Dagblaðið Vísir - DV - 04.10.2005, Síða 3

DV Fyrst og fremst
ÞRIÐJUDAGUR 4. OKTÓBER 2005 3
Spurning dagsins ^
Hvernig líst þér á forseta Alþingis?
Bensín írúminu
„Ljóshærða fegurðardísin þarna? Hún eræðis-
leg. Ég fatta ekki þegar er verið að tengja
hjóh saman í svona málum. Heldur fólk
að Sólveig og Kristinn hafi verið að
spjalla um verðlagningu á bensini í
rúminu sínu?"
Heiðar Jónsson dagskrár-
gerðarmaður.
„Úff.Mér
finnst hún ekki
hæfa því starfi. Þetta
er orðin svo rosaleg
pólitík í þessu litla
landi okkar að
svona á ekki að ger-
ast. Ég efa það ekki
að tengsl hennar við
forstöðumann olíu-
félags geti litað störf
hennará þingi."
(ris Kristjánsdóttir
sölumaður. y
„Mér líst
bara vel á hana.
Hún er ekkert verri
en Halldór Blörídal.
Andstæðingarnir
geta kannski bent á
neikvæðni tengsla
bennar, en hún sem
persóna erfín."
EyjólfurTryggva-
son rafvirki.
„Ég er ekki
hrifin afhenni.Ég
tel að kosningin
hafi ekki verið rétt
og tengsl hennar
við manninn sinn
liti hennar pólitíska
starf. Ég hefði viljað
sjá einhvern ann-
an."
Aðalheiður Kjart-
ansdóttir hjúkr-
unarfræðingui^y
„Ékki \
vel. Mér finnst
hún ekki passa
inn íþetta starf
á meðan stóra
málið er óút-
kljáð. Hún hefði
átt að segja
pass í þetta
skiptið."
Kristín R'agn-
arsdóttir
heimavinn-
andi. y
Sólveig Pétursdóttir er nýkjörin forseti Alþingis.
Réttindi samkynhneigðra
Fór í gær í Selfossbíó
og sá Strákana okkar.
Nýja mynd eftir hand-
riti Kobert Douglas og
Jóns Atla Jónassonar,
undir leikstjórn þess fyrrnefnda.
Börnin áttu hugmyndina
að ferðinni en þau fóru
að sjá Johimy Depp í
Charlie and the
Chocolate factory sem
er greinilega fín mynd.
Strákarnir okkar er góð mynd. Eg
hafði heilmiklar væntingar í ljósi
þess að sami leikstjóri er að
henni og klassíkernum ís-
Ienski draumurinn sem er
með betri myndum sem ég
hef séð. Og varð ekki fyrir
vonbrigðum.
Myndin er áleitin, lúmsk
skemmtileg og deilir hart á sví-
virðileg mannréttindabrot sem
Viðhorfin
°g
for-
I dómana gagnvart
CS hommum og lesbí-
ClctQg flLld umsembirtstbestí
því að þau búa ekki
við sömu réttindi og lagalega
stöðu hvað varðar hjú-
skap og fjölskyldufyr-
irkomulag og gagn-
kynhneigðir.
Þó til batnaðar horfi
með nýjum kynslóðum.
Enn er baráttan þó föst einhvers-
staðar í íslenska bibliu-
beltinu þar sem
kirkjan hefurí
tekið sér ein-*
hverja undar-
lega stöðu gegn
þessum sjálf-^
sögðu mann- „
réttindum
samkyn-
Björgvin G. Sigurðsson skrifar á heimasiðu sína: hjorgvin.is
Styrmis þáttur
Helzta skýring Stymis á aískipt-
um hans og greiðasemi við
Sullenberger er sú, að hann og
Morgunblaðið hafi alltaf hjálp-
að lítilmagnanum. Undir þetta
tekur stjórnarformaður Árvak-
urs. Þetta stenzt heldur ekki
skoðun, hvorki efni né tíma-
setningar.
Davið Logi Sigurðsson blaðamað-
ur hefur upplýst hvaða skjöl það
voru, sem hann þýddi að beiðni
Styrmis. Það voru tvær firéttir úr
Morgunblaðinu, önnur
um innrásina í Baug
ágúst 2002,
hin um af-
I . sagnir úr
***') stjórn
{ marz 2003.
Skoðum þessar tima-
AújfadÉRt;, setningar. Þetta gerð-
ist ekki á meðan
Sullenberger var enn að undirbúa
kærur og þurfti á aðstoð að
halda, eins og Styrmir
sagði. Hálfu ári eftir að
Sullenberger kærir er
Styrmir ennþá að
hjálpa honum (og
raunar líka mánuði
eftir að hann skrifaði yf-
irlætisfullan leiðara um
„dylgjur“ Ingibjargar Sólrúnar
um óeðlileg afskipti stjórnmála-
manna af einkafyrirtækjum).
Þetta er líka hálfu ári eftir að
Sullenberger og Baugur semja í
einkamálinu, sem færði Sullen-
berger 120 milljónir, aftur að
sögn Styrmis. Var það sá lítil-
magni sem þurfti á aðstoð Morg-
unblaðsins að halda vegna fjár-
skorts?
Ætlast Styrmir Gunnarsson enn-
þá til þess að einhver trúi þessum
skýringum“?
Karl Th. Birgisson skrifar á visir.is
Guðbergur Bergsson skrifar í DV á þriðjudögum. Hann veltír fyrir
sér mat í flugvélum.
þessum heimi
Ekki fyrir mörgum áratugum las maður í dagblöð-
um háðsleg dæmi um þá eymd Sovétríkjanna að eng-
inn matur væri borinn fram í flugvélum þeirra. Núna er
orðið algengt hjá flugfélögum hins frjálsa heims
og þykir sjálfsagt að bjóða farþegum ekki upp á
aðra hressingu en blávatn, en hægt að kaupa
samlokur á sanngjömu verði sem margir virðr
ast samt ekki ráða við. Þess vegna er algengt í
Ameríku, þar sem flugið er lengra en á milli
landa í Evrópu, að fólk hafi annað hvort nesti
með sér í vélarnar eða maður sér það sitja í
flugstöðvum við að smyrja sér brauð áður
en farið er í loftið. Það er dapurlegt og vekur í
jafnvel einkennilega sektarkennd að sjá á ‘
bandarískum flugvöllum fólk í óða önn við
að smyrja skonsur til að spara. Það hefur
áratugi eytt fé sínu til ónýtis ekki bara í okk-
ur heldur allan heiminn, orðið svo mergsog
ið að það á varla pening til að kaupa sér
samloku á nokkurra klukkutíma flugi.
Svo maður býst við að þegar það sér
útlendinginn verði því allt í einu
nóg boðið, leggi frá sér hnífinn
og hrópi: Sníkjudýr, snautið
heim!
Það væri engin furða, á
eðið \
verafrunfíe
betíitíman-
um í Evrópu var algengt að
kallað væri að því: Ami go home! Nei, fólkið heldur
áfram að smyrja af umburðarlyndi meðan farþegar
stíga til dæmis upp í vélar Flugleiða sem eru að verða
síðasta félagið sem býður farþegum upp á heitan mat
ókeypis. Þegar bakkinn kemur, eflaust með kjúklingi,
uppþornuðum frönskum kartöflum og ólseigu græn-
meti, þá dettur manni í hug: Hví er ekki boðið upp
á íslenskan fisk með kartöflum og rækjum til að
auglýsa og kynna ómengaðar matvörur okkar?
Hægt væri að hafa samráð við framleiðslufyrir-
tækin og geta þess á lokinu yfir matarskáiunum á
litríkum miða með íslandi hvaðan fiskurinn kem-
ur, t.d. frá Sandgerði, rækjurnar frá ísafirði, kartöfl-
urnar frá Þykkvabæ. Fyrst heiisufæðið kemur fyrir
augu og í munn margra myndi það eflaust vekja
meiri athygli en dýrar auglýsingar og bera jafn-
fr amt vitni um íslenskt hugvit í heimi sem þyk-
ist vera frumlegur.
ja.lla.ri
Guðbergur Bergsson
Astríða í matargerö