Freyr - 01.07.1999, Blaðsíða 9

Greniskógur í landi Skógrœktar ríkisins á Stálpastöðum í Skorradal.
(Ljósm. K H.G.).
t.d. verið mjög ábótavant. Það
þýðir að við erum ekki að læra af
reynslunni eins og við ættum að
gera. Það ætti t.d. að vera krafa
stjórnvalda að fá að vita um
árangur eða afföll í skógrækt sem
nýtur opinberra styrkja.
Hverjar verða aðaláherslur
Skógrœktar rikisins í byrjun
nýrrar aldar?
Lagaumhverfíð og símat á stefnu
stofnunarinnar. í nýju frumvarpi er
tillaga að svokölluðu skógráði. Það
samanstendur af fulltrúum þeirra
sem helst koma að þessum mála-
flokki á einhverju stigi í stjómkerf-
inu. Þetta verður ráðgefandi nefnd
fyrir ráðherra, sem tekur mið af
mismunandi áherslum á hverjum
tíma. Við þurfum að geta bmgðist
við breytilegum aðstæðum með
réttum hætti, en ekki með bráða-
birgðareddingum eins og verið hef-
ur of lengi. Við þurfum sífellt að
vera að spyrja hvaða leiðir séu fær-
ar og endurskoða það sem er í
gangi.
Hvernig sérðu fyrir þér aukna
tekjumöguleika til skógrœktar?
Á sínum tíma var ákveðið að ár-
in 1997-2000 yrði lagt aukið fé
til skógræktar til að uppfylla al-
þjóðlegar skuldbindingar um kol-
tvísýringsbindingu. Nú er þetta
tímabil hálfnað og vel það.
Það er mjög nauðsynlegt að
skilningur á þessu hlutverki skóg-
ræktar sé fyrir hendi hjá fjárveit-
ingavaldinu. 1 upphafi þessa
verkefnis þurfti að leggja veru-
lega áherslu á rannsóknir til að
vita hversu mikið af koltvísýringi
væri hægt að binda, þar sem þetta
var óplægður akur hjá okkur.
Stofnunin hefði þurft meira fé til
þessa þáttar, en eins og með ann-
að þá bitnaði kostnaðurinn við
þetta á annarri rannsóknarstarf-
semi. Það, sem er hins vegar að
koma út úr þessum rannsóknum
núna, er ennþá betra en við þorð-
um að vona og því er ekki óeðli-
legt að áfram verði lögð áhersla á
þennan þátt.
Eigum við Islendingar hér
mikla möguleika?
Ég held það. í löndunum í
kringum okkur hafa menn stigið
þau skref að setja á mengunar-
skatta og menn eru eitthvað að
velta því fyrir sér hér. Manni sýn-
ist, svona miðað við útreikninga,
að til að standa við skuldbinding-
ar okkar þyrfti ekki hátt gjald, t.d.
á olíu og bensín, til að binda þann
koltvísýring sem farartækin losa.
Þegar það fer svo saman að þessi
gífurlega jarðvegs- og skógareyð-
ing hafi átt sér stað hér á landi, þá
sýnist það liggja beint við að
eyrnamerkja slíkt gjald til skóg-
ræktar. Við værum þá að búa til
auðlind sem í rauninni kostar
ekki neitt! Stjórnvöld verða að
fara að taka ákvörðun í þessum
efnum. Átakinu frá 1997 lýkur
eftir næsta ár og við verðum að
fara að fá skýr markmið um
framhaldið.
Eru Ijósar línur núna af hálfu
stjórnvalda hvernig áherslur
verða íþessu efnum?
Nei, en verið er að vinna í mál-
inu. Staðreyndir málsins eru t.d.
þær að stóra verkefnið, Suður-
landsskógar, hefur hingað til nær
eingöngu verið fjármagað af
„bindingarpeningum“ og enginn
veit hvert framhaldið verður á
því. Þannig að það er augljóst, að
það verður að fara að móta stefnu
í þessum málum.
Nú er hafinn undirbúningur við
þrjú landshlutaverkefni sem
bœtast við þau tvö sem fyrir eru.
Fjárþörf hvers verkefnis verður
vart undir kr. 50-100 milljónum
árlega, fyrir utan fiárveitingar til
Skógrœktar ríkisins. Þá liggur
beinast við að spyrja, hvort verið
sé að tala um einhverjar hillingar
í Ijósi þess hvernig fjárveitingum
til skógrœktar hefur verið
háttað?
Það sem verður að breytast er
að fjárveitingar til skógræktar
þurfa að stóraukast og þær þurfa
að liggja fyrir til lengri tíma í
senn. Bæði Skógrækt ríkisins og
landshlutaverkefnin þurfa að gera
framkvæmdaáætlanir og til að
geta fylgt eftir slíkum langtima-
markmiðum þurfum við að geta
gengið að nokkurs konar „vega-
áætlun“ fyrir skógrækt í jjárlög-
um. í þessum málaflokki er það
ekki síður brýnt en við vegagerð
að fyrir liggi hver Qárveitingin
verður næstu árin. Menn verða að
geta haft tímann fyrir sér, því að
það þarf að undirbúa jarðveginn í
orðsins fyllstu merkingu.
K. Hulda Guðmundsdóttir,
Landssamtökum skógareigenda,
tók viðtalið.
FREYR 8/99 - 9