Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.2004, Blaðsíða 56

Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.2004, Blaðsíða 56
Helgarblað DV UMDEILP METSQLHBQK _ okkar, frá Hannesi Hafstein til Davíðs Oddsonar, er sannarlega ómissandi bók öllum sem hafa áhuga á pólitík og sögu. en fróðleg. Dæmið af eigin raun. í loftinu iýsa stjömur fékk August verðlaunin 2003 sem í Svíþjóð ganga næst sjálfum Nóbelsverðlaununum. Sjaldan eða aldrei hefur verið skrifuð áhrifameiri unglingabók en höfund- urinn, Johanna Thydell, er aðeins 24 ára gömul. Verðlaunabók sem lætur engan ósnortinn METSQLJULBQK •rni Magnússon er krossfari í Landinu helga og borgarstjóri í Gaza. Hann er Al Ghouti. ílóðugir bardagar eru háðir. Óvinurinn er sjálfur Saladin. Musterissriddarírm heldur lesandanum til seinustu blaðsíðu. „Þessi bók tekur af öll tvfmæli um frábæra hæfileika Alvtegen ..." The Guardian ...spennan eins og hjá Hitchcock ..." Vouge Spennandi, vel skrifuð og fléttan ein- staklega vel úthugsuð, enda var Týnd valin besta norræna glæpasagan. YNDiSLEGBQK bama og athugasémdum þeirra um lífið og tilveruna hefur hér verið á einn stað. er vor æska, dásamleg bók heiminn eins og börnin okkar hann. Hvernig skal útskýra það sem henti útvarpskonuna, Önnu Kristine, efahyggjukonuna Ragnheiði Tryggva- dóttur, Sverri Hermannsson eða Unu Sveinsdóttur sem fékk að velja á milli lífs og dauða? Dýimæt reynsla, einstök bók um yfirskilvitlega atburði. SPENNUBÆKUR UNGLINGANNA Brad Pitt var hinn guðdómlegi Akkilles, Eric Bana var Hektor og Orlando Bloom lék París. Stríðið um Trójuborg segir frá þessum grísku hetjum og baráttu þeirra um Helenu fögru. Einstaklega spennandi. BÓKAÚTGÁFAN HÓLAR Glenda Walker var orðin leið á framhjáhöldum eiginmanns síns. Þegar hún ætlaði að sækja um skilnað frá John Walker og kreQast eigna úr búi þeirra brást hann ókvæða við. John Walker myrti eiginkonu sina við morgunverðarborðið. Hon- um er lýst sem kaldlyndum og stjórnsömum hræsnara. Afi skant ðmniu við morgunvenðarbopðiö Það telst varla venjulegt að amma og afi séu að rífast um fram- hjáhöld annars aðilans en það eru til undantekningar sem sanna regluna. Á 100 milljóna króna heimili Wal- ker-fjölskyldunnar á Englandi var amman Glenda Walker, 63 ára, orð- in leið á ástafundum eignmanns síns, hinum 66 ára John Walker, og danskennara hans. Og hún lét John heyra það við morgxmverðarborðið, svo harkalega að hann skildi vel hvað hún ætlaðist fyrir. „Ég ætla að hirða allt af þér í skilnaðinum. Ég ætla að draga nafn þitt niður í svað- ið, fá bömin upp á móti þér svo barnabörnin munu aldrei vilja sjá þig aftur," sagði hún. Göngutúr eftir morðið Upphafleg ástæða rifrildisins var sú að Glenda uppgötvaði að John hélt við danskennara sinn, gifta konu sem var að fara að fagna gull- brúðkaupi með eiginmanni sínum. Glenda hafði vitað hvað var í gangi í nokkurn tíma. Hún lét einka- spæjara elta eiginmann sinn til 40 ára og hafði meira að segja sjálf stað- ið hann að verki. Eftir það lofaði hann að hitta hjákonuna aldrei aftur en stóð ekki við það. Glenda hafði tvisvar áður yfirgefið hann en hafði nú fengið nóg. Hún ætlaði að sækja Glenda Walker Var ekki samboöin eigin- manni sínum, aö hans mati. Hún stóö fast á sínu þegar hann lét ekki afsíendurteknum hjúskaparbrotum sinum og fór fram á skilnaö. Sú krafa átti eftir að leiöa tii dauöa hennar. Sakamál um skilnað. Rifrildið við morgunverðarborð- ið gerði John dýrvitlausan. Hann stóð upp í rólegheitunum og náði í haglabyssuna sína og kom aftur að borðinu. Glenda virtist átta sig á hvað var að gerast og lyfti höndum til að verja sig. John liikaði ekki og skaut hana. Amma Glenda lést sam- stundis. John skilaði byssunni aftur á sinn stað og fékk sér göngutúr um garðinn. Þegar hann kom aftur inn hringdi hann í Neyðarlínuna. „Já, halló. Ég heiti Walker. Ég var að fremja morð. Ég var brjálaður af reiði.“ Framhjáhald með danskenn- aranum Forsaga þessa máls er sú að í nóvember stakk Walker upp á því við eiginkonu sína að þau sæktu danstíma. Með því vildi hann end- urvekja ástríðuna sem einkenndi samband þeirra fyrir 40 árum síðan. Þau vissu bæði að hjónabandið hékk á bláþræði. John var yfirþyrmandi maður, hann var landbúnaðarvís- indamaður sem áleit sig mun gáf- aðri en eiginkonu sína. Ekki var langt síðan hann settist í helgan stein sem þýddi það að hann um- gekkst eiginkonuna á hverjum degi. John Walker tók danstímana al- varlega og var fljótlega kominn í stjórn dansfélagsins og farinn að skipuleggja atburði með danskenn- aranum og eiginmanni hennar. Hjónin urðu vinir og fóru í frí sam- an. Þrátt fyrir aldur sinn var dans- kennarinn grönn og heilbrigð, öfugt við Glendu sem hafði farið í hjarta- aðgerð og fleira. Þegar Glenda ákvað að hún réði ekki við dansinn lét John til skarar skríða með danskennaran- um. Kynmök í kartöfluskúr Framhjáhald þeirra hófst árið 1998 og Glenda komst fljótt að því og fylgdist með þróun mála. Hún tók myndir af þeim á leið út úr geymsluskúr þar sem þau höfðu haft kynmök á kartöflupokum og tók þau í landhelgi sofandi saman í svefii- poka á strönd. Glenda bað ræstinga- Hann stóð upp í róleg- heitunum og náði í haglabyssuna sína og kom aftur að borðinu. Glenda virtist átta sig á hvað var að gerast og lyfti höndum til að verja sig. John hikaði ekki og skaut hana. Amma Glenda lést samstundis. konuna sína að fylgjast með eigin- manninum og leigði einkaspæjara. Hún vissi að eiginmaðurinn hafði keypt farsíma til þess eins að geta talað við hjákonuna. Með hjálp ræstingakonunnar útbjó hún skýli á lóð þeirra þar sem hún vissi að hann talaði jafnan í sfmann til að geta heyrt hvað hann segði. Það sem hún heyrði, falin í runn- unum, sannfærði hana endanlega um að sækja um skilnað. En John Walker var hrokafuliur maður. Skilnaður myndi þýða breytingar á högum hans og eigum, glæsilegu húsinu sem hann bjó í og þriggja húsa sem hann átti og' leigði út. Það myndi binda enda á þægilegt líf hans sem hann hafði unnið að í hálfa öld. Taldi sig hafinn yfir allt og alla Glenda Walker átti sex systkini og ólst upp í verkamannafjölskyldu. Hún varð seinna matselja í landbún- aðarháskóla og kynntist eiginmanni sínum á blindu stefnumóti þegar hann var námsmaður. Það viðhorf Johns Walker að hann væri hafinn yfir allt og alla, sérstaklega fjölskyldu Glendu, gerði marga sem hittu hann áhyggjufulla. Auk þess uppgötvaði Glenda fljótt að hann gat verið mjög illkvittinn. Þegar þau fóru í frí til Þýskalands neitaði hann að fara á hótel heldur heimtaði að þau gistu hjá systur Myrtu saklausan vegfaranda með því að sparka í höfuð hans „Eiginmaður þinn kemur ekki aftur heim" Tveir fantar börðu mann til bana í Bretlandi og hringdu svo í eiginkonu hans og sögðu: „Eiginmaður þinn kemur ekki aftur heim.“ Robin Chard, 47 ára, varð fyrir árás þeirra Josephs Mee og Christophers Smith þegar hann var á heimleið eftir að hafa verið úti að skemmta sér. Ilinn 27 ára Mee lék sér að því að stilla sér upp eins og ruðningsstjama áður en hann sparkaði í höfuð fómarlambs- ins eins og mn fótbolta væri að ræða. Morðingjamir hafa viðurkennt glæp sinn og þeirra bíður lífstíðarvist í fangelsi. Þeir rændu síma fómar- lambsins, úri og um fimrn þús und krónum. Eftir að hafa framið morðið fóm þeir heim til Smiths og hlustuðu á lagið Bohemian Rhapsody með Queen og hlógu meðan þeir spiluðu aftur og aft- ur líntma í laginu þar sem segir , „Mama, just killed a man.“ „Þetta em vondir og hættulegir menn sem ættu að þurfa að afþlána lifstfðardóm sinn. Þeir beittu ótrú- lega grimmu ofbeldi GSM-sími Morðingjar hringdu íeiginkonu fórnar- lambsins og sögðu henni að hún ætti ekki að búast við bónda sinum heim. j | gegn ókunnum manni á heim- leið. Þetta hefði getað verið hver sem er en þeir völdu hami vegna þess að hann var fínt klæddur og var að tala í farsfm- ann sinn,“ sagði lögreglumaður j sem rannsakaði málið. Morðingjarnir neituðu upp- haflega sök en eftir að upptökur úr öryggismyndavél og líf- sýni vom lögð fram við réttarhöldin játuðu þeir. Dómur verður kveðinn upp þann 22. desember.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.