Foreldrablaðið - 01.01.1969, Qupperneq 35

ég, að það hafi annað hvort verið yfir-
kennarinn eða skólastjórinn, er hlupu
í skarðið. Þeir munu báðir vera
traustir kennarar, svo að aginn fer
ekki út um þúfur, en á því gæti verið
nokkur hætta, ef lítt reyndur kenn-
ari settist við stýrið. En skólastjór-
inn hlýtur að þekkja þarna nokkuð
til, og er það gott, ef maður þyrfti
við hann að ræða eða biðja um lag-
færingar á einhverju.
— Já, en þér mun það ljóst, að
þetta sem fólk orðar svo: að ,,tala
við skólastjóra“ og þýðir venjulega,
að sá, sem óskar eftir slíku viðtali,
hefur undan einhverju að kvarta, það
ber ekki alltaf árangur.
Þótt skólastjóri skilji, hvað að er
og hafi vilja til að bæta úr, er ekki
alltaf hægt um vik. Ekki getur hann
sagt við kennara, sem undan er
kvartað, að hann skuli hypja sig,
enda er engin trygging fyrir því, að
allt lagist, þótt nýr kennari taki við.
Maður veit alltaf hverju sleppt er
en ekki hvað maður hreppir. Og ár-
angurslaust er venjulega að vanda
um við kennara, sem kominn er til
aldurs og þá oft staðnaður í starfs-
háttum. Þótt hann sé af vilja gerður,
á hann örðugt með að breyta veru-
lega til.
— Ég geri mér það ljóst, og því
hef ég ekki kvartað við skólastjóra.
Hins vegar hef ég dirfst að gera mín-
ar athugasemdir við kennarann. Hann
hefur ekki tekið þeim illa, en virð-
ist hafa tröllatrú á sínum aðferðum,
og honum finnst sennilega, að ég og
mínir líkar 'berum lítið skyn á þessi
mál.
— Og nú líður að því, að þú send-
ir fleiri börn í skólann. Ertu ekki
full eftirvæntingar ?
— Jú, það er ég. En það er mér
ljóst, að þá geta önnur vandamál
komið fram. Börn eru ólík, þótt syst-
kin séu og kennarar ólíkir. Ég hef
gagnrýnt nokkuð kennara drengsins
míns, en að vísu einnig getið kosta
hans. Vera má, að ég eigi eftir að
læra að meta kostina meir, ef svo
skyldi nú til takast, að næsta barn
mitt lendi hjá kennara, sem litla
stjórn hefur, og getur ekki af þeim
sökum notið annarra hæfileika sinna
og orðið nemendum sínum að því liði,
sem þyrfti. Ég þykist vita, að slíkt
fyrirfinnist í flestum skólum.
— Ég þakka þér spjailið. Þú munt
fúslega viðurkenna, að um kennara
sem aðra gildir hið fornkveðna: Hver
hefur sér til ágætis nokkuö.

FORELDRABLAÐIÐ 33