Freyr - 15.11.1987, Blaðsíða 29

Þórarmn Lárusson.
suðurþingeyskum bændum og auk
þess verið notuð í tvö sumur hjá
bændum í Vopnafirði.
„Hingað til höfum við blandað
heyið með 5% af sykri, 10% af
fiskimjöli, auk steinefna, sagði
Stefán.
Ullaráfall.
Frh. af bls. 911.
ull. En hún er þeim mun betri til
handspuna og listiðnaðar. En sú
lítilsvirðing sem ullinni er sýnd
gerir hana alveg óhæfa til sölu á
þeim markaði sem hún félli best
inn í. Mér finnst stundum að ís-
lenska ullin sé eins og lax sem
verið er að selja á markaði þar
sem þorskur selst best. Þar er
laxinum lítill gaumur gefinn og
hann látinn liggja á árbakkanum
þar til einhver nennir að senda
hann á þorskmarkaðinn. Sem bet-
ur fer eru ekki allir bændur trassar
hvað ullina varðar. En þegar stór
hluti, eða jafnvel meirihluti
bænda, vanrækir ullina þá skaðar
það alla heildina. Sérstaklega þeg-
ar varan er eins sérstök og íslenska
ullin er og þegar tiltölulega lítið er
framleitt af henni (á heimsmæli-
kvarða).
Við vitum öll að nýsjálensk ull
er notuð í íslenskum ullarverk-
smiðjum. Hvers vegna? Getur
það verið vegna þess að ullarfram-
leiðendur fara ekki lengur vel
með hráefnið? Nýsjálendingar
Pétur á Hranastöðum sagðist
hafa kögglað hey á búi sínu árlega
undanfarin ár, stundum tvisvar á
ári.
Þórarinn Lárusson leggur
áherslu á að með aukinni bygg-
rækt, einkum á Suðurlandi og nú
nýverið á Fljótsdalshéraði, vaxi
möguleikar mjög á aukinni hlut-
deild af heimafengnu kögglafóðri
hjá bændum.
J.J.D
kunna að selja vöru sína og þeir
vanda sig við það sem þeir fram-
leiða. Engin þjóð hefur efni á að
vera kærulaus um framleiðslu
sína, samkeppnin í heiminum er
hörð. Við hér í Kanada horfum
upp á hillur fullar af nýsjálensku
lambakjöti í búðunum. Pað eina
sem heldur okkur gangandi er að
við framleiðum betri vöru en Ný-
sjálendingar. En ef við slökuðum
á og leyfðum gæðunum að falla
mundi lítið fara fyrir því sem við
gætum selt af lambakjöti. Er ekki
möguleiki á að það sama gæti
gerst á íslandi? Ullin er vanrækt
og nú er sú nýsjálenska komin í
staðinn. Hvað verður næst? Kann-
ski kjötið? Þegar hætt er að vanda
sig við einn þáttinn er hætt við að
aðrir fylgi á eftir.
Látum hnífa hvassa stífa
lét Matthías Skugga-Svein kveða.
Meðfylgjandi teikning er til
marks um að dönsk sláturhús —
reyndar hin fyrstu í heiminum að
því er Jyllandsposten hermir —
áforma að koma sér upp vél-
mennum til sláturstarfa. Menn
hugsa sér einkum að nota þau til
erfiðara verka eins og t.d. að lyfta
svínaföllum, en þegar til lengri
tíma er litið eiga vélmenni líka að
vinna þau önnur verk sem erfiðust
eru fyrir sláturhúsfólk.
Nú er verið að smíða fyrsta
sláturhússvélmenni í heimi í rann-
sóknastofnun danskra sláturhúsa í
Hróarskeldu og ástæðan fyrir
smíðinni er vel þekkt á íslandi,
sem sé hvað erfitt er að fá fólk til
starfa í sláturhúsum.
Frzyr 917