blaðið - 21.12.2006, Blaðsíða 40

blaðið - 21.12.2006, Blaðsíða 40
40 FIMMTUDAGUR 21. DESEMBER 2006 blaöiö Ingrid Bergman fæddist árið 1915 í Stokkhólmi. Hún var þriggja ára þegar þýsk móðir hennar lést úr lifrar- sjúkdómi. Ingrid ólst upp hjá föður sínum, var mið- punktur lífs hans og hann örvaði listgáfur hennar og einstak- lingseinkenni. Hann lést úr krabba- meini þegar hún var þrettán ára. Föðursystir Ingridar tók við uppeld- inu en hún lést sex mánuðum síðar. Ingrid flutti þá til frænda síns og fjölskyldu hans. Hún var feiminn og viðkvæmur unglingur og lok- aði sig inni tímunum saman og lék ímynduð hlutverk í huganum. Þegar hún hafði aldur til fór hún í Konunglega leiklistarskólann en hætti leiklistarnámi til að gerast kvikmyndaleikkona. Hún giftist tannlækni, Petter Lindström, en hann varð seinna læknir. Hollywoodstjarna Tuttugu og þriggja ára gömul hafði Ingrid leikið í ellefu myndum. Hún fékk tilboð frá Hollywood og fluttist með eiginmanni sínum og Piu dóttur þeirra til Los Angeles og lék á næstu árum í fjölda mynda. Frægust er Casablanca en Ingrid fékk Óskarsverðlaun fyrir leik sinn í myndinni Gasljós og vakti einnig mikla athygli í myndum Alfreds Hitchcocks, Spellbound og Notorious. Ingrid varð ekki einungis ein þekktasta kvikmyndaleikkona Bandaríkjanna heldur einnig sú virtasta. Hún þótti skera sig úr hópi leikkvenna í Hollywood fyrir fegurð og tilgerðarleysi og varð ímynd hinnar hreinlyndu og sak- lausu konu. Opinberlega lék hún hina trygglyndu eiginkonu en raun- veruleikinn var allur annað. Hjónin áttu lítið sameiginlegt og Ingrid leiddist í hjónabandinu. Hún átti í fjölmörgum ástarsamböndum, þar á meðal við leikstjórann Victor Fleming, leikarann Gary Cooper og ljósmyndarann Robert Capa. Örlagaríkt bréf Árið 1948 skrifaði Ingrid ítalska leikstjóranum Roberto Rossellini og sagðist vilja gera mynd með honum. Rossellini hélt til fundar við hana í Bandaríkjunum og bauð henni hlutverk í Stromboli sem var tekin upp á samnefndri ítalskri eyju. Ingrid og Rossellini urðu ástfangin og Ingrid skrifaði manni sínum og bað um skilnað. Hún hikaði við að senda bréfið og það var Rossellini sem þreif það af henni til að koma því í póst áður en hún sýndi vinum sínum það. Þannig láku fréttirnar af skilnaði til ítalskra blaða. Hafnir Stromboli fylltust af bátum með blaðamönnum og ljósmyndurum. Fjölmiðlar ærðust síðan þegar frétt- ist að Ingrid væri barnshafandi. Ingrid náði ekki að skilja við eig- inmann sinn áður en hún fæddi son þeirra Rossellinis. Fordæm- ingaralda skall á henni. Hún hafði verið ímynd hreinleikans í hugum kvikmyndahúsagesta en var nú fallin kona, talin siðferðilega gjör- spillt. Þingmaður kvaddi sér hljóðs á Bandaríkjaþingi og fordæmdi Ingrid fyrir að hafa yfirgefið mann sinn og dóttur og sagði að henni ætti aldrei framar að leyfast að stíga á bandaríska jörð. Á tæpu ári voru rúmlega 38.000 blaðagreinar skrif- aðar í Bandaríkjunum um skilnað Ingridar og samband hennar við Rossellini. Lindström fékk forræði yfir Piu dóttur þeirra. Úrskurðurinn var kveðinn upp eftir að Pia sagði dómara að hún vildi vera hjá föður sínum. Hún sagðist ekki elska móður sína heldur kunna vel við hana og saknaði hennar ekki. „Ég hef ekki séð nægilega mikið af henni til að geta raunverulega elskað hana. Pabbi hefur aðallega séð um mig. Ég var mest með honum,“ sagði Pia. Skilnaður og endurkoma Ingrid og Rossellini gengu í hjónaband og eignuðust tvíbura- dætur. Önnur þeirra, Isabella, varð fræg fyrirsæta og leikkona sem erfði fegurð móður sinnar. Hjónin bjuggu á Italíu og unnu saman að sex myndum sem allar fengu slaka dóma og dræma aðsókn. Ingrid sagði seinna að þessar myndir væru síst merkilegri en nokkrar þeirra mynda sem hún hefði leikið „Maður hreifst affeg- urð hennar en manni fannst eins og hún hefði aldrei lesið bók. Hún hafði engan áhuga á þjóðfélagsmálum. í á Hollywoodárum sínum. Fjár- hagur hjónanna var slæmur og Rossellini bannaði Ingrid að vinna með öðrum leikstjórum en honum. Hann var ráðríkur í sambandi þeirra og afar mislyndur. Auk þess var hann sjúklega afbrýðisamur og var henni ekki trúr. í óþökk ráðríks eiginmanns ákvað Indrid að taka að sér hlut- verk Anastasíu í samnefndri kvik- mynd um rússnesku keisaradóttur- ina, sem átti að hafa sloppið lifandi frá bolsévíkum. Ingrid fékk Óskars- verðlaun fyrir leik sinn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.