Freyr - 15.11.1987, Blaðsíða 19

Það gildir að byrja smátt í
kanínurækt
Viðtal sem Ólafur R. Dýrmundsson átti við Ingimar Sveinsson á Hvanneyri, ráðunaut í
kanínurœkt, í búnaðarþætti í útvarpinu 5. október sl., birt með góðfúslegu leyfi þeirra.
Ritstj.
Ein þeirra nýbúgreina sem
bændur hafa tekið upp nú síðustu
árin er loðkanínurækt. I upphafi
veitti Guðmundur Jónsson ráðu-
nautur hjá Búnaðarfélagi íslands,
leiðbeiningar um kanínurækt, en
um skeið féll sú þjónusta niður.
Nú hefur orðið breyting til batn-
aðar því að Búnaðarfélag íslands
og Bændaskólinn á Hvanneyri
hafa gert með sér samning um að
bændaskólinn hafi leiðbeininga-
þjónustu í kanínurækt með hönd-
um. Ingimar Sveinsson kennari á
Hvannéyri hóf leiðbeiningar á
þessu sviði í vor og er hann kom-
inn hingað til að ræða um ástand
og horfur í loðkanínuræktinni.
Hvenær voru loðkanínur fyrst
fluttar til íslands og hvemig er
ubreiðslu þeirra háttað um
þessar mundir?
Loðkanínur voru fyrst fluttar til
landsins árið 1981. Það gerðu fjór-
ir bændur á Suðurlandi. Síðan
flutti Kanínumiðstöðin í Ytri-
Njarðvík inn kanínur árið 1984.
Kanínur hafa dreifst töluvert
um landið og áætlað er að það séu
um 300 kanínubú núna á landinu
af mismunandi stærð. Útbreiðslan
hefur verið nokkuð jöfn og
stöðug.
Að hvaða leyti eru loðkaninur
frábrugðnar öðrum kanínum?
Þær eru frábrugðnar öðrum kanín-
um fyrst og fremst að því leyti að
það er stöðugur hárvöxtur á þeim
en aðrar kanínutegundir ganga
reglulega úr hárum. Þetta hefur
gerst vegna stökkbreytinga í
erfðavísum og hefur skapað
grundvöll fyrir því að rækta fiðu
eða ull á þessari kanínutegund.
Hvemig telur þú að
loðkanínurækt henti sem
búgrein hér á landi?
Ég tel að hún geti átt býsna vel við
hér á landi hjá þeim sem á annað
borð vilja sinna henni vel. Það
sem ég tel að hún hafi fram yfir
margar aðrar búgreinar, sem stoð-
búgrein eða aðalbúgrein, er að
það er hægt að byrja smátt og án
mikilla fjárfestinga. Það er hægt
að nýta byggingar sem fyrir eru og
það er hægt að nýta innlent fóður.
Þá má einnig benda á að þessi
búgrein hentar rosknu fólki sem
hefur unnið við gripahirðingu en
er að draga sig út úr hefðbundnum
búskap og vill vera áfram í sveit.
Kanínurækt getur gefið því nokkr-
ar tekjur. Þó að töluverð vinna sé
við hirðingu á kanínum er þetta
ekki erfiðisverk. Auk þess er
loftslag hér á landi mjög hentugt
fyrir þennan búskap.
Þú telur þá skilyrðm að mörgu
leyti ákjósanleg?
Skilyrði til kanínuræktar eru fyrir
hendi hér og það eru markaðsmál-
in sem ráða hversu hentug þessi
búgrein er.
Afurðir?
Afurðirnar eru fyrst og fremst
fiðan eða ullin. Reyndar er einnig
hægt að hafa einhverjar tekjur af
kjöti af slíkum kanínum. Það er
ekkert verra en af öðrum kanín-
um, en á yfirfullan kjötmarkað
hér er varla bætandi.
Sumarið 1978 kom Josef Merkle frá Vestur-Pýskalandi í heimsókn lil íslands en hann
var einn afþeim sem seldu kanínur hingað þegarþœr voru fluttar inn árið 1981. Josef
Merkle ferðaðist um landið með Ingimar Sveinssyni og kynnti sér kanínurœktina.
Myndin var tekin í þeirri ferð þar sem hann er að skoða kynbótakanínur. (Ljósm.
lngimar Sveinsson).
Freyr 907