Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.09.2006, Blaðsíða 19
Fréttabréf Ættfræðifélagsins í september 2006
Horft frá Austurhaga yfir í Geithellisnesið þar sem Óskar drukknaði í Daufhyl.
® J (Ljosmynd Guðfinna Ragnarsdottir)
Til eggjatínslu var alltaf farið seint á kvöldin, þetta
var yndislegt kvöld, logn og blíða og sólin sigldi
blóðrauð fyrir minni dalsins. Það var komin nótt þegar
eggjatínslunni lauk og snúið var heim á leið.
Ain fellur þama í stríðum strengjum og engin leið
að róa á móti straumi. Við gengum því suður bakk-
ann, en faðir minn og Oskar drógu bátinn í stuttu
kaðaltogi.
Allir voru kátir, fólkið gerði að gamni sínu og hló
mikið. A einum stað er sandeyri fram í ána, bandið á
bátnum reyndist of stutt, Óskar stökk fram á eyrina
og sökk í sandbleytu upp að hné.
-Gættu þín það er sandbleyta kallaði Hólmfríður.
Óskar svamlaði yfir eyrina og svaraði hlæjandi: -
Það er ekki hægt að drepa sig í henni Laxá.
-Guð almáttugur hjálpi þér maður, sagði amma
mín með svo miklum þunga að þögn sló á fólkið.
Þegar heyannir byrjuðu fækkaði ferðum á milli
bæjanna.
Annað slagið var dregið fyrir lax frá Nesi og þá
skmppu Hólmfríður eða Óskar oft út að ánni til að
hafa tal af föður mínum svo við fengum fréttir af
þeim. Þau höfðu lagt net í Daufhyl og Laxá og
veiddu mikið af spikfeitri bleikju, einna besta veiði
gaf þó net sem lagt var með leyfi Nesbónda í
Geithellisnesi.
Geithellisnes er sléttur grastangi sem gengur frá
heiðinni út í Daufhyl á móts við syðstu eyjuna fyrir
Neslandi. Netið var lagt í djúpan hyl norðan við
tangann.
Heyskapur gekk vel í Austurhaga, enda unnu bæði
hjónin af kappi, móðir Óskars sá um innanbæjar-
verkin og skrapp út á túnið með hrífuna sína til að
snúa í flekk eða raka dreif.
Sunnudaginn 17. júlí áttu þau mikið hey sem var
útþurrt og átti að binda daginn eftir, mánudaginn 18.,
en þann dag átti Óskar afmæli.
Hólmfríður hafði bakað og ætlaði að halda til
dagsins, annað hvort var nú, fyrsta afmælið hans eftir
að þau giftu sig, glöð undirbjó hún veislu.
-Þar sem fyrirsjáanlegur annadagur var á
mánudaginn ákváðu hjónin að drekka afmæliskaffið
á sunnudaginn og héldu því upp á afmæli Óskars
einum degi of snemma.
Það var heitt þennan dag og fólk gekk léttklætt til
vinnu. Óskar hafði farið í íþróttaföt: hvítar síðbuxur
og hvíta skyrtu eins og íþróttamenn notuðu þá.
A sunudagskvöldið var fagurt veður og hlýtt, en
nokkuð skýjað svo skuggsýnt var í húsum inni þótt
enn væri að heita björt nótt. Seint um kvöldið datt
Óskari allt x einu í hug að vitja um silunganetin þó
fólkið hefði lokið öllum verkum og væri í þann veg-
inn að setjast að, um netið höfðu þau vitjað fyrr um
daginn svo Hólmfríður taldi það óþarft, vildi hún
bíða til morguns, en Óskari varð ekki þokað frá
ákvörðun sinni.
Netið í Geithellisnesinu hafði festst illa í botni
tveim dögum áður og voru þau búin að reyna að losa
það oftar en einu sinni án árangurs, hylurinn þar sem
það lá snöggdýpkaði frá bakka svo að ófært var að
vaða, hafði þeim komið saman um að bíða með
frekari tilraunir þar til Nesmenn kæmu til að draga
fyrir lax, ætluðu þau þá að fá lánaðan bát til að ná
netinu.
http://www.vortex.is/aett
19
aett@vortex.is