Litli Bergþór - 01.03.1994, Blaðsíða 11

Frá 10. bekk Reykholtsskóla
Mánuðirnir (gamlar vísur).
Svanur.
Svífur svanur hátt.
vindar um hann líöa,
sýnir afl og mátt,
nálgast dali víöa.
Himnaloftiö klæöir
flýgur stoltur, stór
hátt um nolt og hæöir
yfir vötnin fór.
Veiðimaður sekur
horfir svaninn á,
byssu úr slíðri tekur,
hleypir skoti frá.
Skot í svani lendir,
lækkar flugiö fljótt,
dauöans dapri endir,
deyfir lífiö skjótt.
Hreiðar Ingi Porsteinsson
10. bekk.
Tólf eru synir tímans,
sem tifa frá hjá þér.
Janúar er á undan
meö áriö í skauti sér.
Febrúar á fannir
þá læöist skugginn lágt.
Mars þótt blási biturt
þaö birtir smátt og smátt.
í apríl vorar aftur,
þá ómar söngur nýr.
í maí flytur fólkið
og fuglinn hreiöur býr.
í júní sest ei sólin,
þá brosir blómafjöld.
f júlí baggi er bundinn
og boröuö töðugjöld.
í ágúst slá menn engið,
og börnin tína ber.
í september fer söngfugl
og sumardýrðin þverr.
í október fer skólinn
aö bjóöa börnum heim.
Og nóvember er náttlangt
í norðurljósageim.
Þótt desember sé dimmur
þá dýrðleg á hann jól.
Meö honum endar áriö
og aftur hækkar sól.
Margrét Friðriksdóttir
10. bekk.
f
M
M
M
H
M
H
H
M
H
M
M
M
M
M
M
M
M
M
M
M
M
M
M
I.
ÍMM ■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ HT
Hamingjan.
Tár í auga,
bros á vör.
Viö gengum lífsins
fyrsta spöl.
Gegnum gleöi,
gegnum sorg.
Gengum inn á dúfnatorg.
Sáum Ijós, fundum myrkur.
Hamingjan birtist,
sorgin hvarf.
Svona er hamingjan.
Jóhanna Magnúsdóttir
10. bekk.
Gleymd.
Mig langar til
aö fljúga burt
vera ekki lengur til,
falla í gleymsku
og rjúka burt.
Ég er orðin rykfallin
allir búnir aö
gleyma mér,
ég er gufuð upp.
Hildur Ósk Sigurðardóttir
10. bekk.
iWMmwM.WMmwn.mwM.mmmmmmmmmmmmM'Mwmwmmmm ■ k m a ■ ■ ■ i
Það var einu sinni skipstjóri sem átti páfagauk og skip sem hét Frúin. Og páfagaukurinn kunni að tala. Þeir ætluðu
að sigla frá Islandi til Bandaríkjanna, og ætluðu að veiða fisk á leiðinni. Að veiðum loknum þá kom hásetinn og spurði
skipstjórann hvað þeir ættu að gera við síldina. Þá sagði skipstjórinn „skera af þeim hausinn og salta í tunnu“. Þá
hermdi páfagaukurinn eftir skipstjóranum „skera af þeim hausinn og salta ofan í tunnu“. Svo sigldu þeir áfram til
Bandaríkjanna. Nótt eina sigldu þeir á annað skip og leki kom að skipinu. Þá sagði skipstjórinn: „Frúin lekur, frúin
lekur“ Þá hermdi páfagaukurinn strax á eftir: „Skera af þeim hausinn og salta ofan í tunnu, Frúin lekur". En þeir
komust fyrir lekann. Um næstu nótt þá klessa þeir á ísjaka og þá sagði skipstjórinn: „Búmm, svaka hvellur“. Þá
sagði páfagaukurinn: „Skera af þeim hausinn, Frúin lekur, búmm, svaka hvellur“. Svo koma þeir til Bandaríkjanna og
fara í kirkju. Svo sagði presturinn. „Hvað á að gera við blessuð börnin“? „Skera af þeim hausinn og salta í tunnu“
,sagði páfagaukurinn. Þá hló ein konan svo mikið að hún pissaði í sig. „Frúin lekur, frúin lekur“, sagði
páfagaukurinn. Þá varð presturinn svo vondur að hann kastaði páfagauknum í vegginn. Þá sagði páfagaukurinn;
„Búmm svaka hvellur“.
Einar Páll Mímisson 10. bekk.
Litli - Bergþór 11