Samtíðin - 01.12.1952, Blaðsíða 38

32
SAMTÍÐIN
/
Vé Qújrux^ ofy úJHpjoJiCl J
Móðirin: „Af hverju sleiztu ána-
maðkinn í tvennt, strákur?“
Bjössi litli: „Af því ég vorkenncli
honum svo, hvað hann var ein-
mana.“
Hún: „Ef þú vogar þér að kyssa
mig, lcalla ég á hana mömmu.“
„En því ekki á lmnn pabba þinn?“
„Hann er ekki eins vita heyrnar-
laus og hún mamma."
Dauðskelkaður maður fór á fund
frægs stjörnufræðings og spurði:
„Haldið þér virkilega, að þeir
geti sundrað jarðarhnettinum með
atómsprengjunum?"
„Það getur meir en verið," anz-
aði stjörnufræðingurinn geispandi,
„en það er nú ekki eins og þessi
blessuð jörð okkar sé nein meiri
háttar reikistjarna."
„Mamma,“ andvarpaði dóttirin,
„ég er alveg sannfærð um, að hann
Björn og enginn annar er minn út-
valdi. Þegar hann leggur mig að
brjósti sér, heyri ég glöggt, lwe
hjarta hans berst og slær af ást til
mín.“
Móðirin: „Þú skalt nú vara þig
á að taka það allt of hátíðlega.
Hann pabbi þinn villti mig árnm
saman á því, að hann gekk með
voðalega hávært úr, sem tikkaði
alltaf í brjóstvasa hahs.“
*
Islendingar:
Munift yðar 'eigin skip.
Ferðizt með þeim —
flytjið með þeim.
Skipaútgerö ríkisins.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN
Hverfisgötu 8—10, Vitastíg 10.
Reykjavík.
Símar 4905, 6415 og 6467.
PRENTUN Á BÚKUM,
BLÖÐUM
□ TÍMARITUM
VÖNDUÐ VINNA
SANNGJARNT VERÐ
FLJDT AFGREIÐSLA
BORÐIÐ F I S K OG SPARIÐ
FISKHÖLLIN (Jón & Steingrímur) Sími 1240 (3 linur)
v