Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.2005, Síða 10

í 0 LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 2005
Fréttir DV
Guðmundur er skemmtilegur
og fyndinn maður, gæddur
sögusnilli.
Guðmundur er slúðurberi
og rænir fálk fötum sinum.
„Hann Guðmundur erduglegur,
skemmtilegur og mjög þægileg-
ur i umgengni. Hann
hefur reynst afburða-
góður einkabílstjóri fyrir
mig þótt farskjótarnir
hafi verið misjafnir.
Maðurinn er náttúru-
lega afskaplega stríðinn og á
það til að bregða fyrir aukasjálfi
sem er allsendis ólíkt honum
sjálfum."
Kristjdn Þorvaldsson, ritstjóri SéÖ og
heyrt og vinur.
„Guðmundur er einhver al-
skemmtilegasti maður sem fyr-
irfinnst. Það er ekki alltafneitt
gamanmál þvíþað dásamlega
bull sem getur oltið upp úr
manninum erkrampa-
valdur og ógn við maga-
heilsu. Hann er traustur
vinur vina sinna og með-
höndlar alvörumál mark-
visst og án léttúðar.
Gummi óx heldur seint upp úr
þvi að fá lánuð föt afvinum sin-
um.munarþarminnst I5árum.
Hann mætti til dæmis skila mér
jakkafötunum minum."
Orri Hauksson framkvæmdastjóri.
„Gummi er hrikalega fyndinn
maður og skemmtilegur sögu-
maður. Það er mjög gaman að
veiða með honum enda mikill
veiðimaður. Ótrúlega
skemmtilegur undir
áhrifum áfengis og
hrókur alls fagnaðar
þegar hann er í stuði. Al-
gjör stálmús. Hann getur reynd-
ar lika verið alveg ótrúlega leiði-
inlegur þegar hanner kominn
of mikið í glas, það er mjög fin
lina þarna hjá honum. Hann
getur líka verið algjör slúður-
kelling."
Sóley Kristjánsdóttir, Dj Sóley.
Guömundur Arnarson er nýr ritstjóri lifs-
stílsblaösins Bleikt og blátt. Hann hefur
áöur starfaö viö blaðaútgáfu, meðal ann-
ars Séð og heyrt. Hann hyggst breyta
stefnu blaðsins að einhverju leyti og leggur
mikið uppúrþví að hafa það smekklegt.
Tré til
vandræða
Akureyrarbær hefur
fengið nóg af stórum trjám
sem ná jafnvel langt út fyrir
lóðarmörk. Skipulags- og
byggingarfulltrúi Akureyrar
hefur sent frá sér tilkynn-
ingu og biður lóðahafa og
umráðendur lóða að snyrta
gróður þar sem trén ná út
fyrir lóðarmörk að götum,
gangstéttum og stígum og
veldur óþægindum fyrir
gangandi vegfarendur, um-
ferð ökutækja og skyggir á
umferðarskilti og götu-
merkingar. Snyrtingu gróð-
urs á að vera lokið fyrir
miðjan desember. Eftir það
verður gróður fjarlægður á
kostnað lóðarhafa.
Jón Kristinsson læknir á Barnaspítala Hringsins hefur starfað þar í nær aldarfjórð-
ung. Hann segir að líkur barna á að ná sér eftir að hafa veikst af krabbameini alltaf
vera að aukast en það sé afar sárt að sjá á eftir þeim sem ekki hafa það af.
DAUOINN FYLGIR SIARFINU
„Það er rétt að fleirí böm hafa greinst á þessu ári en allt árið í
fyrra. En við emm rólegir þess vegna, því það myndast alltaf
toppar sem jafna sig út á næsta eða þarnæsta ári á eftir. Það er
engin ástæða að óttast fyrr en aukningin er ár eftir ár,“ segir Jón
Kristinsson sem er einn þriggja lækna sem einbeita sér að börn-
um sem haldin em krabbameini á Barnaspítala Hringsins.
Krabbameinsveik börn
Fleiri greinast en lifslikur
aukast með hverju árinu.
Jón Kristinsson hefur lengi
verið starfandi við Barnaspítala
Hringsins. Flestir foreldrar lands-
ins sem hafa verið með veik börn
sín þar síðastliðin tuttugu og
fimm ár kannast við hann.
Síðustu ár hefur Jón nær ein-
göngu einbeitt sér að þeim börn-
um sem greinast með krabba-
mein en í ár hafa um það bil
fimmtán börn greinst með
krabbamein.
„Þrátt fyrir þessa aukningu á
milli ára eru lífslíkur þeirra barna
sem fá krabbamein alltaf að
aukast en þrjú af hverjum fjórum
börnum sem greinast með sjúk-
dóminn nái sér af honum og lifa
af,“ upplýsir Jón.
Hvítblæði algengast
Jón segir að það sé afskaplega
misjafnt hve mörg börn greinist á
hverju ári.
„Þetta kemur í toppum en eitt
árið geta þau verið fá en næsta ár
fjölgar þeim síðan aftur," bætir
hann við en segir það ekld vitað
hvers vegna eitt barn fær krabba-
mein en ekki annað. „Sennilega er
það meðfætt en rannsóknir hafa
ekki sýnt að það sé eitthvað um-
hverfistengt sem veldur mein-
inu,“ segir Jón
Að sögn Jóns er algengasta teg-
und krabbameins í börnum hvit-
blæði.
„Meðferðaráætlun er gerð fyrir
hvert barn en þau svara henni afar
misjafnlega. í sumum tilfellum
þurfum við að senda börn utan
mergskipti en það hefur reynst vel
og orðið til þess að hluti þeirra
læknast af meininu," segir Jón og
bendir á að það sé aldrei hægt að
segja til um það fyrir fram hvort
meðferðin skili árangri eða ekki.
Það eina sem læknar hafi til að
styðjast við séu líkurnar sem
byggðar séu á reynslu.
Líkurnar á bata góðar
Jón segir að einn fjórði lcrabba-
meinstilfella í börnum sé af öðr-
um toga en hvítblæði en alltaf
greinist inn á milli sjaldgæfari teg-
undir krabbameins.
„Það gerist alltaf annað kastið
að börn greinast með tegundir
krabbameins sent við verðum
ekki varir við nema á nokkurra ára
fresti. Oft eru sjaldgæfu tilfellin
erfiðari við að eiga enda reynsla
lækna af þeim ekki eins mikil og
algengari krabbameinstilfella,"
segir Jón og leggur áherslu á að
með hverju árinu aukist líkur á að
börn nái sér. Lyfin verði betri og
betri og svo séu stöðugar framfar-
ir í lækningum:
„Engar stökkbreytingar hafa
þó orðið á þeim árum sem ég hef
unnið við lækningar á krabba-
meini en þetta stígur upp á við
einkum fyrir það að við greinum
sjúkdóminn fyrr en áður. Það
sldptir miklu máli með batahorfur
að greina meinið snemma."
aldri hafa fleiri tilfelli slæmra af-
leiðinga orðið Ijós.
„Já, það segir sig sjálft að lyfin
sem virka á krabbameinið, virka
einnig á önnur líffæri og stundum
verða þau fyrir varanlegum skaða.
Geislarnir geta einnig haft slæmar
varanlegar afleiðingar á heil-
brigða líkamsstarfsemi og sjúk-
lingar okkar eiga oft í þessu fram
eftir aldri. Sum börn mega búa við
skerta getu á einhverjum sviðum
áfram en meðferðin hefur haft
áhrif á beinmassann og dregur
þar af leiðandi úr vexti þeirra,
einnig vefi, lifur, hjarta og nýru
svo eitthvað sé nefnt. En það er í
þessu eins og svo mörgu öðru að
það verður að velja og hafna, að
íifa með annmarka eða lifa alls
ekld,“ segir Jón.
„Börnin sem liggja
svona lengi inni með
krabbamein verða
hjartans vinir
manns."
Miður mín þegar bam deyr
Á meðan börnin dvelja á
sjúkrahúsinu fer ekki hjá því að
þau kynnist starfsfólki spítalans
vel. Oft dvelja þau eða eru viðloð-
andi barnadeildina svo árum
skiptir.
Jón játar að það séu alltaf
vonbrigði þegar krabba-
meinið taki sig upp í börn-
um sem miklar vonir
hafa verið bundnar við
að nái sér.
„Það tekur mjög á allt
starfsfólk sem fylgst hef-
ur með gleði og sorgum
sjúklinganna lengi. Ég
er engin undatekning
og oft hef ég orðið
mjög miður mín þeg-
ar þessir litlu skjól-
stæðingar mínir hafa
það ekki af og
deyja. En dauðinn
fylgir starfinu og
í það súra epli
verðum við
sem störfum á
deildinni að
bíta. Gleði
okkar
einnig
fölskvalaus
þegar við
fylgjumst
með börnum,
sem staðið
höfðu tæpt, ná
sér og þroskast og
dafna. Börnin sem
liggja svona lengi
inni með krabbamein
verða hjartans vinir
manns og þrátt fýrir að
hafa gert allt sem í okkar
valdi stendur, þá kom-
umst við ekki hjá því að
upplifa sorgina,1' segir
Jón og bætir við að for-
ugir og enn heilsi hann
fólki sem var með börn á deildinni
þegar hann var að
hefja störf á sínum
tíma.
Saknar
barnanna
Jón
bendir
einnig á að
með nýja
Barnaspít-
ala Hrings-
ins hafi
aðstaða
foreldra
batnað
mjög mikið
og þeir geti
dvalið hjá
börnum sínum
mun lengur en við
slaka aðstöðu á
gömlu deildinni.
„Hvern-
ig á
annað að vera en maður kynnist
þeim sem maður er með í
vinnunni alla daga í
fleiri mánuði? Að
sama skapi
saknar maður
bæði barna og
foreldra þegar
þeir fara heim
af spítalanum.
Samt vonar
maður inni-
lega að mað-
ur sjái þau
sem sjaldn-
ast því þá
veit maður að
allt er í lagi og

irnm
þeim líður vel.“
bergijot@dv.is