Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 61

A. Innanlands
er burðareyrir undir
1. venjul. sendibrjef, sem eigi vegur meira
en 3 kvint*.................. fyrir fram 10 a., en eptir á 20 a.
frá 3 til 25 kv................ — — 20 a., — — 40 a.
frá 25 til 50 kv............... — — 30 a., — — 60 a.
Sje ekki borgað fyrir fram nemalOa. undir brief, sem vegur
t. a. m. 3'/i kv., í stað 20 a., verður samkvæmt framangreindri
reglu að greiða eptir á (ekki 10, heldur) 30 a. í viðbót.
Ekkert sendibijef má vera þyngra en 1 mörk (50 kvint), nje
meira á þykkt en 1 þumlungur nje meira um sig en almennt
heilarkarbrot af skrifpappír. Öll sendibref eiga að vera flöt í lögun.
Meðalpóstpappírsörk í 8 blaða broti (einfalt brjefsefni) vegur
framundir 1 kv. (um 4/5 úr kv.) og venjul. umslag um hana
þvíbrotna þriðjung þar á við, en meðalskrifpappírsörk í heilark-
arbroti 2 'h kv.
2. spjaldbrjef.................................................. 5 a.
3. peningabrjef með 100 kr. eða þaðan af minna, ef það vegur
ekki meira
en 3 kv........................fyrir fram 15 a., en eptir á 25 a.
frá 3 til 25 kv................. — — 25 a., — — 45 a.
frá 25 til 50 kv................ — — 35 a., — — 65 a.
Fyrir það sem um fram er eitt hundrað krónur í einu brjefl
hækkar gjaldið um 5 a. fyrir hveijar 100 kr. eða þaðan af minna.
Fimm aurar eru áhyrgðargjaldið fyrir hveijar 100 kr. eða þaðan
af minna; hitt er, svo sem tölurnar með sjer bera, ekki annað
en almennur burðareyrir fyrir venjul. sendibrief.
Jretta er póstgjaldið undir peningabrjef því að eins, að fjár-
upphæðin sje tilgreind utan á briefinu, í krónumynt.
Sje það eigi gjört, heldur annaðhvort þess látið alveg ógetið
utan á briefinu, að það hafi fje að geyma, eða þá að eins þess
getið, að eitthvað af peningum eða annað fjemætt sje í bijefinu,
en ekki hvað mikið, t. d. einungis ritað á það »peningabrief» eða
»innlagðir peningar« eða því um líkt, er gjaldið ekki meira en
hinn almenni burðareyri undir lausabrjef (10, 20 eða 30 a.,
eptir þyngd, fyrir fram, en helmingi meira eptir a), enda og
bijefið þá eigi talið með peningabrjefum; en þá tekur og póst-
stjórnin enga ábyrgð á brjefinu og greiðir því engar skaðabætur,
ef það glatast; nema því að eins að á það sje rituð fyrirgreið-
siubón, þ. e. orðin »mælt með«, »á hendur falið» eða »NB« og
greiddir fyrirfram 20 a. í fyrirgreiðslugjald og venjulegt lausa-
bijefsgjald að auki, þá fást 20 kr. í skaðabætur, ef brjefið mis-
ferst, en meira ekki, hvað mikið sem fjeð hefir verið. Sje fje
það, er brjefið hefir að geyma .með leynd eða að ótilgrcindri
upphæð, peningar eða peningavirði, iivort það er heldur mótaðir
peningar gjaldgcngir, peningaígildi, handhafaskuldabrjef eða
aðrar skuldajátningar, sem hverjum þeim eru nýtar, er í höndum
hefir, er óleyfilegt að senda slíkt bijef öðru vísi en með áritaðri
*) þ. e. jafuþungt og tveir krónupeningar eða ein tvíkróna.
(57)