Freyr - 01.05.2000, Síða 19
Þrándur 98-381, Óttars Sveinbjarnarsonar, Hellissandi.
(Ljósm. Lárus G. Birgisson).
Dagur 98-016 og Krapi 98-015, Mávahlíð.
(Ljósm. Lárus G. Birgisson).
feikilega miklar útlögur og
gríðarlega vöðvafyllingu á
baki, í mölum og lærahold
einhver þau mestu sem
sjást hjá íslenskri kind.
Þessi hrútur er eins og
margir topphrútar síðari
ára í Mávahlíð með hvíta
og mjög góða ull. Þessi
einstaki gripur stigaðist
haustið áður hæst allra
hrútlamba á Vesturlandi,
en hann er undan Draumi
97-010, sem árið áður var
hlaðinn miklu lofi. Þá
komu Krapi 98-015 í
Mávahlíð, sem er sonur
Krafts 95-056, og Þrándur
Ottars Sveinbjamarsonar á
Hellissandi frá Mávahlíð
undan Spak 93-049. Þessir
hrútar eru enn þroskameiri
og vænni kindur en Dagur,
en hafa ekki jaffi fádæma
mikla vöðvafyllingu og
hann.
A sýningu í Eyrarsveit
voru góðir hrútar, en efstu
sætin skipuðu Glaður 98-
312 á Hálsi sonur Hnykks
91-958, gríðarlega útlögu-
góður hrútur með feikilega
mikil lærahold, Spakur á
Hömrum sonur Djákna
93-983 var með ólíkindum
væn og þroskamikil kind,
var 108 kg að þyngd, mjög
vel gerður, en hafði ekki
bakþykkt alveg í samræmi
við sinn gífurlega þroska.
Þá var Þokki á Hömrum,
sem er sonur Bjálfa 95-
802, ákaflega þéttvaxinn
og samanrekinn holda-
hnaus, en með fremur leið-
inlega ull.
í Helgafellssveit kom
fram enn einn álitlegur
sonurHnoðra 95-801 sem
er Hrani 98-079 í Bjamar-
höfn. Hann er útlögugóð-
ur, jafnvaxinn með ágæt-
an afturpart. Kollótti hrút-
urinn Feilan 98-439 frá
Hraunhálsi, er jafnframt
með ágætum jafnvaxinn
og álitlegur hrútur.
Dalasýsla
I Dalasýslu var feikigóð
þátttaka í sýningahaldi og
sýndir samtals 284 hrútar
samanborið við 102 árið
áður. Fjórir hrútar vom úr
hópi eldri hrúta. Vetur-
gömlu hrútamir vom ívíð
þyngri en jafnaldrar þeirra
árið áður eða 80,2 kg að
meðaltali. Þetta var vel
valinn hópur hrúta því að
245 eða 87,5% þeirra
fengu I. verðlaun.
í Dalasýslu vom hrútar
skoðaðir að mestu á sam-
eiginlegum sýningum en
einnig heima á einstökum
bæjum. Á sýningu sunnan
vamargirðingar var sýndur
hæst dæmdi hrúturinn í
sýslunni og sá sem raðað-
ist í sjöunda sæti hrúta á
Vesturlandi en hann er
Spakur 98-273 á Þorbergs-
stöðum sonur Djákna 93-
983. Hann er gríðar
útlögumikill og hold-
gróinn í mölum og læmm.
Gosi 98-274, sonur Galsa
93- 963 frá sama bæ, er
jafnholda og sélegur hrútur
einnig. Á Dunki var sýnd-
ur sá hrútur sem raðaðist í
hóp bestu kolla á Vestur-
landi sl. haust en hann er
Láms 98-291 undan Byl
94- 803, hann er ullarmik-
ill, ákaflega jafhvaxinn og
holdugur vel. Freyr 98-507
í Tungu er án efa einn best
gerði sonur Njarðar 92-
994 en Freyr er útlögumik-
ill og lærasterkur.
I Laxárdal voru það
hrútar frá Spágilsstöðum
sem vöktu mesta athygli.
Fyrstan skal nefna Djarf
98-094 undan Djákna 93-
983 en hann er með góðan
frampart og feikna sterkur
í læmm. Spái á Homs-
stöðum en frá Spágils-
stöðum er sonur Sólons
93-977, hann er hrein-
hvítur með góðan aft-
urpart og var í hópi bestu
kollóttu hrútanna á Vest-
urlandi í haust. Svo var
einnig um hrút nr. 12 á
Hofakri í Hvammssveit en
hann er sonur Spóns 93-
993, þessi hrútur er hrein-
hvítur með feikna læra-
hold. Af hymdum hrútum
í Hvammssveit og Fells-
strönd skal fyrstan nefna
Legg 98-718 á Breiða-
bólsstað son Bjálfa 95-802
en hann hefur ein bestu
læri sem sáust á sýningum
á Vesturlandi í haust.
Mjaldur 98-401 í Ásgarði
ber einkenni frá föður
sínum, Hnoðra 95-801,
þ.e. ágætar útlögur, góðar
malir og mikil lærahold.
Undan Kúnna 94-997 var
sýndur hrútur nr. 98-180
frá Magnússkógum (GG)
sem ber nokkuð hans
einkenni, þ.e. hefur feikna
góð bak og malahold.
Á Skarðsströnd voru
hrútar skoðaðir heima á
bæjum og fékk Goði 98-
552 á Geirmundarstöðum
besta dóminn, hann er
undan Þrótti 96-550 og
því sonarsonur Dropa 91-
975 og ber sterk einkenni
frá homum, þ.e. miklar
útlögur og öflug læra-
hold.
1 Saurbæ var nú haldin
FREYR 4-5/2000 - 19