fyrir stuðninginn.
„Þeir em famir, heira höfúðsmað-
ur.““
XXX
Múrverjar standast ekki freisting-
una að skrifa líka um hinar týndu flug-
vélar. Röddin úr Múrnum segir:
„Utanríkisráðherra er svo grátt
leikinn af vinum sínum í vestrinu
þessa dagana að hann sá sér þann
kost vænstan að lýsa eftir ijómm
bandarískum kafbátaleitarvélum af
gerðinni Orion í fjölmiðlum. Þær eru
sumsé horfnar af landi brott ásamt
150 hermönnum sem þeim fylgdu.
Það er vægast sagt grátbroslegt að
horfa upp á ráðamenn gráta minnk-
andi vígvæðingu í Keflavík. Vonandi
koma þessar herflugvélar aldrei aftur
og ekki þessir 150 menn í herklæðun-
um heldur. Vonandi yfirgefa ekki færri
en 150 hermenn ísland ár hvert næstu
10 árin. Gaman væri ef þeir gætu
hugsað sér að koma hingað einhvern
tíma aftur sem ferðamenn til að skoða
aðra landshluta.
Utanríkisráðherra hefur beðið
Bandaríkjamenn að útskýra fyrir sér
af hveiju þessar herflugvélar séu ekki
lengur á íslandi. Hann er þar með ekki
bara sá eini í 30 rfltísstjóma bandalag-
inu sem trúir því að allt úi og grúi af
gereyðingarvopnum í frak. Hann er
líka sá eini sem trúir því í alvöru að
austrænir illvirkjar bíði spenntir eftfr
að getahremmt ísland. Bandaríkjaher
kom til íslands óboðinn og hann yfir-
gefur ísland án þess að biðja um leyfi
ef stjómendum hans býður svo við að
horfa.
Herinn er nefnilega ekki sérstök
tegund af góðgerðarfélagi. Hann mun
ekki aumka sig yfir mann sem vill
ljúlta ferli sínum sem utanrfldsráð-
heira með því að redda málinu. Ekki
heldur mann sem tekur við því emb-
ætti og vill leysa verk sitt af hendi með
stæl, hver sem það verður.
Málið á vafalaust eftir að verða
enn grátbroslegra þegar ríær dregur
haustinu þar sem staðan í viðræðun-
um við Bandaríkjastjórn mun ráða
því hvernig Sjálfstæðisflokkurinn
stillir upp. Ef verndarinn virðist
reiðubúinn til að lengja í tindáta-
leiknum mun Davíð Oddsson trú-
lega taka við af Halldóri Ásgrímssyni
og leika bjargvættinn mikla. Ef svo
virðist sem brugðið geti til beggja
vona reynir Davíð kannski að koma
Birni Bjarnasyni í stólinn enda ólík-
legt að hann sýni nokkra linkind í
ESB-málinu. En haldi yfirmenn
hersins fast við að hann eigi að fara
verður spilaður Svarti-Pétur upp á
hver fái að glíma við málið nema
þeim mun betur takist að kenna
Framsókn um vandann."
Fyrst og fremst