Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.11.2005, Blaðsíða 23

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í nóvember 2005
Guðrúnar Kristjánsdóttur Jónssonar frá Mýri í
Bárðardal. Guðrún var föðursystir Kristjáns Jóns-
sonar „fjallaskálds“ og þeir Guðjón og Kristján því
systkinaböm. Guðjón var bóndi í Garðshomi í Þing-
eyjarsýslu ásamt konu sinni Olöfu Andrésdóttur.
Foreldrar hennar voru Andrés Ólafsson og Sesselja
Jónsdóttir sem bjuggu í Fagranesi í Reykjadal. Þau
fluttu til Ameríku árið 1889. Sjö synir þeirra komust
til fullorðinsára. Tveir þeirra Jón og Hjálmar bjuggu
á Islandi. I Vesturfaraskrá er Hjálmar þó ranglega
sagður fara vestur.
Guðjón var mjög stórskorinn maður, mikill mmur
og nokkru eldri en kona hans sem var mun nettari en
hann. Hann þótti af mörgum nokkuð sérstakur mað-
ur. Þegar kom að því að þau Ólöf ætluðu að giftast
þótti sumum sveitungum þeirra ráðahagurinn ekki
góður og hún of góð fyrir hann. Jóhanna á Fjalli
hafði það eftir prestinum sem gaf þau saman að það
hefði verið það prestsverk sem honum hefði þótt
erfiðast á sínum prestsferli.
Fætur eins og Guðjón!
Guðjón var með afbrigðum fótstór maður, svo fótstór
að það var haft að orðtaki í sveitinni, jafnvel ára-
tugum eftir að hann flutti vestur um haf, að einhver
„væri bara með fætur eins og Guðjón í Garðshomi“
ef hann var mjög fótstór.
Þegar ég sagði afkomanda Guðjóns, Richard
Björnssyni, frá Norður-Dakoda frá þessu, fór hann
strax að hlæja og þau hjónin bæði. Hann sagðist nú
loksins fá skýringu á fótstærð yngsta sonar síns, en
hann væri með þá stærstu fætur sem sést hefðu í
Norður-Dakóda!!! En Guðjón var langalangafi
hans!!
Guðjón var líka með óskaplega dimma og djúpa
rödd, sagði Jóhanna á Fjalli mér.
Eg hitti fyrir nokkrum árum Sigríði Karlsdóttur,
langömmubam þeirra hjóna, en Hjálmar afi hennar
var sonur Guðjóns og Olafar. Hjálmar flutti ekki
flutti vestur með foreldrum sínum. Karl faðir Sig-
ríðar var póstmeistari í Borgamesi. Þegar ég var að
tala um hina miklu og djúpu rödd Guðjóns sagði
Sigríður mér að hún syngi nú alt og væri með mjög
djúpa rödd!!
Stjáni bassi
Frændur Richards Bjömssonar, einnig afkomendur
Ólafar og Guðjóns, sögðu mér að einn sonur Ólafar
hefði verið kallaður Stjáni bassi!! Hann hefði verið
mikill hljómlistarmaður og verið með mikla og djúpa
rödd sem gaf honum þetta viðumefni.
Eg heimsótti einnig Andreu Dumas, dóttur
Jónatans, sonar Ólafar og Guðjóns, í Valhalla í
Norður-Dakoda sumarið 1996. Hún var þá orðin
Sendið félaginu netfangið ykkar!
gömul kona. Hún talaði
ágæta íslensku. En það
sem sló mig var bæði
hversu stórskorin hún
var, af konu að vera, og
hversu dimmrödduð
hún var.
Eg hitti líka Ingu
Johnsson, barnabarn
Ólafar, dóttur Stjána
bassa, í Gimli 1996.
Hún var áberandi stór-
skorin, gömul kona og
sömuleiðis ein dóttir
hennar.
Hjálmarshús
Eftir að þau Ólöf og Guðjón fluttu vestur var Hjálmar
sonur þeirra, sem eins og áður sagði, varð eftir á
Islandi, til heimilis í Hrauni í Aðaldal en þar bjó frændi
hans, Sigurður Jónsson, systkinabam við hann, systur-
sonur Ólafar móður hans. í Hrauni búa nú Hólmgrímur
Kjartansson og kona hans Kristbjörg Steingrímsdóttir
frá Nesi í Aðaldal. Sigurður Jónsson var móðurafi
Hólmgríms. Jóna Andrésdóttir, móðir Sigurðar Jóns-
sonar, langamma Hólmgríms, var systir Ólafar.
Kristbjörg í Hrauni sagði mér að þegar hún kom
fyrst í Hraun hefðu verið þar í túninu tættur af fjár-
húsi sem kennt var við Hjálmar og kallað Hjálmars-
hús en hann mun hafa haft kindumar sínar þar. Ég
held að það sjáist enn móta fyrir þessum tóftum.
Ein dóttir Hjálmars var Eva Hjálmarsdóttir sem
gaf út bækumar Það er gaman að lifa og Hvítir
vœngir. Eva dó ung, að ég held úr berklum.
Islenskir afkomendur
Fjölmargir afkomendur systra Ólafar, þeirra Jónu og
Rannveigar, búa enn fyrir norðan. Þar má nefna Dag
Jóhannesson bónda og fyrrum oddvita í Haga í Aðal-
dal (bróður Hrings listmálara), Hólmgrím Kjartans-
son bónda í Hrauni í Aðaldal og Kristján Kárason
bónda og fyrrum oddvita á Ketilsstöðum á Tjörnesi.
Jón, bróðir Guðjóns, flutti einnig vestur með sín
böm en ég fæ ekki betur séð en einn sona hans,
Kristján Hallgrímur Jónsson, f. 1875 d. 1910, hafi
orðið eftir á Islandi og verið sjómaður í Holti í
Mjóafirði. Gaman væri að fá fréttir af þeim legg
ættarinnar, en Kristján Hallgrímur Jónsson átti amk
fimm böm. Af þeim sem komust til fullorðinsára áttu
amk tvö afkomendur.
Fréttabréf Ættfræðifélagsins mun nú
koma út tvisvar á vormisseri og tvisvar á
haustmisseri. Miðað er við textaskil
1. janúar, 1. mars, 1. september og
1. nóvember.
Ólöf Andrésdóttir.
http://www.vortex.is/aett
23
aett@vortex.is