Tímarit Verkfræðingafélags Íslands


Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1960, Blaðsíða 16

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1960, Blaðsíða 16
10 TlMARIT VPI 1960 Þróun rannsókna og tilrauna á íslandi á árunum 1950—1960 Eftir Steingrím Hermannsson, verkfræðing Erindi flutt á fundi verkfræðinga og iðnrekenda 27. april 1960. Tcekniþróun siðustu ára. Á árunum frá síðustu heimsstyrjöld má segja, að orðið hafi i heiminum bylting á sviði vísinda og tækni. Kjarnorkan hefur haldið innreið sína og opnað mann- kyninu næstum því óþrjótandi orkulind. Heilar verksmiðj- ur og framleiðslugreinar hafa orðið sjálfvirkar undir stjórn heilavéla, sem áætla og skipuleggja með hinni ótrúlegustu nákvæmni og hraða. Á hverju ári kemur á markaðinn mikill fjöldi nýjunga og stöðugt eru gerðar endurbætur á því, sem í notkun er. Hraði þessarar ný- sköpunar fer stöðugt vaxandi. 1 Bandaríkjunum er t. d. sagt, að um helmingur alls vinnandi fólks starfi í dag við framleiðslu, sem var óþekkt fyrir 50 árum, en því er spáð, að hraði þróunarinnar muni enn aukast svo mjög, að eftir aðeins 25 ár muni aftur helmingur alls starfandi fólks í Bandaríkjunum þá vinna við fram- leiðslu, sem er óþekkt í dag. Sköpunartími nýrra uppfinninga hefur verið styttur stórlega. Á síðustu öld tók það merkar uppgötvanir ára- tugi að veiða að raunveruleika. Nú tekur slíkt aðeins örfá ár. Margir gera sér ekki fulla grein fyrir þeirri breyt- ingu, sem orðið hefur, og þó er hún allt í kringum okk- ur. Lífsskilyrði eru nú allt önnur en á dögum feðra okk- ar. Flutningstæki hafa gjörbreytzt og heimurinn orðinn lítill. Nú er ekki lengur rætt um styrjaldir í návígi, heldur um tortimingu heilla þjóða. Þjóðarframleiðslan og tæknin. Við nánari athugun kemur í Ijós, að þessi stórkost- lega aukni hraði þróunarinnar á ekki sizt rætur sínar að rekja til þess, hve mikil áherzla hefur verið lögð á auknar rannsóknir og tilraunastarfsemi til sköpunar nýrrar þekkingar og tækni. Hvers vegna hefur slíkt kapp verið lagt á tækniþróun? Það hefur lengi verið nokkuð almenn kenning, að þjóðarframleiðslan ykist nokkurn veginn í hlutfalli við fjármunamyndun í landinu. Þessi regla hefur lengi ráðið þeirri fjárfestingarstefnu, sem rekin hefur verið í mörg- um löndum. Reynt hefur verið að auka þjóðartekjurnar fyrst og fremst með aukinni fjárfestingu. Árangurinn hefur þó alls ekki orðið sá sem vænta mátti. Mikil fjárfesting hefur ekki leitt til þeirrar aukningar í þjóð- arframleiðslu, sem vænzt var. Þetta hafa nákvæmar athuganir leitt í Ijós, t. d. á Norðurlöndum, og allt bendir til þess að svo sé hér á landi einnig, og fjár- festingin jafnvel enn óarðbærari en þar. Að ofangreindri reynslu fenginni er ekki að furða, að ýmsir hagfræðingar hafa undanfarin ár spreytt sig á því að kanna, hvaða þættir það séu í þjóðarbúskapn- um, sem fyrst og fremst stuðli að aukinni þjóðai- framleiðslu. Mjög ítarleg og athyglisverð athugun var nýlega gerð af norska hagfræðingnum Odd Aukrust* á þjóðarframleiðslu Norðmanna. Hann kemst að þeirri niðurstöðu, að auknar þjóðartekjur megi fyrst og fremst rekja til breytinga á vinnuafli, fjármagni og skipulagi, sem sumir hafa viljað kalla tækni eða hinn mannlega þátt. Hann leitast við að meta áhrif hvers þessara atriða út af fyrir sig á þjóðarframleiðsluna og kemst að eftirfarandi niðurstöðu: 1. Aukning raunverulegs fjármagns um einn af hundr- aði mun, ef engin breyting verður i vinnuafli og skipulagi, leiða til 0.2 af hundraði aukningar í þjóðarframleiðslu. 2. Aukning vinnuafls um einn af hundraði mun, ef fjármagn og skipulag helzt óbreytt, leiða til 0.76 af hundraði aukningar í þjóðarframleiðslu. 3. Ef fjármagn og vinnuafl helzt óbreytt mun þjóðar framleiðslan aukast um 1.8 a.f hundraði á ári vegna hins mannlega þáttar, þ. e. vegna bætts skipulags og nýrrar tækni. Allmargir aðrir hagfræðingar hafa gert svipaða at- hugun og komizt að mjög áþekkri niðurstöðu. Þó að áhrif hinna einstöku ati'iða hafi reynzt nokkuð breyti- leg hjá mismunandi þjóðum, hafa áhrif skipulags og tækni reynzt mikilvægust samkvæmt þessum athugun- um. Að þessu athuguðu er ekki að furða þó að stór- þjóðirnar hafi þreytt kapphlaup um nýja vísindalega þekkingu og tækni til aukningar á þjóðartekjum. Þjóð- irnar eiga raunar ekki um nema tvennt að velja. Ann- ars vegar að dragast aftur úr og lifa innan tiltölulega fárra ára við lífsskilyrði, sem mundu teljast frum- stæð á mælikvarða nágrannans. Hins vegar að skipu- leggja og auka tækniþróun sína með það fyrir augum að geta nýtt sem fyrst hvers konar nýjungar á sviði framleiðslu og tækni til endurbóta fyrir þjóðarbúskap- inn og lífsskilyrði öll. Þessi þi'óun er raunar augljós í dag. Bandaríkjamenn verja um það bil fimm sínnum meira i rannsóknir nú en þeir gerðu fyrir átta árum og ekki er að efa, að átak Sovétríkjanna á þessu sviði hefur verið sízt minna. Sagt er, að visindamenn og verkfræðingar þar fái næstum ótakmarkað fjármagn til rannsókna og til- rauna. Evrópuþjóðirnar hafa gert sér grein fyrir þess- * Sjá: Odd Aukrust, Investment and Economic Growth, Productivity Measurement Review, Nr. 16, Febr. 1959, útg. European Produc- tivity Agency.

x

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Verkfræðingafélags Íslands
https://timarit.is/publication/860

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.