Freyr - 15.11.1987, Blaðsíða 7

Heimsókn forseta
Alþjóðasambands bænda
Heimsókn Glenn Flatens, forseta Alþjóða-
sambands búvöruframleiðenda, IFAP, var
ánægjulegur viðburður fyrir samtök íslenskra
bænda og mun án efa styrkja tengsl þeirra við
þessi fjölþjóðlegu samtök.
í þessu sambandi skiptir miklu máli að
núverandi formaður IFAP kemur úr menn-
ingarsamfélagi sem er um margt líkt hinu
íslenska og að hann er sjálfur bóndi í norð-
lægu landi, Kanada, og á ættir að rekja til
Norðurlanda. Gildi heimsókna sem þessara
felst í auknum kynnum manna á milli, fræð-
andi samtölum og því að skiptast á skoðunum
og upplýsingum.
Landssamtök bænda í aðildalöndum IFAP
— en þau eru 51, mynda Alþjóðasamband
bænda. Aðildarsamtökin leggja IFAP fé til
starfsemi þess með árgjöldum og eru félagar í
því á jafnréttisgrundvelli. IFAP er óháð
stjórnmálum, litarhætti eða trúarbrögðum.
Samtökin eru fulltrúi bænda á alþjóðavett-
vangi. Hlutverk þess er þríþætt; að vera
vettvangur þar sem forystumenn bænda á
heimsbyggðinni geta hist og skipst á skoðun-
um, að dreifa fræðslu og upplýsingum er
varða félaga í IFAP og að vera fulltrúi og mál-
svari bænda á alþjóðavettvangi, einkum
gagnvart stjórnvöldum. Hér í blaðinu er á
öðrum stað sagt frá því sem fram kom á
blaðamannafundi með forseta IFAP.
Á fundi sem Glenn Flaten átti með Fram-
leiðsluráði landbúnaðarins 30. september sl.
kom einnig margt athyglisvert fram, einkum
um skipulag landbúnaðarmála í heimalandi
hans, Kanada. í Kanada eru framleiðslukvót-
ar á eggjum, kjúklingum, mjólk og á korni til
útflutnings. Háar sektir eru við umframfram-
leiðslu á mjólk. Ríkið ábyrgist verð á vinnslu-
mjólk og útfluttu korni, en ekki öðrum kvóta-
skyldum búvörum. Fulltrúar framleiðenda
ákveða kvóta og framleiðendur bera ábyrgð á
að framkvæma hann. Innflutningur er tak-
markaður á allri búvöru sem líka er framleidd
innanlands og dreift eftir innlendu stjórn-
kerfi. Þessar takmarkanir á innflutningi eru í
samræmi við 11. lagagrein GATT-tollabanda-
lagsins. Búvörur sem eru háðar innflutnings-
takmörkunum njóta styrkja eða niður-
greiðslna í Kanada. Markaðsverð á korni er
nú talsvert undir framleiðskukostnaði í flest-
um löndum heims og verðið sem bændur í
Kanada fá fyrir hveiti svarar til kostnaðar-
verðs við ræktunina. Þá er ekkert eftir fyrir
fjárfestingum, vaxtagreiðslum og öðrum út-
gjöldum.
Glenn Flaten sagði að kanadiskum bænd-
um hefði tekist að mestu að halda kjúklinga-
framleiðslu í höndum einstaklinga og hindra
að fáein stórfyrirtæki sölsi hana undir sig eins
og raunin hefði orðið í Bandaríkjunum. Þar
hefur alifuglarækt færst á fáar hendur, en í
Kanada er hámarksstærð á alifuglabúum, t.d.
40.000 fuglar í heimafylki Glenn Flatens.
Sá er eldurinn heitastur er á sjálfum brenn-
ur og sú skoðun er nú útbreidd hér á landi að
landbúnaður í vanda sé séríslensk fyrirbæri og
að þeir sem eru að kljást við vandann séu á
villigötum.
Þess er þá geta að á alþjóðavettvangi er
álitið að Norðurlandabúar séu þjóða lengst
komnir í að skipuleggja landbúnað sinn og í
þeim hópi standi íslendingar framarlega um
þessar mundir.
Landbúnaður víða um heim, einkum í
tæknivæddum ríkjum, á í erfiðleikum vegna
offramleiðslu og mikillar uppsöfnunar bús-
afurða. Tímaritið Newsweek fjallaði um þessa
landbúnaðarkreppu í einu tölublaði síðastliðið
sumar og verður hér drepið á fáein atriði
þaðan.
Freyr 895