Litli Bergþór - 01.03.2004, Blaðsíða 13

til Ólafsvallakirkju! Gekk það eftir. Baltasarkom
austur og hófst handa. Var þetta nánast eins og
kennsla í málaralist, því að oftast voru einhverjir
Skeiðamenn í kirkjunni að fylgjast með. Mátti þekkja
á altaristöflunni vini Baltasar, eins og Helga Skúlason,
hann málaði sjálfan sig sem Júdas, systir hans og
Kristjana kona hans eru þar þekkjanlegar líka. Einn
lærisveinninn fékk andlit gamla meðhjálparans.
Myndin er máluð þannig að Kristur og lærisveinarnir
sitja við borð, sem fær framhald í sjálfu altarinu. Þegar
prestur stendur fyrir altarinu skyggir hann á hendur
Jésú með patínuna og kaleikinn og þegar hann snýr sér
fram við altarisgöngu er sem hann hafi tekið við þeim
úr höndum Krists. Hinn krjúpandi söfnuður myndar
svo „samfélag heilagra á öllum öldum“ með læri-
sveinahópnum hinum megin við borðið. Þetta er gull-
falleg mynd og hefur verið notuð í fermingarfræðslu
kirkjunnar.
Þegar kirkjan var vígð, flutti formaður sóknamefn-
dar, Sigurður á Hlemmiskeiði, þakkarorð til Baltasars
og lauk ræðu sinni með því að segja að: „Æ skal gjöf
til gjalda ef vinskap skal halda“. Þá voru dyrnar
opnaðar og úti stóð glæsilegur gæðingur með fullum
reiðtygjum. Voru það launin fyrir altaristöfluna. Og
það varð upphafið að hestamennsku Baltasars. Hafa
fáir málarar málað íslenska hestinn jafn innilega og
hrífandi sem hann.
L.B: Þið voruð fimm ár hér í uppsveitunum, hvað
tók þá við?
Bernharður: Sumarið 1970 fluttum við til Reykja-
víkur þar sem ég gerðist æskulýðsfulltrúi þjóðkirkjun-
nar árin 1970-1973. Þá var æskulýðsstarfið að eflast
og gaman að taka þátt í því. Það var kraftmikið skipti-
nemaprógram og sum af fermingarbömunum mínum
fóm á þess vegum til ársdvalar erlendis.
Þá var Bítlatíminn upp á sitt besta og haldnar hvíta-
sunnuhátíðar, t.d. í Sáltvík. Það var augljóst að kirkjan
átti að vera þar sem unga fólkið var. Ég komst í sam-
starf við Hljóma og eina hvítasunnuna vomm við með
helgistund á sunnudagsmorgni í Saltvík. Hljómar
spiluðu og sungu, Kristín A. Ólafsdóttir söng og las
texta og ég lagði svo út af honum. Þeir unnu síðan
plötuna „lifun“ út frá þessari uppákomu. Flestir voru
auðvitað enn inni í tjöldunum og ekki margir úti til að
hlusta. En hátalaramir voru út um allt. Það er enn að
koma til mín fólk, sem segist hafa verið þarna og lýsir
því hve þetta hafi verið eftirminnilegt. Við rifjuðum
upp þennan 33 ára gamla atburð um daginn, við
Gunnar Þórðarson, litum svo hvor á annan, gráhærða
og hrukkótta, og skelltum upp úr!
A þessum áram voru lrka blómabömin, hreyfing
ungs fólks, áberandi, ein hliðargrein þeirra var
Jesúbörnin, sem sendu stundum félaga sína hingað.
Einu sinni kom 12 manna hópur söng - og tónlistar-
fólks, sem tilheyrði Jesúbörnunum og það var efnt til
mikillar samkomu í Laugardalshöllinni, sem var
þéttsetin. Ég hef sjaldan verið eins óstyrkur eins og
þegar ég var þarna einn á sviðinu frammi fyrir þessum
hundruðum unglinga, vitandi að upptakturinn skipti
sköpum með afdrif svona samkomu. En þetta gekk og
söngvar Jesúbamanna heyrðust mörg ár á eftir í
unglingahópunum. Séra Jónas Gíslason, síðar vígslu-
biskup hér í Skálholti, vann þarna mikla skipulags-
vinnu. Hann var framsýnn maður og næmur á sam-
félagið.
A þessum árum var ég með reglubundið innlegg í
„Stundina okkar“ og í útvarpinu og sótti ýmis
námskeið í þá vera erlendis, því það var orðið
augljóst að fjölmiðlar voru orðnir veigamikill farvegur
kristinnar boðunar og eins gott að kunna þar til verka.
En árið 1973 urðu kaflaskil í lífi okkar, þegar mér
bauðst að starfa á vegum Lútherska heimssambandsins
í Addis Abeba í Eþíópíu. G.S.
Framhald í nœsta blaði.
Heimasímar:
Loftur: 486 8812
8531289
■ ■ 1111
VÉLAVERKSTÆOI
________Heimasímar:
Guðmundur: 486 8817
Heigi: 482 3182
IÐU • BISKUPSTUNCUM
SlMI 486-8840 • FAX 486-8778
KT. 490179-0549
Viðgerðir á búvélum
og öðrum tækjum í landbúnaði.
Bifvélaviðgerðir - Smurþjónusta
Olíusíur í bíla og dráttarvélar
Litli Bergþór 13