Litli Bergþór - 01.07.2011, Blaðsíða 25

Ljóð og sögur e-Ptir nemendur
í fimnrta og sjötta bekk
Reykholtsskóla
Vandræði á jólum
Ég heiti Emma og er 10 ára.
Það er aðfangadagur og klukkan er hálfþrjú. Ég fór
niður til að gá að pökkunum en það voru engir
pakkar þar. Ég spurði mömmu og pabba út í þetta og
þau héldu að ég væri að plata. En þá sá ég spor eftir
kött, en óvenju stór, og mörg risastór mannaspor.
Þetta voru Grýla, Leppalúði og jólakötturinn. Ég
ákvað að elta þau. Ég fattaði að ég hafði ekki séð
litlu systur mína síðan hún hafði ætlað að kíkja á
pakkana um hádegið svo Grýla hlaut að hafa tekið
hana. Nú sá ég þau og pokann þeirra. Og það sem
meira var, pokinn hreyfðist. Nú vissi ég að það var
eitthvað eða einhver í pokanum hjá Grýlu.
Ég elti þau og komst í hellinn þeirra og klippti gat
á pokann. Þar voru pakkarnir: gulir, rauðir, grænir og
bláir og meira að segja systir mín. En við vorum í
vondum málum.
Grýla, Leppalúði og jólakötturinn sáu okkur. Við
köstuðum nokkrum pökkum út en komumst sjálfar
ekki út. Þeim fannst ég vera óþekkari en litla systir
mín. Svo þau hleyptu henni út en ekki mér.
Ég varð eftir en sagði ekkert, hreyfði mig ekki og
andaði eiginlega ekki. Ég heyrði að Grýla, Leppalúði
og jólakötturinn (þó að hann kynni ekki að tala) voru
að segjast ætla að hafa mig í jólamatinn.
„Ég verð að flýja“, hugsaði ég og henti afganginum
af pökkunum út. En þegar ég henti seinasta
pakkanum út heyrðist rosalega hár hvellur og Grýla,
Leppalúði og jólakötturinn heyrðu í honum og
lokuðu hellinum.
Nú voru góð ráð dýr.
Nú sá ég lítinn glugga en það var ekki auðvelt að
komast þangað upp. Þá sá ég að þarna var bolti sem
lrktist hausnum mínum og þarna voru langbrauð,
hanskar, svunta og skór.
Ég tók pokann og klifraði upp. Ég hljóp heim með
allar gjafirnar á bakinu. Ég komst heim klukkan
hálfsex og allir héldu gleðileg jól. (Allir nema Grýla,
Leppalúði og jólakötturinn.)
Höf. Laufey Osk Jónsdóttir, 5. bekk
Stúlkan sem datt v\ð brúnina
Einu sinni gekk Eyvindur gamli að Svarta Fossi
með fimm börn. Hann var mikill sögumaður og fór á
hverju ári með nokkur bö,rn í þorpinu að fossinum til
að segja þeim gamla þjóðsögu um hann.
Álfheiður Björk og Laufey Ósk.
Svarti Foss var mjög stór og drunglegur og rétt við
fossinn var gamalt ónýtt þorp sem hét Litlibær. Þar
hafði Eyvindur gamli átt heima þegar hann var lítill
drengur í sveitinni. Hann sagði börnunum frá því að í
gamla daga fóru börnin í sveitinni alltaf á gamlárs-
kvöld að Svarta Fossi og sögðu hvert öðru sögur um
huldufólk og álfa.
Eitt kvöldið var mjög dimmt og hált úti og þá datt
stúlka ein um stein og féll beint í fossinn og alla tíð
síðan er sagt að hún fljúgi um fossinn og þorpið og
fylgist með öllu sem gerist í sveitinni. Ef þú ferð að
Svarta Fossi á gamlárskvöld getur þú séð vofu
stúlkunnar sem datt.
Höf: Alfheiður Björk Bridde
Peningaleysi
Við bræður okkur bregðum heim
með báða vasa tóma.
Blankir af blessuðum peningum
útaf þessum ósóma.
Höf. Giístaf Sceland, 5. bekk
Gústafog Úlfur Hrafn.
25 Litli-Bergþór