Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1934, Síða 44

aði af svefni, er þetta leikrit kom fram. Og Yeats
varð sjálfkjörinn foringi i þessari vakningn. Hann
fann til áhrifanna, sem leikritiö hafði haft á þjóðina
og komst þvi að þeirri niðurstöðu, að sjónleikurinn
væri áhrifamesta vopnið, sem hægt væri að beita til
eflingar þjóðlegri bókmennta'Vakningu. Pess vegua
réðst hann i það, þá hált-fertugur, að stofna i félagi
við ýmsa aðra nýtt leikhús, »Abbey-leikhúsið«, í
Dublin og skrifa leikrit handa þvi, i þjóðlegum anda.
Voru sum þeirra í bundnu máli. Voru mörg leikrit
eftir hann sýnd í þessu leikhúsi fyrstu árin eftir
aldamótin. En von hans um að gera þetta leikhús
að þjóðlegu leikhúsi í orðsins fyllstu merkingu, brást.
Stefnur, sem honum voru ekki að skapi, náðu þar
yfirráðunum, og Yeats dró sig í hlé.
En frægð hans fór sívaxandi, og viðurkenna nú
flestir, að honum sé öllum fremur að þakka hinn
mikli gróður, sem orðinn er i þjóðlegum bókmennt-
um írlands á þessari öld. Er þar eigi að eins til að
nefna þann mikla skerf, sem hann hefir lagt tilsjálfur,
heldur ber einnig að þakka honum, að ýmsir góðir
rithöfundar aðrir, svo sem Synge, Lady Gregory og
George Moore náðu fótfestu í bókmenntaheimi
írlands.
Jafnframt skáldskapnum hefir Yeats sinnt irskum
þjóðmálum og var kjörinn til öldungadeildar irska
þingsins 1922. Hann er eftirlitsmaður skóla og hann
dæmir um kvikmyndir, áður en þær eru teknar til
sýuingar. Og þó virðist mega ráða af bókmenntum
hans mörgum, að hann lifi meira en að hálfu leyti í
öðrum heimi en þessum. Hann er t. d. mjög utan
við sig, og er sagt til dæmis um það, að einu sinni
er honum var haldið samsæti vestur i Chicago, hafi
bann farið að rauia visur, meðan verið var aö halda
skálarræðuna fyrir honum.
Yeats kvæntist árið 1917 Georgie Lee. Er hún mið-
ill og fór að skrifa ósjálfrátt nokkrum dögum eftir
(40)