Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1943, Síða 149

ÞINGTÍÐINDI
125
vinnuspor hafi vakið almennan fögnuð
rneðal islendinga hérlendis; en i því
felst einnig traust til vor, sem vér meg-
um eigi bregðast, og eggjan um að
byggja sem traustast og viturlegast á
þeim grundvelli, sem hér hefir verið
fagður. Um annað fram ætti þó þetta
mikla vinarbragð heimaþjóðarinnar að
verða oss styrkur í harðsóttri þjóðrækn-
isbaráttu vorri og hvatning til aukinnar
árvekni í þeim málum; enda var frum-
varpið einmitt borið fram með það
rnarkmið í huga. Mun stjórnarnefnd
Þjóðrœknisfélagsins bráðlega gera
kunnugar i vikublöðum vorum nánari
ákvarðanir varðandi námsstyrk þann,
sem hér er um að ræða.
Þá fer vel á því að minnast þess hér,
að Álþingi íslands sæmdi nýlega
skáldastyrk þá J. Magnús Bjarnason rit-
höfund og dr. Sigurð J. Jóhannesson
skáld; áður hafði Þ. Þ. Þorsteinssyni rit-
höfundi verið samskonar sómi sýndur,
en allir eru menn þessir heiðursfélagar
Þjóðræknisfélagsins. Einnig hefir oss
óefað verið það óblandið fagnaðarefni,
er það fréttist að íslandsstjórn hafði
snemma á þessum vetri heiðrað tvo af
agætum félagsbræðrum vorum og sam-
herjum, sem báðir hafa átt sæti í stjórn-
urnefnd félags vors, þá Einar P. Jónsson,
ritstjóra Lögbergs, og Stefán Einarsson,
ntstjóra Heimskringlu, með því að gera
Þá riddara af Fálkaorðunni. Er það
bæði makleg viðurkenning á starfi
Þeirra sjálfra og jafnframt viðurkenning
a æenningar- og þjóðræknislegu mikil-
v®gi íslenskrar blaðaútgáfu vestan
hafs. óska eg þeim í félagsins nafni
innilega til hamingju með þenna heið-
Ur °g þakka þeim allan stuðning við
iélagsmál vor.
Góðhugur heimaþjóðarinnar í garð
Vor kom einnig fram í hinu virðulega
neimboði, sem ríkisstjóri Islands gerði
ýrir nokkru síðan þeim Vestur-Islend-
'ngum, er nú dvelja I landi þar. Sami
vmarhugur og ræktarsemi lýsti sér í
Jolakveðju þeirri, sem séra Friðrik Hall-
grímsson flutti á hljómplötu af hálfu
jóðræknisfélagsins á Islandi og þegar
efir verið lesin upp hér í útvarp og
Prentuð I vikublöðunum íslensku. Rik-
isútvarpið sendi einnig vestur um haf á
hljómplötu jólasöngva og jólakveðjur,
er þeir höfðu flutt Jónas Þorbergsson
útvarpsstjóri, prófessor Magnús Jóns-
son kenslumálaráðherra og Árni G. Ey-
lands, framkvæmdarstjóri og forseti
Þjóðræknisfélagsins heima. En svo illa
hafði tekist til, að hljómplötur þessar
brotnuðu í flutningnum hina löngu
leið og komu því eigi að tilætluðum
notum. En söm er gjörð og góðvild
þeirra, er þar áttu hlut að máli, sem
þakkast hér að verðleikum . Mjög ný-
lega, en of seint til þess, að hann yrði
birtur í vikublöðunum, þar sem um jóla-
kveðju var að ræða, barst mér textinn
af ávarpi Árna G. Eylands, sem er
þrungið ræktarhug til vor og um alt
hið drengilegasta. Rúm og tími leyfa
eigi að fella það inn í skýrslu þessa, en
lesa mun eg meginmál þess á loka-
samkomu þingsins, því að mál Árna á
sannarlega erindi til vor.
Þá skal þess getið með þakklæti, að
Jón Magnússon skáld, hinn gamalkunni
velunnari vor, eins og kvæði hans
vitna, sendi Þjóðræknisfélaginu fyrir
nokkru siðan til útbýtingar yfir 20 ein-
tök af hinni svipmiklu hetjusögu sinni
í ljóði, Björn á Reyðaríelli. Verður
ritum þessum skift á milli lestrarfélaga
og annara íslenskra stofnana vestan
hafs.
Auk hinna íslensku námsmanna og
námsmeyja, sem eiga dvöl með oss
hérna megin hafsins og eru oss einkar
kærkomin, heimsótti oss á þessum slóð-
um annar ágætur gestur á árinu, en það
var Steingrímur Jónsson rafmagnsstjóri,
er sendi oss ítarlega og prýðilega
kveðju á þjóðræknisþingið i fyrra.
Með sanni má segja, að lítið hafi af
vorri hendi á móti komið hinum mörgu
vinsemdarmerkjum heiman um haf á
liðnu ári. Þó má geta þess, að stjórnar-
nefndin hefir með höndum, samkvæmt
beiðni dr. Alexanders Jóhannessonar,
söfnun íslenskra rita og annara rita
eftir Islendinga, sem út hafa komið
vestan hafs fyrir hönd Háskóla Is-
lands og mun halda því verki áfram.
Fyrir tilmæli og örlæti Upplýsinga-
skrifstofu Bandaríkjanna í New York