Foreldrablaðið - 01.12.1934, Blaðsíða 28
14
Foreldrablaðið
Polyfoto
Eðlilegu myndirnar,
Laugaveg 3.
Foreldrar, sem vilja fá góðar
myndir af börnum sínum, velja
aðeins:
Polyfoto
Polyfoto er eina myndatökuað-
ferðin, sem getur náð hinum
mörgu svipbrigðum barnanna
eðlilega.
Eina Polyfoto myndastofan í
Reykjavík er við Laugaveg 3.
EINKARÉTTUR.
KALDAL.
Foreldrar ættu að gefa vinnubókum
skólabarna mikinn gaum, hjálpa börn-
um sínum til að hafa sem mest not og
ánægju af þeim, — og skoða þær ræki-
lega, þegar þess verður kostur á sýning-
um skólanna í vor. Þar er margt að sjá,
þó að þær láti lítið yfir sér hið ytra.
ASalsteinn Sigmundsson.
Skólamjólkin.
Nýir samningar standa nú yf-
ir milli bæjarráðs og mjólkurframleið-
enda um kaup á mjólk fyrir skólana.
Enn er eigi að fullu ráðið, hvernig
mjólkurúthlutuninni verður hagað, en
samkvæmt upplýsingum, er ritstj. hefir
fengið frá borgarritara, mun úthlutun
in geta byrjað mjög bráðlega.
„Hér duga engar
fyrirbænir...“.
*
Alloft ber það við, að börn á skóla-
aldri fá leyfi til þess hjá kennurum að
bera út blöð, sendast í verslunum eða
vinna eitthvað annað, til þess að aura
inn í heimilið. Einn eða fleiri fullorðnir
menn, sem ekki hafa tækifæri til vinnu,
eru ef til vill á heimilum barna þessara,
og aurar barnanna verða því kærkomn-
ir, þó að aldrei verði það stórar upp-
hæðir.
Þegar börnin komast svo úr skólan-
um, 14 ára, snýst þetta við. Þá minnka
oft tækifærin og mörg börn, sem ekki
ganga í framhaldsskóla, — en svo er um
mjög mörg af alþýðubörnum, — hafa
lítið eða ekkert fyrir stafni og eitur iðju-
leysisins læsist um æðar þeirra með
blóðinu. Fyrir slíkum börnum fara dýr-
mætustu árin í vonleysi, baráttu við nekt
og lífsþægindaskort á ljótum götum,
innan um ljót hús, — tilveran verður
ljót í augum þeirra, sem ekki þokast að
einhverju marki, — og mennirnir verða
vondir.
-----Það er til saga um prest, sem
fluttist í nýtt byggðarlag. Fólkið þar
hafði þá trú á bletti einum, er sóknar-
börn höfðu sameiginleg not af, að upp-
skeran af honum yrði því aðeins góð, að
presturinn kæmi þangað snemma vors
og bæði um regn af himni og vænan
gróður. Sagt er, að stundum hafi gróð-
ur brugðist, þrátt fyrir athöfn þessa. —
Nýi presturinn gerði það fyrir sóknar-
börn sín að líta á þetta landsvæði, sem
allir höfðu óskir um að blómgaðist sem
best. En þegar hann hefir litið yfirsvæð-
ið, hristir hann höfuðið og segir, þegar
hann gengur burtu: „Nei, — hér duga