Sameiningin - 01.06.1911, Side 6

g8
bragÖafrelsi liér í landif Eru ekki allir menn frjálsir
að því að hafa þá skoðun, sem þeim finnst réttust? 0g
eru þá ekki um leið allir frjálsir að því, að standa í engn
félagi, ef þeir kjósa það?
Frjálsræðið í þessu sambandi er ekkert efarnál.
Allir menn í landi þessu hafa frjálsræði til að standa
fyrir utan kristinn söfnuð. Adam hafði frjálsræði til
að falla í synd, og enn hefir hver maðr frjálsræði til að
hafna því, sem gott er. Þú ert frjáls að því, að vera
fyrir utan kristinn söfnuð. Það kannast eg við. Mér
kemr ekki til lmgar að deila við þig um það. En þótt
eg hafi frjálsræði til að taka brauðið frá konunni minni
og börnunum og verja því fyrir skaðlegan drykk lianda
sjálfum mér, þá sannar slíkt frjálsræði ekki, að það sé
rétt af mér að gjöra. Spurningin, sem þfi átt að leggja
fyrir sjálfan þig í þessu máli, er því ekki: Er mér
frjálst að vera í söfnuði eða vera ekld í söfnuði? — því
slíkt viðrkenna allir, heldr: Er það rétt að ganga í
söfnuð, eða að vera fyrir utan kristinn söfnuð. Ef það
skyldi nú vera rétt fyrir þig að vera utam safnaðar, er
það þá ekki rétt fvrir alla aðra ? Og livar væri þá krist-
inn félagskapr í heiminum, ef allir hugsuðu einsog þú?
Hugsaðu, vinr minn! um málið frá þessu sjónanniði.
Er það rétt af þér að vera fyrir utan kristinn söfnuð?
Vinnr þú frelsara þínum gagn með því að vera utanvið
félagskap þann, sem liann stofnaði? Ert þú að gjöra
g-uðs vilja með því að vilja ekki kannast við þann félag-
skap, sem berst fyrir ríki hans í þínu byggðarlagi? Vel
veit eg það, að þegar eg bið menn að ganga í söfnuð af
þeirri einu ástœðu, að það sé rétt, er eg, ef til vill, að
hindra suma frá því að ganga inn. A8 gjöra rétt, að
grœða—, hvort er þyngra á metum? Hvor skyldi fá
betri undirtektir bjá almenningi, maðrinn, sem fer útum
sveitir og' segir fólkinu, að fyrir guði og samvizkunni sé
það rétt af því að ganga í kristinn söfnuð. eða hinn
maðrinn, sem fer á sömu heimilin og segir fólkinu, að
])að grœði á bví aið láta gömlu skilvinduna sína fyrir
])að, sem seinna kann að reynast hálfvirði, og taka nýja
skilvindu, sein á sínum tíma kann að revnast lélegri en