Sameiningin - 01.07.1910, Síða 19

147
ónauðsynlegt vers, ekkert ónauðsvnlegt orð; heldr heyri
hvert orð og hver hugsan, sem ritverk þetta hið lielga
hefir inni að lialda, til efninu eina mikla, fagnaðarerindi
drottins vors Jesú Krists, og leggi hver slíkr partr á sinn
hátt, á sínum tíma og sínum stað, til þess sinn sérstaka
skerf. Yér köldum því föstu, að jafnvel tímatals-skrárn-
ar í Kroniku-bókunum sé ekki svo, að þeim megi varpa
burt, einsog álirif heilags anda nái ekki til þeirra. Vér
höldum því föstu, að miðdepill, hjarta, þessarrar andlegu
og samvöxnu heildar, sé Kristr, fagnaðarboðskaprinn;
og er vér íhugum heildina, byrjum vér hugleiðingar vor-
ar á því hjarta og fœrum oss þaðan út. Gleymum því
ekki, að trúarþörfin vfirgnæfir allar þarfir mannsins, að
merki trúarinnar er öllum merkjum háleitara; að ekkert
er jafn-hættulegt og ])að, að deyfa trúartilfinninguna —
það, að beita allri orku til að útskýra leyndardóm trúar-
ínnar í hinum helgu ritningum, sem guð hefir veitt oss
til þess að honum sé trúað, og til þess að þar sé sá próf-
steinn, sem geti verið til marks um trúmennsku vora og
hlýðni. Darwin, náttúrufrœðingrinn mikli, kvartaði um
það, að sönglist og hljóðfœrasláttr, sem honum eitt sinn
heí'ði fundizt svo mikið til um, fengi ekki framar neitt
lirifið hann. Þá er hann hevrði eitt hinna miklu meist-
araverka, sannfœrðist hann um, að tilfinning hans fyrir
músík var orðin að engu. Idann hafði svo mjög fest huga
sinn við sérstaka frœðigrein, að lit af ])ví var músíkar-
líffœri hans visnað upp. En svo hörmulegt sem það er,
þá fór alveg eins fvrir lionum að því er snertir trúar-
tilfinninguna. Gleymum því ekki orðum Jesú: „Eg
þakka þér, faðir, herra himins og jarðar! að þú hefir
látið þessa hluti véra lmlda fyrir spekingum og vitrum
mönnum, en auglýst þá smælingjum.“ Erviðleikinn í
þessum efnum stafar a!f viljanum. Að því er spurt,
hvort vér viljum láta sérliverja liugsan vora beygja sig
í undirgefni fyrir hugsan drottins vors og frelsara Jesú
Krists.“
MINNINGARRIT hins ev. lút. kirkjufélags ísl. í
V.heimi, sem nýkomið var út áðr en júbíl-þingið í síðasta