Foreldrablaðið - 01.01.1969, Blaðsíða 25
Rósa, „þú vekur hann litla bróður
minn.“ Og hún hugsar: „Ég verð lík-
lega að gefa henni í pelann sinn.“
Rósa hefur oft séð, hvernig mamma
hennar velgir mjólkina í pelann hans
litla bróður. Hún veit, að sprittlamp-
inn er geymdur í ofnkróknum. Þang-
að fer hún, stígur upp á stól og opnar
skápinn. Jú, þarna var hann og hjá
honum var eldspýtnastokkur. Mamma
hefur oft sagt Rósu, að í hverri eld-
spýtu búi dálítill eldpúki, en nú man
hún ekkert eftir þessu, og þó að
mamma hafi stranglega bannað henni
að taka eldspýturnar, reynir hún að
kveikja. Það er meinlaus púki, sem
býr í þessari eldspýtu. Rósa heyrir
dálítið hviss. Það er litli púkinn, sem
segir: „Þú ættir ekki að leika þér
að mér.“ En Rósa skilur ekki, hvað
hann er að segja og sér hann ekki.
Hún reynir að kveikja á annarri eld-
spýtu, en púkinn, sem þar býr, vill
ekki gera henni mein. Það kviknar
ekki á eldspýtunni. En í þriðju spýt-
unni býr vondur púki og hann verð-
ur reiður, þegar hann er vakinn.
„Bíddu bara, óhlýðna barn,“ hvæsti
hann og sveiflaði bláum loga út í loft-
ið. „Hjálpið mér til þess að hegna
þessari óhlýðnu steipu,“ kallaði hann
til allra púkanna, sem bjuggu í
stokknum. Um leið komst loginn í
stokkinn, og það kviknaði á öllum
eldspýtunum, sem þar voru. Rósu
varð bilt við, og hún kastaði stokkn-
um langt frá sér. Ó, hann lenti ein-
mitt í brúðuvagninum. Þar var nóg
eldsneyti, og loginn stækkaði óð-
fluga. Rósa horfði með skelfingu á
Hvað hefur þú gert, Rósa litla?
(Erla Vilhjólmsdóttir, 10 ára, teiknaði myndina).
FORELDRABLAÐIÐ 23