Símablaðið - 01.01.1935, Qupperneq 30

16
S í M A B L A Ð I Ð
Útvarpsnotendur er hlustað geta á
hinum svoköllu'ðu stuttbylgjum, munu
eflaust liafa veitt því eftirtekt, að á
liverju laugardagskvöldi kl. 21.30 gefur
að lieyra á öldulengd 31,3 1). eða 38.7
m. útvarp frá stöð Þjóðabandalagsins i
Svisslandi. Fyrst gefur að heyra er þul-
urinn flytur eftirfarandi ávarp: „Here
is Radio Nations calling. The Broad-
casting Station of the league of Naíions
Geneva Switzerland“. Næsta stundar-
fjórðunginn er því næst skýrt frá störf-
um Þjóðabandalagsins siðustu vikuna.
Og er það endurtekið á frönsku og
spönsku.
Það má kannske segja, að alment
hafi útvarpsnotendur litla ánægju af að
hlusta á þetta vikulega útvarp, þar eða
stöð þessi útvarpar engri hljómlist,
ana — Þar sem hver uppgötvunin rek-
ur aðra, en að eins þessi eina, að gera
alla nokkurnveginn hamingjusama, læt-
ur biða eftir sér. Út i heiminn, þar sem
stjórnmálamennirnir verða gráhærðir,
vilja bæta úr atvinnuleysinu, en fá litlu
áorkað, þvi það er teknikin, sem tögl-
in og hagldirnar hefir, og teknikin er
eineygð eins og Óðinn gamli, og af sömu
ástæðu.
Daginn, sem stúlkan útskrifaðist,
misti hún vitið og var send á hæli. —
En þegar eg sé hann „son andans og
tækninnar“, dettur mér altaf i liug saga
atvinnulausu stúlkunnar.
Eðvarð Árnason.
söng eða þess háttar. En eigi að síður
er stöðin mjög athyglisverð, og á sína
merku sögu.
í október 1925 er deilumálin risu
milli Grikkja og Búlgara, og sem virt-
ust óumflýjanlega leiða til blóðugrar
oriistu, — sýndi j>að sig, að nauðsvn
bar til að örugt og fljótvirkt skeyta-
samband væri jafnan milli bækistöðv-
ar Þjóðabandalagsins og þeirra þjóða,
er teldust meðlimir þess. Stóð orusta
þá svo nærri að skotið hafði verið
beggja vegna landamæranna.
Með loftskeyti fregnaði Þjóðabanda-
lagið hið alvarlega ástand — að ófriðar-
blikan væri að komast á loft. Eftir
uppástungu Briands utanríkismálaráð-
herra Frakka, sem þá var formaður
Þjóðabandalagsins, ákvað bandalagið
að senda hinum tveimur þjóðum, er
lá við að bærust á banaspjótum, ákveð-
in tilmæli um, að halda friðnum. Og
slíkur ])ungi var lagður í orðsending
þessa, að ekki dróg til orustu.
Orðsendingin, sem send var simleið-
is, þurfti eðlilega að sendast hina
venjulegu leið yfir hinar ýmsu rit-
símastöðvar. En umsending skeytisins
tafði vitanlega fyrir því.
Síðar, eftir að deilumálin voru til
lykta leidd kom það á daginn að hin
örlagaríka orðsending Þjóðabandalags-
ins bafði komið á ákvörðunarstaðinn að
eins hálfri stundu áður en orusta skvldi
hefjast. En hefði símskeytið verið hálfri
stundu lengur á leiðinni, þá hefði yfir-
herstjórn hlutaðeigandi rikja, ekki tek-