Freyr - 01.05.1979, Qupperneq 40

ídreifing búfjáráburðar
Framh. af bls. 286.
nýrækt eru jafnvel minni en við ádreifingu.
Síðan bætast eftirverkunaráhrifin við.
Eftirverkun búfjáráburðarins er mest eftir
100-150 tonn/ha. Til þess að sýna hver hún
er orðin nú þegar, er tekið meðaltal þessara
liða, uppskera eftir 50 tonn/ha dregin frá og
mismunurinn lagður saman allan tímann,
sem tilraunirnar hafa staðið.
Samkvæmt niöurstöðum annarra tilrauna
á Reykhólum, Akureyri, Skriðuklaustri og
Hvanneyri, sem áður var vikið að, gefa 10
tonn búfjáráburðar 9.2 hkg að meðaltali,
þegar áburður á íún er aukinn úr 10 í 20
tonn/ha, mest 10.9 á Hvanneyri, en minnst
8.4 á Reykhólum og 8.5 á Skriðuklaustri.
Aukning búfjáráburðar umfram 20 tonn/ha
gefur væntanlega minni vaxtarauka. Ef
þessar niðurstöður eru teknar til viðmiðunar
við niðurstöðurnar í 3. töflu, má e. t. v. segja,
að á Hvanneyri séu stóru nýræktarskammt-
arnir búnir að skila því, sem 50 tonn gefa við
yfirbreiðslu, en að öðru leyti virðistenn þurfa
að bíða frekari eftirverkunar til þess, að
aukning nýræktaráburðar úr 50 í 100 tonn/
ha skili sér til jafns við það, sem ádreifing
gefur.
Niðurlag.
Raktar hafa verið ýmsar helstu niðurstöður
tilrauna meðr ídreifingu búfjáráburðar. Þær
sýna meðal annars, að rífleg áburðarnotkun
tryggir árangur sáningar í nýrækt og að
vænta má verulegrar eftirverkunar, sem get-
ur enst í nokkur ár. Tilraununum mun verða
haldið áfram enn um hríð. Ekki er nema að
litlu leyti unnt að segja, að hve miklu leyti hér
er um almenn áburðaráhrif og að hve miklu
leyti um sértæk áhrif búfjáráburðar að ræða.
Einnig má vænta annarrar niðurstöðu, þegar
búfjáráburður er notaður til endurræktunar.
Þegar niðurstöður efnagreininga hafa verið
teknar til úrvinnslu, mun væntanlega verða
unnt að meta áburðaráhrif búfjáráburðar
nákvæmar en með uppskerutölum einum.
Orðsending
frá Rannsóknastofnun landbúnaðarins
Rannsóknastofnun landbúnaðarins hyggst gera tilraun til að safna kartöfluafbrigðum og kartöflu-
stofnum, sem lengi hafa verið í ræktun hér á landi. Tilgangurinn er að varðveita þessar kartöflur,
því þær gætu hæglega reynst þýðingarmiklar fyrir kynbætur í framtíðinni. Verður þetta gert í
samvinnu við hinn nýstofnaða norræna genbanka, en verkefni hans er að safna og varðveita
afbrigði og stofna af nytjaplöntum.
Þeir, sem hafa undir höndum afbrigði eðastofn, sem vitað erað hefurverið ræktaðursamfleytt í
minnst 50 ár hér á landi, eru vinsamlegast beðnir að senda útsæði af þeim (10—20 kartöflur) til
Sigurgeirs Ólafssonar, Rannsóknastofnun landbúnaðarins, Keldnaholt, 110 Reykjavík, ásamt
helstu upplýsingum um hvar og hversu lengi kartöflurnar hafa verið rætkaðar.
304
FREYR