Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1925, Qupperneq 123

SITT AP HVERJU FRÁ LANDNÁMSÁRUNUM
121
verið keyptir fyrir stjórnarpeninga
og eiga að verða eign Nýlendunnar
eí'tirleiðis. Eftir endilangri Ný-
lendunni er hún búin að gera veg,
víst um 50 mílur, og kostað til þess
8000 dollurum. Engjar eru hér
víðast nógar og sumstaðar fjarska
miklar, störin á þeim, í öxl og
meira, og eftir því þétt og stórger
en þó mjög misjöfn að fóðurgæð
um eftir því sem vott og þurt er
og jörðin mosamikil. Einstök still-
ing og kyrviðri, liefir verið í allan
vetur og snjófall fremur lítið, í
mitt læri í skógum þar sem ekkert
rífur. Frost eru fjarska mikil.
Langa tíma liafa verið 30 og yfir
það á Reaumur, — 35 hæzt að mig
minnir. Hér þarf að klæða sig
vel, Manitobamenn kunna það líka
og verður ekkert meint við kulda
og því síður Indíánunum, sem búa
allan vetur í tjöldum stóarlausir
og færa sig úr einum stað á ann-
an og lifa á veiðum. Mér finst og
okkur hér ekkert um kuldann og
gera það þær miklu stillur og eng-
um standa þau (þ. e. frostin) hér
fyrir þrifum og sannast að segja
ekki neitt, ef þessum drepsóttum
léttir; því það er útlit á að stjórn-
in vilji og ætli að koma okkur upp
úr ómensku og ógæfukriplingnum.
Nú fer blaðið að minka og get
eg enn margt sagt og tínt til. Með
einu orði verð eg að minnast á inn-
byrðis aðfarir okkar þó veikin hafi
mjög dregið úr okkur kjark. Við
höfum haldið með okkur nokkra
almenna fundi og fyrir þá höfum
við stofnað prentsmiðju, íslenzka
hjá okkur með 100 dollara hluta-
bréfum sem við leggjum sjálfir til.
Við höfum samið stjórnarlög, bún-
ir að skifta nýlendunni í fjögur
bygðarlög, sett 5 manna nefnd í
hvert bygðarlag og af þeim einn
bygðarstjóra, sem hefir á hendi að
kalla, öll málefni. Af þessum 4um
bygðarstjórum með þar til kosnum
fimta manni (Sigtryggi) myndurn
við þingráð, sem ræðir öll áríðandi
málefni, er nýlenduna varðar í
lieild sinni og það síðan látið ganga
til stjórnarinnar.
Síðar, ef eg lifi, skrifa eg þér
línu, helzt ef eg fæ gott bréf frá
þér. Eg bið að heilsa öllum lönd-
um er mig þekkja, með þeirri ósk
til þín og þeirra að Drottins misk-
unnarhönd leiði ykkur ætíð far-
sældarvegi í útlegðinni.
B. Bjarnason.
2.
.Höfn í Nýj.a. Islandi,
lSda júlí 1877.
Heiðraði góði kunningi!
Nú í þessum svifum, þegar eg er
að setjast niður að skrifa þér fáar
línur, fæ eg frá þér gott og merki-
legt bréf af 12. f. m. sem mér kom
mæta vel. Eg var farinn að hugsa
að miði sá, er eg skrifaði þér í
vetur, liefði ekki getað komist, því
um það leyti var hér ónotalegt
bréfaófrelsi: öll bréf þurftu að
dragast í gegnum votan eitraðan
hreinsunar-eld og mörg þeirra
rnunu þess vegna hafa orðið ólæs
ef ekki ónýt. En þó miði sá væri
mjög ómerkur, vorum við þó báðir
svo hepnír, að hann fékk að kom-
ast áfram.
Síðan eg skrifaði hann liefir hér
fátt fremur markvert borið við.
Bólan var hætt og heilbrygði frem-
ur góð síðan, nema hvað lítið hefir
borið á skyrbjúg, sem fáir hafa
legið í og engir dáið úr.