blaðið - 03.02.2007, Blaðsíða 34

34 LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 2007
blaðið
Nýstimið Lovísa Elísabet Sigrúnardóttir, eða Lay Low, vekur athygli víða
Engin skandalastelpa
Fyrir einu ári vissi
enginn hver Lo-
vísa Elísabet Sig-
rúnardóttir væri,
hvað þá Lay Low,
en í dag er þessi unga kona
á hvers manns vörum. Það
er svo sem ekkert skrýtið
því að á íslensku tónlistar-
verðlaununum á miðviku-
dagskvöldið sópaði hún að
sér þrennum verðlaunum,
þar afsem söngkona ársins
í keppni við Regínu Ósk og
Andreu Gylfadóttur.
Það hefur verið annasamur dagur
hjá söngkonunni þegar hún gefur
sér loks tíma til að setjast niður
með blaðamanni klukkan hálf tíu
á fimmtudagskvöldið. Þótt margt
hafi verið að gerast og líðanin undar-
leg eftir öll verðlaunin kvöldið áður
þá er deginum ekki nærri lokið hjá
henni. Eftir viðtalið tekur nefnilega
við hljómsveitaræfing með starfs-
fólki Skífunnar sem er á leið í vinnu-
ferð til ísafjarðar og ætlar að troða
upp á pöbb þar í bæ - svona eigin-
lega alveg óvænt.
Það vita það kannski ekki mjög
margir en Lay Low vinnur þrjá daga
í viku í Skífunni á Laugavegi við að
selja plötur. „Jú, þeir sem þekkja
mig verða oft ansi hissa að sjá mig
á bak við búðarborðið. Þeir nota þá
tækifærið og biðja um eiginhandar-
áritun á plötuumslagið," svarar hún
og brosir feimnislega þegar hún er
spurð um viðbrögð kúnnanna. „En
svo eru margir sem alls ekki þekkja
mig,“ bætir hún við.
Lovísa kemur einmitt þannig fyrir
að hún sé frekar feimin. Hún hafði
lofað sjálfri sér að hvíla sig á við-
tölum, „taka smá pásu,“ eins og hún
orðar það, eftir áramótin, enda var
gríðarlega mikið að gera hjá henni
fyrir jólin. Bæði í tónleikahaldi og
við að kynna plötuna sem seldist í
gull. „Ég get ekki neitað um viðtal
núna eftir öll þessi verðlaun," segir
hún og blaðamaður minnir hana á
að hún hafi örugglega bætt töluvert
í aðdáendasafnið sitt eftir beina sjón-
varpsútsendingu frá Borgarleikhús-
inu. „Það kemur mér reyndar veru-
lega á óvart hversu hlustendahópur
minn er breiður. Ég taldi mig vera
að spila tónlist sem er á jaðrinum og
væri að höfða til lítils hóps tónlistar-
áhugamanna. Það hefur allt annað
komið á daginn. Börn hafa sagst
vera hrifin af lögunum mínum, eldri
borgarar og allur aldur þar á milli."
Ættirfrá Srí Lanka
Margir hafa líka haldið að Lo-
vísa væri útlendingur því Lay Low
hljómar lítt kunnuglega í eyrum
íslendinga og svo er stúlkan dökk
á brún og brá. Og það kemur á
daginn: „Pabbi er frá Srí Lanka og
mamma er íslensk. Þau kynntust í
London þar sem föðurfjölskyldan
mín býr. Sjálf fæddist ég í London en
síðan fluttumst við mamma hingað
heim þegar ég var þriggja ára. Ég er
í miklu og góðu sambandi við pabba
minn, ömmu og frændfólk í London
og fer mjög oft í heimsókn til þeirra.
Þar sem fjölskylda pabba flutti til
Englands þegar hann var lítill þá er
hann í rauninni Breti. Hins vegar
á ég margt skyldfólk á Srí Lanka
og mig hefur lengi langað að fara
þangað í heimsókn. Ég geri ráð fyrir
að ég muni láta þann draum rætast
einhvern tíma í framtíðinni. Það
verður að minnsta kosti gaman að
sjá hvar rætur mínar liggja í þeirri
heimsálfu." Föðurnafnið hennar er
Ganeskalingam en það notar hún
ekki.
Lovísa segir að fjölskyldan hafi
haft miklar áhyggjur af ættingjum
þegar flóðið skall á Srí Lanka um
jólin 2004 en sem betur fer sakaði
engan í hennar fjölskyldu. „Þetta er
ágætlega stætt fólk sem býr í góðum
húsum þannig að þau sluppu öll,
sem betur fer.“
Tónlistin frá mömmu
Ekki vill hún meina að tónlist-
argen hennar komi frá Asíu heldur
þvert á móti. „Pabbi er falskasti
maður sem ég þekki. Hins vegar
hefur mamma alltaf haft áhuga á
tónlist og það var hún sem hvatti
mig á þessari braut. Mamma lærði
sjálf á píanó og fiðlu þegar hún var
yngri.
Þegar ég var tiu ára sendi hún mig
í einkakennslu á píanó og síðan lá
leið mín í Nýja tónlistarskólann. Þótt
oft væri ekki úr miklum peningum
að spila á heimilinu þá kom aldrei
annað til greina en að mennta mig á
þessu sviði," segir hún. „Ég stundaði
námið í fimm ár en missti áhugann
þegar ég komst á unglingsárin.“
Þegar Lovísa var 8 ára giftist
mamma hennar, Sigrún Einars-
dóttir, og sá maður, Ragnar Björns-
son, gekk henni í föðurstað. Síðan
eignaðist Lovísa tvö systkini sem
eru miklir vinir hennar og eru afar
stolt af stóru systur.
Mamma hvatti mig „Þott oft
væri ekki úr miklum pertingum að
spila á heimilirtu þá kom aldrei
annað til greina en að mennta
mig á tóntistarsviðinu." LL,
Blaðið/Frikki