Símablaðið - 01.01.1959, Blaðsíða 14
SAMTÖK
um óuitmani
OG UTANFERÐIR
Fyrir nokkru síðan var drepið hér í
blaðinu á það, og var þar einkum talað til
símastúlknanna, hve skemmtileg tilbreyt-
ing það gæti verið ef hópar símamanna
eða kvenna víðs vegar að af landinu tæki
sumarleyfið saman. Var þar bent á sum-
arbústaði félagsins til að dvelja í eða
tjaldbúðir; einnig gæti verið um að ræða
hópferðalag um landið.
Það þarf ekki að lýsa því, hve mikla og
góða þýðingu slíkt hefði til þess, að það
fólk, sem vinnur árum saman hvort móti
öðru við símaafgreiðslu, en aldrei sést,
fengi persónuleg kynni hvert af öðru, og
þá um leið fyrir félagslíffið sjálft. Og
blaðið hefur orðið þess vart, að þessi
hugmynd hefur fallið í góðan jarðveg, —
aðeins vantar forystuna og framtakssem-
ina. En þar ætti stjórn félagsins að láta
til sín taka, — ekki endilega sjálf að standa
fyrir þessum samtökum, en finna til þess
einhverja, sem hæfni og dugnað hafa til
að bera. Það lítur út fyrir, að á komandi
sumri verði mun færri línumannaflokkar
starfandi úti á landi, en venja er til. Vera
má, að við það skapaðist tækifæri til að
reisa tjaldbúðir fyrir símafólk í sumar-
leyfum á auðveldari hátt, en ella, með því
að Landssíminn gæti sér að skaðlausu
lánað tjöld.
En þetta er ekki nema önnur hliðin á
málinu. Hér í blaðinu hefur áður verið
bent á þá möguleika að fá ódýrt uppihald
í dvalarheimilum stéttarsystkina okkar á
Norðurlöndum. En félagssamtök þeirra
6 SÍMABLAÐIO
starfrækja dvalarheimili á mörgum stöð-
um í hverju landi, og leggja mikla áherzlu
á kynningarstarfsemi í sambandi við þau.
Þetta mál var nokkuð rætt á síðasta fundi
Félagsráðs í sambandi við möguleika á
meiri samvinnu okkar við þau. Mundi þá
fyrsta sporið vera það, að F. í. S. gerðist
þátttakandi í samtökum norrænna síma-
manna og kvenna. Það væri til valið t. d.
að íslenzkar símastúlkur tæki sig saman
og dveldi milli ferða Heklu eða Gullfoss á
einhverju slíku dvalarheimili og mælti sér
þar mót við aðra hópa símastúlkna af
Norðurlöndum. Slík sumardvöl þyrfti ekki
að útheimta mikla gjaldeyriseyðslu, en
gæti orðið ógleymanleg.
Á ýmsum þessum stöðum eru haldin alls
konar mót, og námskeið, og leiðbeina þar
oft og halda fyrirlestra fremstu menn
stofnunarinnar. Það er mál út af fyrir sig,
hvernig viðhorfið hér hjá okkur er til
slíkrar starfsemi, og verður það tekið til
umræðu hér í blaðinu bráðlega. En segja
má það strax, að undarleg deyfð ríkir og
lítill menningarbragur yfir allri fræðslu-
starfsemi í þessari stofnun, samanborið við
það, sem sjálfsagt þykir hjá nágranna-
þjóðum okkar.
En vill ekki stjórn F. í. S. athuga nú
þegar möguleikana á hópdvöl talsíma-
stúlkna eða símamanna í sumar, t. d. í
Vaglaskógi eða í tjaldbúð inni í öræfum?
Umsóknir um styrk úr Styrktarsjóði
Mikla Norræna Ritsímafélagsins til náms-
ferðar til útlanda, sendist póst- og síma-
málastjórninni fyrir 10. júní 1959, ásamt
nánari upplýsingum um fyrirhugað nám.
Rvík, 8./5. 1959.
Póst- og símamálastjórnin.