blaðið - 16.09.2006, Qupperneq 32

I
32 LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 2006
blaðið
Siglufjörður
Hún lofaði þeim, ef þeir kveiktu íhúsinu, eitt
þúsund króna greiðslu, sem hún taldi að
hún fengi þegar tryggingarfélagiö greiddi
henni bætur. Þeir gengu að tilboði Sigríðar.
tO
- '
Ikveikja vegna
rekstrarvanda
REKSTUR VEITINGASTAÐ-
AR Á SIGLUFIRÐI GEKK
EKKI NÆGILEGA VEL OG í
KJÖLFARIÐ KVIKNAÐI
SÉRKENNILEG HUGMYND
UM LAUSN Á VANDANUM
Sigríður Jakobsdóttir tók á leigu veitinga-
staðinn Dettifoss á Siglufirði haustið 1935.
Leigusamningurinn tók gildi 1. október og
gilti til 1. maí 1936. Eitt af því fyrsta sem Sig-
ríður gerði eftir að hún hóf reksturinn var
að tryggja lausafé sitt hjá Danske Lloyd fyr-
ir tíu þúsund krónur, en það var til muna
hærri fjárhæð en verðmæti innbúsins sem
hún tryggði.
Þar sem reksturinn gekk ekki sem skyldi
leið ekki langur tími þar til Sigríður fékk
þá hugmynd að kveikja í húsinu og fá þar
með tryggingabætur vegna innbúsins. Þeg-
ar í október átti hún samtal við Jón Aðal-
steinsson þar sem hún ámálgaði við hann
að hann kveikti í húsinu. Fáeinum dögum
síðar ræddi hún aftur við Jón um það sama
og þá var Sveinn Valdimarsson með í ráð-
um. Hún lofaði þeim, ef þeir kveiktu í hús-
inu, eitt þúsund króna greiðslu, sem hún
taldi að hún fengi þegar tryggingarfélagið
greiddi henni bætur. Þeir gengu að tilboði
Sigríðar.
Látið til skarar skríða
Eftir að hafa rætt sín á milli hvað gera
skyldi var allt skipulagt. Sveinn og Jón Jétu
til skarar skriða 23. nóvember. Samkvæmt
áætlun fengu þeir olíu hjá Sigríði og fóru síð-
an að veitingastaðnum Dettifossi um klukk-
an fimm um morguninn. Eftir að þeir voru
komnir inn kveiktu þeir ljós og fóru síðan
upp á háaloft, um hleragat. Sveinn hellti
steinolíu kringum rafinntak hússins en Jón
rétti honum pappír sem þeir kveiktu síðan
í og báru að olíunni og kviknaði þá í hús-
inu. Þeir slökktu rafljósið og flýttu sér út.
Eldsins varð fljótlega vart og slökkvilið bæj-
arins réð niðurlögum hans áður en verulegt
tjón hlaust af.
Þar sem ekki tókst til eins og áætlað var
komu þremenningarnir saman á ný. Sigríð-
ur fékk Svein og Jón til að kveikja aftur í
húsinu. Fyrst átti að framkvæma glæpinn 7.
desember en þá var veður slæmt og þeir báð-
ir undir áhrifum áfengis svo ákveðið var að
bíða með íkveikjuna.
Vika leið, komin var aðfaranótt 15. des-
ember og klukkan var rétt rúmlega tólf eftir
miðnætti þegar Jón og Sveinn komu til Sig-
ríðar. Enn voru þeir undir áhrifum áfengis.
Sigríður vísaði þeim á olíubrúsa sem var í
miðstöðvarherbergi á heimili hennar. Þeir
helltu olíu á tvær flöskur og héldu þeir hvor
á sinni flöskunni þegar þeir gengu að veit-
ingastofunni. Jón fór upp á háaloftið eins
og í fyrra skiptið en nú missti hann olíu-
flöskuna sem hann var með svo olía flóði
um loftið. Þeir héldu verkinu áfram, Jón
losaði spýtu sem stungið hafði verið milli
rörleiðsna sem lágu að rafmagnstöflu húss-
ins. Sveinn rétti honum sína flösku og Jón
hellti olíu við rafmagnstöfluna og kveikti
í. Á sama tíma fylgdist Sveinn með manna-
ferðum en fór síðan til að aðstoða Jón við
að komast niður af háaloftinu og eftir að
Sveinn rétti honum sína flösku og Jón hellti olíu við
rafmagnstöfluna og kveikti í. Á sama tíma fylgdist
Sveinn með mannaferðum en fór síðan til að aðstoða
Jón við að komast niður af háaloftinu og eftir að út var
komið flýttu þeir sér á brott.
út var komið flýttu þeir sér á brott. Húsið
og innanstokksmunir skemmdust talsvert
í brunanum.
Upp komast svik
Næstu daga eftir brunann sendi Sigríð-
ur umboðsmanni Danske Lloyd á Siglu-
firði skrá yfir munina sem hún sagði hafa
skemmst í brunanum og tiltók verðmæti
þeirra. Samtals taldi hún sig hafa misst inn-
anstokksmuni að verðmæti 10.412 krónur
og 95 aurar.
Við rannsókn málsins kom í ljós að tjón
Sigríðar var langt í frá eins mikið og hún
vildi vera láta. Til er að taka að hún hafði
fjarlægt talsvert úr veitingastofunni og
ýmist falið það heima hjá sér eða komið í
geymslu hjá öðrum. Matsmenn töldu að
verðmæti þess sem hún hafði misst í brun-
anum væri 1.800 til 1.900 króna virði.
Jóni og Sveini var ekki stefnt vegna
þátttöku í tryggingasvikum, aðeins fyr-
ir íkveikjuna. Aukaréttur Siglufjarðar
dæmdi Sigríði til betrunarhússvinnu í 14
mánuði og þá Jón og Svein til eins árs betr-
unarhússvinnu.
Aðfinnslur Hæstaréttar
Sumarið 1936 ákvað héraðsdómarinn
sem jafnframt var bæjarfógeti á Siglufirði
upp á sitt eindæmi að senda Jón til fangels-
isvistar á Litla-Hrauni áður en Hæstiréttur
fjallaði um málið og án vitundar dómsmála-
ráðuneytisins. Jón var sendur í fangelsið 13.
ágúst 1936 og var þar til 14. apríl 1937.
Þegar Hæstiréttur tók málið fyrir var
ýmislegt fundið að störfum bæjarfógetans
á Siglufirði og margt talið vanta í rannsókn-
ina. Hæstiréttur taldi einnig ámælisvert að
fógeti hefði ákveðið upp á sitt eindæmi að
Jón skyldi hefja afplánun.
Hæstiréttur þyngdi refsinguna yfir þre-
menningunum verulega. Hann dæmdi
Sigríði til 26 mánaða betrunarhússvinnu
og Svein og Jón til 25 mánaða betrunarhúss-
vinnu.