Dagblaðið Vísir - DV - 16.03.2004, Blaðsíða 12

72 ÞRIÐJUDAGUR 16. MARS 2004
Fréttir DV
Sprengja gerð
óvirk ’
Sprengjusérfræðingar
aftengdu tímasprengju fyrir
utan bandarísku ræðis-
mannsskrifstofuna í
Karachi í Pakistan i gær. Að
sögn lögreglu höfðu tveir
menn lagt bíl íyrir utan
skrifstofuna og báru því við
að hann væri bilaður. Lög-
reglumenn á vettvangi
ákváðu að leita f bílnum og
fundu þá sprengiefnið sem
tengt var við tímamæli.
Bílasprengja sprakk fyrir
utan sömu skrifstofu í júní
2002 með þeim afleiðing-
um að tólf manns létu lífíð.
Fyrir mánuði biðu ellefu
bana þegar bílasprengja
sprakk fyrir utan Hótel
Sheraton í Karachi.
Óánæqðar
meðs
qoar
kvapið
Fimmtungur kvenna líð
ur svo fyrir eigið útlit að
konurnar þora ekki fyrir
sitt litla líf að hátta sig
fyrir framan elskhug-
ann. Um 75% kvenna
eru óánægðar með
vöxtinn; einkum
magamálið og ummál
læranna. Um helming-
ur kvenna segir skort á
sjálfstrausti þegar lík-
arninn er annars vegar
vera hamlandi í kynlífinu.
Þetta kemur fram í nýrri
breskri könnun á sjálfs-
trausti kvenna. Alls tóku
1500 konur þátt í könnun-
inni og sögðu 80% kvenn-
anna að sjálfstraustið
myndi aukast til muna ef
þær kæmust í fatnað í
stærðinni 10.
Stálu 200 k<)
peningaskap
Um helgina var tilkynnt
um 17 innbrot til lögregl-
unnar í Reykjavík. Sam-
kvæmt upplýsingum frá
lögreglu var í tveimur til-
vikum um að ræða innbrot
í bflskúra þaðan sem pen-
ingaskápum var stolið. DV
hefur greint frá öðru þess-
ara innbrota f blaðinu í gær
en í hinu tilvikinu var um
að ræða 200 kflóa þungan
peningaskáp sem stolið var
úr bflskúr í austurborginni.
Li'tið hafðist upp úr krafs-
inu því skápurinn var tóm-
Lárus Grímsson.
„Stemningin er í lágmarki
enda Ijóst að loðnuvertíðin er
að verða búin. Það eru
kannskir nokkrir dagar eftir,"
segir Lárus Grímsson, skip-
stjóri á Sunnubergi NS-70, sem
Landsíminn
var í gær statt á loðnumiðun-
um út af Þorlákshöfn.„Vertíðin
hefur svo sem gengið ágæt-
lega en það hefur óhræsis-
magn farið i súginn. Það eru
allir svekktir með það. Vinnu-
brögð fiskifræðinga Hafrann-
sóknastofnunar hafa verið
ónákvæm nú sem oftar og
ekki hægt að byggja á ráðgjöf
þessara manna. Við vorum á
hálfum afköstum íjanúar og
febrúar og svo gefa þeir allt í
einu út meiri kvóta. Það er
Ijóst að mikið magn brennur
inni á þessari vertíð."
Áfengisráðgjafi á Vogi gagnrýnir þær leiðir sem farnar eru í meðferðarúrræðum í
dag. Faglega menntun vanti og reynt sé að dulbúa hin raunverulegu vandamál með
töfralausnum. Hann segir það ólíðandi að hver sem er geti stofnað meðferðarheim-
ili og spyr hvert peningarnir séu að fara.
Meoferð verri
en engin meðferð
„Meðferðarúrræði eru komin í ógöngur eins og
staðan er í dag,“ segir Ingi Bæringsson, áfengis-
ráðgjafi á Vogi. Síðustu helgi hélt Ingi fyrirlestur á
ráðstefnu sem hét „Getur meðferð verið verri en
engin meðferð" um meðferðir við alkóhólisma. í
fyrirlestrinum benti hann á þann fjölda úrræða
sem stendur fólki til boða og hvernig ástandið
hefur breyst á síðustu árum.
Dulbúin vandamál
„Þarna uppi á Árvöllum [unglingameðferðar-
heimili Götusmiðjunnar] hefur til dæmis komið
fram sú hugmynd að drykkjuskapur sé það sama
og aumingjaskapur," fullyrðir Ingi. „Það sjá hins
vegar allir að ef þú segir manni að hann sé aum-
ingi þá á hann sér vart viðreisnar von - því hvern-
ig á að lækna aumingja?" spyr Ingi. „Ef það er
aumingi sem fer í meðferð þá er hann enn þá
aumingi þegar hann kemur út.“
Ingi er á því að vímuefnavandi hjá krökkum sé
sérstakur vandi sem þurfi að taka sérstaklega á.
Hann hafi skýr einkenni og sé eins hjá öllum. „Það
má ekki gleyma því að ástæða vandans er einfald-
lega ofneysla á vímuefnum," segir Ingi. „Svo þeg-
ar krakkarnir leita sér hjálpar er þeim sagt að það
sé í raun eitthvað allt annað af þeim; þau þjáist af
þunglyndi eða öðrum kvillum. Þá er verið að búa
tif annað vandamál en það sem raunverulega ér
til staðar."
Sem dæmi tekur Ingi þau meðferðarúrræði
sem byggja á trúnni. „Þær meðferðir sem notfæra
sér trúarkenningar segja oft að skrattinn sé að
drekka í gegnum þig; að þú verðir að frelsast í
gegnum Jesú til að ná árangri," segir Ingi. „Þá er
verið að búa til annað vandamál en það sem er
þegar til staðar því það er sýnin á vandann sem
stjórnar úrræðunum."
Ríkisstyrktar meðferðir
Að mati Inga er eina meðferðarúrræðið sem er
faglega nógu sterkt á Vogi. Þó megi ekki gleyma
Landspítalanum sem reki göngudeild að Teigi,
þar séu menntaðir sérfræðingar í afeitrun sem
sinni sínu starfi af kostgæfni. „I dag geta hins veg-
ar hverjir sem er búið til eitthvað meðferðarúr-
ræði og fengið styrki frá ríkinu til að reka það,“
segir Ingi. „Oft er þetta meira spurning um póli-
tísk sambönd eða þrýsting og svo spyr maður
sig - hvað verður um peningana?"
Burtséð frá peningum þá vill Ingi að
menn fari f það að endurskipuleggja
hlutina. „Það þarf að viðurkenna og
skilgreina hver vandinn er,“ segir
Ingi. „Ef ríkið myndi stíga sömu
skref og farið var í Bandaríkjunum,
þar sem alkóhólismi er skilgreindur
af ríkinu sem sjúkdómur, yrði trú-
lega hærri standard í meðferðarúr-
ræðunum." Ingi vill einnig að gerðar
séu strangari menntunarkröfur til
starfsmanna og að unnið sé á fagleg
um nótum.
„Eins og staðan er í dag er þetta
eins og kona sem kemur til læknis og
kvartar undan verk í öxl en læknirinn
dregur úr henni tennurnar," segir Ingi.
„Vandinn er einfaldur - ofneysla vímu-
efna, og það er .skylda samfélagsins að
bjóða þeim sem lenda í slíkri hít upp á sem
besta meðferð."
slmon@dv.is
„Þarna uppi á Arvöllum hef-
ur til dæmis komiö fram
sú hugmynd að
drykkjuskapur
sé það sama og
aumingja-
skapur."
Ingi Bæringsson, aiongisráögjsfi
„Það má ekki gleyma þvi að
ástæða vandans er einfaldlega of-
neysla á vímuefnum."
Fyrrum eigandi dráttarskipa hætti vegna höfnunar:
Loðnuflotinn vildi ekki dráttarskip
Fyrrverandi eigandi dráttarbát-
anna Eldingar og Gamla fífils, Þor-
geir Jóhannsson, furðar sig á þeim
ummælum Árna Bjarnasonar, for-
manns félags skipstjórnarmanna,
að varðskip eigi að fylgja loðnuflot-
anum eftir ár hvert til að forða
óhöppum á borð við það sem kom
fyrir fjölveiðiskipið Baldvin Þor-
steinsson.
Þorgeir segist hafa boðið þessa
þjónustu um árabil og bjargað
mörgum skipum úr háska en þegar
til kom vildu margar útgerðir spara
sér kostnað og innheimta sjálf
björgunarlaun og notuðu því sín
eigin skip til björgunarstarfa. „Ég
hætti þessu á endanum þrátt fyrir
að margir skipstjórar notfærðu sér
þá þjónustu sem við buðum. Það
voru bara of margir sem vildu gera
þetta sjálfir jafnvel þó að dráttar-
bátur væri í seilingarfjarlægð frá.
Þar með rann grundvöllurinn und-
an rnínum rekstri."
Þorgeir segir að hugmyndin að
láta varðskip elta flotann yfir há-
vertíðina sé út í hött. „Bæði er það
mun dýrara en að nota dráttarbát
og eins er það spurningin um
hvaða aðstæður eru fyrir hendi.
Vegna þess hve grunnt dráttarbát-
arnir rista kæmust þeir klakklaust
langleiðina að Baldvin Þorsteins-
syni í Skarðsfjöru meðan varðskip
verður að lóna úti án þess að geta
rönd við reist."
Dráttarbáturinn Elding
Var til taks fyrir loðnuflotann
mörg ár i röð en ekki var vilji hjá
nógu mörgum útgerðum til að
taka þátt í kostnaði vegna þess.