Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1925, Qupperneq 126

124
TIMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
s
konu sína í fyrra úr skyrbjúg og
hor, að sumir segja. Hús hans
brann í vor, er hann nú að byggja
hús aftur. Það hafa víst brunnið
bér í nýlendunni ein 6 eða 7 hús
síðan eg kom. Hafa þau öll ver-
ið með lieyþaki. Þorlákur og Þór-
dís (frá Fornliaga í Hörgárdal) lifa
bærilega, er hún mjög heilsulítil.
Árni sonur þeirra vinnur þeim alt
af mikið inn. Nú er hann uppi í
Winnipeg og hefir 30 d. um mán-
uðinn. Bræðurnir Jóhannes og
Guðlögur eru mjög efnalitlir og
eins Jón Gottvill, en á öllu er nú
betra horf en í fyrra. Annars yfir
höfuð líður þeim ekkert betur en
okkur, sem áður voru komnir, og
stjórnarlán tóku þeir flestir eins og
við í vetur, svo líklega eru þeir
ekki skuldminni en við. Joseph
frá Keldulandi þrífst enn ekki vel,
litli Bjarni spjarar sig með þeim
beztu.
Ekkert bréf hefi eg fengið heim-
anað. Eg fæ það ekki fyrr en eg
skrifa heim, sem ekki verður fyr
en í haust, þegar árið hefir yfir
mig liðið. Eg vildi engar fréttir ó-
sannar skrifa og sízt sem landið
snertir, þess vegna verð eg mjög
feginn ef þú skrifar mér það af
fréttum er þú færð að heiman.
Nú er prentsmiðjan komin tii
okkar og er búið að byggja henni
hæfilegt hús út við íslendingafljót.
í þessum mánuði á að byrja að
prenta dagblað okkar, sem heitir
“Framfari”. Það verður vikublað,
stærra en nokkurt blað sem prentað
er á íslandi og kostar árg. 1 d. 50c.
Gjarnan vil eg útvega þér eitt eða
2 þeirra, eða eftir því sem þú kant
að vilja, en í þetta sinn get eg ekki
sagt livernig borgun ætti að liaga,
og geri það seinna.
Þú getur þess í þínu góða bréfi,
að þú sért hræddur um að loftslag
muni ekki vera liolt hér og engi-
sprettur kunni að heimsækja okk-
ur. Hvað því fyrra viðvíkur held
eg af eigin reynslu að loftslag sé
hér upp á það bezta fyrir okkur.
Það er mjög hreint og klárt eða
hefir verið það, sem eg er búinn
að vera. Eg lieyri engan kvarta
yfir því að það sé ekki holt. Eg
veit um mig, nær því hálsjötugan,
að eg fann ekkert til brjóstþyngsla
í vetur, þegar kaldast var eða meiri
gigtar en eg hafði heima, og í sum-
ar hefi eg verið mikið gigtminni.
Hvað engisprettunum líður, er
mjög bágt að segja, en alllíklegt
er að það verði langt þar til þær
gera skaða vegna landslags. Eg
fyrir mitt leyti og eftir minni
skammsýnu skoöun óska í huga
mínum, að allir þið íslendingar
mínir, sem þar eruð eystra, væruð
komnir hingað. Hér en hvergi
annarsstaðar getum við haldið
þjóðerni okkar, sem mjög er dýr-
mætt. Og hefði ekki sú vonda bóla
lieimsótt okkur, sem hefir gert
okkur óbætanlegan skaða, sæist
meira framkvæmdafjör okkar en
nú getur sést, því af öllu sem fram
hefir komið, erum við fremur das-
aðir.
Forláttu póst þenna, sem endast
með farsældaróskum til þín og
állra íslendinga þar eystra. Guð
farsæli og blessi okkur alla sam-
B. Bjarnason.