Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.2006, Síða 10

1 0 FIMMTUDAGUR 23. FEBRÚAR 2006
Fréttir DV
Gunnar er heilbrigöið upp-
málað, ótrúlega fyndinn og
pottþéttur náungi hvernig
sem á það er litið.
Hann erafglapi í fjármál-
um, dótasjúkur og honum
hættir til að fá eitthvað á
heilann. Linnir hann þá ekki
látum.
„Gunnar er skuggalega sléttur
og felldur á yfirborðinu. Svo of-
boðslega fullkominn að það
hlýtur að krauma einhver drulla
þarna undir. Og mér hefur ekki
enn tekistað koma auga á gall-
ana. Ég hélt alltafframan af,
áður en ég kynntist
honum betur, að hann
væri leiðindagaur.
Hvorki drakk né reykti,
úr Versló... svo skver og
heilbrigður að hann
hlautað vera leiðinlegur. En svo
reynist þetta eitthvert það
fyndnasta kvikindi sem ég hefá
ævi minni kynnst. Það er fárán-
legt hvað hann leynir á sér.“
Freyr Eyjólfsson útvarpsmaður og meö
Gunnari í Ceres 4.
„Gunnar er mjög fyndinn og
skemmtilegur maður. Traustur.
Stundv/s og pottþéttur. Góður
gaur. Ótrúlega bjartsýnn og
bjartyfirhonum. Og einn besti
leikarinn á landinu. Annars vil
ég frekar tala meira um gall-
ana. Hann er afglapi I fjármál-
um. Tækni- og tölvusjúkur
- það er sjúklegt. Svo hef-
ur hann mjög andstyggi-
legan og sjúklegan
húmor sem gæti bent til
ills innrætis. En um það er ekki
hægtað fjölyrða."
Halldór Gylfason leikari og vinur til
margra ára.
„Kostirnir eru þeir helstir að
hann er skemmtilegur. Og þeg-
ar ég komst að þvíhversu góður
leikari hann er var það ákveð-
inn léttir. Ég get með góðri sam-
visku starfað með hon-
um en er ekki að gera
það sökum aumingja-
gæsku. Við náum vel
saman. Gallar? Fáviti í
fjármálum, dótasjúkur
og efhann fær einhverja flugu í
hausinn linnir hann ekki látum.
Eins og smábarn í þvi."
Ragnar Hansson kvikmyndagerðar-
maöur og yngri bróöir Gunnars.
Gunnar Hansson leikari fæddistárið 1971,
sonur séra önnu Pálsdóttur og Hans Krist-
jáns Árnasonar. Hann á tvo bræður, þá
Ragnar og Árna Pál. Gunnar lauk stúdents-
prófí frá Verzlunarskólanum, fór þaðan í
Leiklistarskólann þaðan sem hann útskrif-
aðist árið 1997. Hann er í sambúð með
Unni Gunnarsdóttur dansara og eru þau
barnlaus. Gunnar hefur fengist við bassa-
leik með Geirfuglum og Ceres 4 auk þess að
hafa farið með fjölmörg hlutverk á sviði og
í sjónvarpi.
Hægir á fólks-
fækkun
Hægt hefur á fækkun
íbúa í Reykhólahreppi sam-
kvæmt nýjustu
tölum sem eru frá
1. desember
2005. Þá bjuggu
samtals 255
manns í hreppn-
um. íbúarnir
skiptast nánast hnífjafnt í
karla sem voru 127 og konur
sem voru 128. Fækkunin frá
árinu áður var fimm manns
sem svarar til 2 prósenta.
Það er nokkuð minna en var
næstu þrjú árin þar á undan
þegar fækkunin var á bilinu
3 til 8 prósent á milli ára.
Leikararnir Viðar Eggertsson og Guðrún Gísladóttir lentu í vopnaðri árás þegar þau
heimsóttu smábæinn Teresin í Tékklandi. Þrír hettuklæddir menn með haglabyssur
réðust inn í verslun þar sem þau voru stödd og skipuðu þeim að leggjast í gólfið,
bundu þau á höndum og límdu fyrir munn þeirra. Bæði Viðar og Guðrún segja þessa
hræðilegu lífsreynslu hafa breytt viðhorfi þeirra til lífsins.
Viðar Eggertsson og Guðrún Gísladdttir voru fyrir þremur
árum á leiklistarhátíð í Dresden í Þýskalandi þegar þau ákváðu
að fara í skoðunarferð til smábæjarins Teresin í Télddandi. Þau
grunaði ekki að þau myndu lenda í hringiðu hræðilegra at-
burða þar sem hettuklæddir menn vopnaðir haglabyssum
ógnuðu lffi þeirra.
„Við vorum að skoða þennan stóð og byssum var beint að henni.
friðsæla bæ og ímynda okkur þær Hún hafi ekki þorað að segja múkk
hörmungar sem þar áttu sér stað í afóttaviðaðstyggjaárásarmennina.
seinni heimsstyrjöldinni þegar gyð-
ingum var smalað þangað og þeir Eurocard bjargaði þeim
síðan brenndir í líkbrennsluofnun- Þegar mennimir yfirgáfú búðina
um sem þama vom til sýnis," segir náði Víðar að hlaupa út og fara á lög-
Viðar Eggertsson leikstjóri. reglustöðina sem var handan torgs-
„Við röltum um aðaltorg bæjar- ins.
ins og ætluðum á kaffihús sem „Viðvorumyfirheyrðenþaðgekk
reyndist lokað þegar við ákváðum að illa því enginn talaði ensku. Lögregl-
fara inn í antíkbúð sem var á torginu. an hélt okkur á lögreglustöðinni í
Við vomm rétt komin inn í búðina marga klukkutíma og báðu okkur að
og Guðrún var að skoða hnífapör gefa skýrslu um atburðinn hvort í
þegar inn mddust þrír hettuklæddir sínu lagi,“ segir Viðar.
menn með haglabyssur og skipuðu Að sögn Viðars benti allt til þess
okkur að leggjast í gólfið," segir Við- að lögreglan hefði gmnað þau um að
5asta og
íuminn-
hugsaðf
lá hluti /
Beindu byssu að höfðinu
„Þeir bundu hendur okkar fyrir
aftan bak og kefluðu okkur með lím-
bandi og gengu hreint til verks við að
ræna búðina," segir Viðar. Hann
segir að verslunareigandinn hafi
áður en byssumennimir mddust inn
í búðina verið órólegur og litið oft út
um gluggann. Ailan tímann meðan
mennimir vom að ræna búðina stóð
einn þeirra yfir Viðari og Guðrúnu
og beindi að þeim haglabyssunni.
„Okkur gmnaði seinna meir að
eigandi búðarinnar hefði verið í vit-
orði með byssumönnunum því það
var eins og að þeir þekktu aðstæður
og gengu að því sem þeir vildu stela.
Þetta tók sirka 20 mínútur en var
eins og heil eilífð. Það flaug um huga
minn lífshlaup mitt og minningar
sem vom bæði ljúfar og sárar. Ég bjó
mig undir mitt síðasta og kvaddi
góðu minningamar og hugsaði líka
um aila þá hluti í lífi mínu sem áttu
ekki að gerast," segir Viðar.
„Hvað verður um börnin
mín?"
„Ég hnipraði mig undir stól og
vildi ekki horfa á það sem var að ger-
ast," segir Guðrún Gísladóttir sem
var með Viðari í þessari örlagaríku
ferð.
„Ég var hrædd um líf mitt og
gerði mér enga grein fyrir hversu
tímanum leið. Það sem ég hugsaði á
þessari stundu var hvað yrði um
bömin mín og ég var tilbúin að gera
hvað sem er, bara svo þeir hættu að
beina byssunni að mér,“ segir Guð-
rún.
Að sögn Guðrúnar var hún ekkert
nema auðmýktin meðan á ráninu
Viðar Eggertsson leikstjóri
„Það flaug um huga minn lífs-
hlaup mitt og minningar sem
voru bæði Ijúfar og sárar."
Guðrún Gísladóttir leikari
„Þegar ég kom heim til Islands
þurfti égaðfá áfallahjálp. “
Fékk áfallahjálp
„Ég gat ekki sofið í langan tíma á
eftir," segir Guðrún. „Þegar ég kom
heim til íslands þurfti ég að fá áfalla-
hjálp. Svo var ég eins og vitlaus
manneskja, keypti mér Volvo því
þeir em ömggir, tryggði mig í bak og
fyrir og var með varann á mér hvert
sem ég fór.“
Guðrún segir að hún lfti lffið öðr-
um augum eftir þessa lífsreynslu:
„íslendingar horfa beint framan í
fólk og gmnar ekki að neitt geti hent
þá en ég er mun tortryggnari en ég
var og er frekar á varðbergi, sérstak-
lega í útlöndum."
Viðar tekur í sama streng. Hann
segir að hann bjóði ekki hættunni
heim því hann viti hvað geti gerst.
Bæði hafi þau af eigin raun komist
að því á friðsömu sólarsíðdegi í fá-
mennum smábæ í Tékklandi að
hættumar geta leynst víða.
jákobina&dv.is
Hettuklæddur maður vopnaður vél-
byssu Svona litu árásarmennirnir útsen
beindu byssum slnum að Viðari og Guðrl