Neytendablaðið - 01.02.1999, Blaðsíða 3

í stuttu máli
Er barnið í hættu vegna
öryggispúðans í bílnum?
Vitað er að uppblásanlegir öryggispúðar
í bílum hafa bjargað mörgum mannslíf-
um. Þó er einn mjög alvarlegur galli á
þessum öryggisbúnaði. Hann er hættu-
legur bömum og smávöxnu fólki. Barn
má ekki undir neinum kringumstæðum
vera í bílsæti með uppblásanlegum ör-
yggispúða. Miðað er við að sá sem ör-
yggispúðinn lendir á sé að minnsta kosti
40 kíló að þyngd og 140 sentimetrar á
hæð. Þeir sem em undir þessari þyngd og
hæð verða að sitja í aftursæti bfls og ef
það er ekki hægt verður að aftengja ör-
yggispúðann.
Vitað er að bam er best varið í barna-
bílstól sem snýr baki í aksturstefnu og að
framsæti bílsins er oftast notað fyrir slíka
barnabílstóla, sérstaklega þegar ökumað-
urinn er einn á ferð með barnið, sem er
mjög algengt. Þá geta verið svo mörg
börn í fjölskyldunni að oft verði að nota
framsætið líka fyrir barn. Hagsmunir
barna og fullorðinna fara því ekki saman
hvað varðar öryggispúðann. Fjölskyldur
þurfa að hafa val í þessum efnum og geta
gert upp við sig hvort öryggispúði er
æskilegur framan við farþegasæti í
bílnum.
I skýrslu frá Britax um öryggispúða
eru gefnar upplýsingar um látna af völd-
um þeirra. Þar kemur fram að 19 öku-
menn og 31 barn létust af völdum ör-
yggispúða í Bandaríkjunum árið 1996.
Tekið er fram í skýrslunni að flestir öku-
mennimir sem létust hafi verið smávaxn-
ar konur og að níu af börnunum hafi ver-
ið ungbörn sem sátu í barnabílstól í
framsæti sem sneri baki í akstursstefnu.
Tuttugu og tvö börn á aldrinum þriggja
til níu ára sátu í framsæti. Sautján af
þeim voru án öryggisbúnaðar og þrjú
barnanna notuðu aðeins tveggjafestu-
belti. Talið er að tvö barnanna hafi setið
á sætisbrún framsætis, án beltis.
Uppblásanlegur öryggispúði er staðal-
búnaður í mörgum bílum en það er ekki
skylda að hafa öryggispúða í bílum og í
reglugerð um gerð og búnað bifreiða er
ekkert sem bannar að öryggispúði sé af-
tengdur. Það er einfalt verk fyrir fag-
mann að aftengja öryggispúða en skyn-
samlegast er að láta umboð bílsins sjá
um það verk. Bifreiðaumboð hér á landi
virðast hafa mismunandi reglur sé þess
óskað að öryggispúði sé aftengdur. Sum
umboð neita eigendum um að aftengja
öryggispúða en önnur umboð hafa þá
reglu að eigendur bílsins skrifa undir yf-
irlýsingu um að öryggispúði hafi verið
aftengdur og þá hvaða öryggispúði, og
aðverkið hafi verið unnið að þeirra frum-
kvæði. Ef öryggispúði er aftengdur er
nauðsynlegt að límt sé yfir myndmerki
sem sýnir að öryggispúði sé í bílnum og
einnig er æskilegt að geta þess í skrán-
ingarskírteini bifreiðarinnar. A límmið-
anum gæti til dæmis staðið: „Athugið að
öryggispúði í þessum bíl er óvirkur og þá
hvaða öryggispúði.“
Ef öryggispúði er tengdur aftur þarf
einnig að sýna það með myndmerki og
æskilegt er að það sé fært inn í skrán-
ingarskírteini bílsins. Þá er einnig nauð-
synlegt að nýir eigendur séu látnir vita ef
öryggispúði hefur verið aftengdur. Ekki
verður séð að hægt sé að neita bifreiða-
eigendum um að aftengja öryggispúða
þegar það gengur þvert á hagsmuni fjöl-
skyldunnar sem á bílinn.
Staðreyndin er að öryggispúði ásamt
bílbelti er frábær vöm fyrir flesta full-
orðna en þeir em stórhættulegir börnum
og smávöxnu fólki.
Eftir Margréti Sœmundsdóttur,
frœðslufulltrúa Umferðarráðs
Enn um verðmerkingar
í síðasta tölublaði var fjallað um verðmerkingar og þann leiða sið sumra kaup-
manna að verðmerkja alls ekki eða aðeins að hluta þær vörur sem til sýnis eru í
búðargluggum. Samkvæmt lögum er þeim skylt að verðmerkja vömr sem sýnd-
ar eru á þennan hátt. í greininni var því haldið fram að það séu einkum þeir
sem selja dýrari vörur sem ekki verðmerkja. Með þessari grein var birt súlurit
frá Samkeppnisstofnun þar sem fram kom hvernig verðmerkingum væri háttað
hjá mismunandi verslunargreinum. Því miður urðu þau leiðu mistök að undir
súluritið vantaði hvaða greinar um væri að ræða í hverju tilviki. Um leið og
beðist er velvirðingar á þessum mistökum birtum við þetta súlurit á nýjan leik,
með viðeigandi upplýsingum.
ioo
f
f * * s /
Verð-
merkingar
í lagi
Verð-
merking-
um áfátt
Óverð-
merkt

NEYTENDABLAÐIÐ - febrúar 1999
3