Fréttablaðið - 21.04.2012, Blaðsíða 19

LAUGARDAGUR 21. apríl 2012 19
arionbanki.is – 444 7000
Skráning á arionbanki.is
Fjármálafræðsla fyrir ungt fólk
með Jóni Jónssyni
í Reykjavík og á Selfossi
Jón Jónsson hagfræðingur, tónlistarmaður og fótboltakappi heldur áfram
að fræða ungt fólk um fjármál á skemmtilegan hátt. Næstu fundir verða
þriðjudaginn 24. apríl í Arion banka, Borgartúni 19 og miðvikudaginn 25. apríl
í Sambíóunum Selfossi. Húsin opna kl. 19:00 og hefjast fundirnir kl. 19:30.
Helstu atriði sem Jón fer yfir eru:
Hvað eru peningar?
Hvernig á að spara?
Allir 12-16 ára krakkar eru sérstaklega velkomnir ásamt foreldrum sínum.
Að læra að velja og hafna
Peningar og hamingja
Boðið verður upp á gos og pítsu og í lok fundar tekur Jón nokkur lög.
Miðað við umræður undan-farið virðist sem allir séu
orðnir sérfræðingar um sjávar-
útveg. Margir virðast sjá róman-
tík í því að fara út á trillu og
sækja allan afla Íslendinga í sól
og blíðu, syngjandi og trallandi.
Allt á þetta rétt á sér, togarar,
línuskip, uppsjávarskip, smá-
bátar o.s.frv. og er fjölbreytnin
án nokkurs vafa einn af kostum
íslensks sjávarútvegs.
Ákveðinn hópur fólks virðist
hins vegar vera kominn í víga-
hug þegar það heyrir minnst
á togara, stærri skip og stórar
útgerðir. Ætli síðan einhver að
reyna að tala um fyrir þessu
fólki og leiðrétta ákveðinn mis-
skilning vegna van þekkingar
þess á greininni, er sá hinn
sami orðinn talsmaður LÍÚ eða
útgerðarmannsins sem hann
vinnur hjá. Ekki að hann sé að
reyna verja starf sitt og lífsvið-
urværi, fólk má ekki gleyma að
það eru einstaklingar sem starfa
hjá útgerðunum.
Steingrímur J. Sigfússon á sér
greinilega þann draum, miðað
við frumvarpið, að verða stærsti
útgerðarmaður landsins. Hann
ætlar sér að búa til pott og ausa
út fiski eftir sínum geðþótta-
ákvörðunum. Hvar á að taka til
þess að gefa öðrum? Enn eina
ferðina á að ráðast á út gerðina.
Breytingar sem hafa orðið í
sjávarútvegi upp á síð kastið
hafa mikið bitnað á stórum
útgerðum t.d. vegna byggða-
kvóta, línu ívilnunar og strand-
veiða en svo má heldur ekki
gleyma kvótaniðurskurði síðustu
ára. Sökum þessa hafa útgerð-
ir ekki haft undan við að kaupa
kvóta einungis til að reyna að
standa í sömu sporum og árið á
undan og alltaf hafa menn fengið
að heyra að þegar betur árar í
hafinu munu þær fá að njóta þess
með auknum kvóta. En nú skal
bæta í segir ríkistjórnin, skatt-
leggjum útgerðina til dauða og
ef það dugar ekki skal það takast
með innköllun kvóta. Ef menn
gæfu sér tíma til að lesa þetta
nýja frumvarp sæju þeir hversu
glórulaust þetta er!
Mig langar að biðja sjómenn
að íhuga hvernig væntanlegar
breytingar munu koma til með
að hafa áhrif á stöðu okkar. Þetta
frumvarp mun hafa mikil áhrif
á okkur alla, nægir þar að nefna
að sumir koma til með að missa
vinnuna strax, hjá öðrum tekur
þetta ferli aðeins lengri tíma
en við munum allir finna fyrir
tekjuskerðingu.
Eins öruggt og það er að sólin
komi upp á morgun mun út gerðin
ekki takast á við stórauknar
álögur vegna auðlindagjalds eða
annars kostnaðar án þess að við
sjómenn komum til með að taka
þátt í því með þeim. Með þessu
frumvarpi verður okkur stillt
upp við vegg enn eina ferðina á
móti útgerðarmönnum.
Einmitt núna er það alveg
jafn mikið okkar og útgerðar-
manna að verja greinina gegn
þessu fáránlega frumvarpi.
Hagsmunir þessara tveggja hópa
fara saman því þegar útgerðinni
gengur vel gengur jafnan vel hjá
okkur líka. Þegar tekinn er kvóti
af út gerðinni missum við tekjur
og þegar rekstrargrundvöllur
útgerðarinnar er tekinn missum
við vinnuna. Frá sjómönnum
heyrist samt sem áður aldrei ein
einasta stuna, hvorki núna né
þegar sjómannaafslátturinn var
af okkur tekinn. Eins fáránlegt
og það hljómar eru útgerðar menn
þeir einu sem eru að verjast
þessari árás frá stjórnvöldum
og við sjáum hve vel það gengur.
LÍÚ er orðið eins og ljóti kallinn
í ævintýrunum því ekki er talað
um annað en LÍÚ grýluna.
Síðan er hægt að spyrja
sig hvað í ósköpunum gengur
á hjá stéttarfélögum okkar.
Þau virðast jafn ónýt og þessi
blessaða ríkisstjórn og eitt af
mörgu sem þau eiga sameigin-
legt er fylgið sem er í frjálsu
falli. Ég get ekki ímyndað mér
að sjómenn séu sáttir með störf
þessara manna því þegar þessi
mál eru rædd af sjómönnum
skilur enginn hvað félögin eru
að gera, af hverju er ekki verið
að mótmæla þessum áformum
ríkisstjórnarinnar? Ég spyr mig
hvort forsvarsmenn þeirra séu
enn í 2007 gírnum í áskrift að
laununum sínum og slétt sama
hvað um okkur verður?
Ættu þessir menn, sem eru í
vinnu hjá okkur, ekki að gera
eitthvað þarfara? Það heyrist
ekki eitt einasta múkk í þeim
þótt fyrirsjáanlegt sé að hópur
sjómanna muni missa sitt lífs-
viðurværi. Ég veit ekki í hvaða
heimi formaður Sjómannasam-
bands Íslands lifir né for maður
vélstjórnarmanna, allavega
ekki miðað við síðustu fréttir
þeirra í fjölmiðlum. Það er eins
og þeir séu einungis þarna til
að ausa olíu á eldinn og reyna
eftir fremsta megni að beina
umræðunni frá raunveru legum
hagsmunum okkar þessa
stundina sem eru að halda okkar
vinnu.
Ég skora á sjómenn að fara að
láta í sér heyra! Allir eru búnir
að taka þátt í heitum umræðum
um sjávarútvegsmál í borð-
salnum og hvernig pólitíkin
ætlar að traðka á okkur núna.
Við höfum rætt þetta í þaula
þar en nú þurfum við að koma
okkar sjónarmiðum á framfæri
til fólksins í landi svo okkar
sjónarmið sökkvi ekki í sæ með
næstu öldu. Ég neita að trúa því
að við séum þannig menn að við
látum eitthvað eins og fávisku
stjórnmálamanna, vanþekkingu
þeirra á greininni og út hrópanir
á inter netinu verða til þess
að kippt verður undan okkur
fótunum. Við skulum snúa vörn í
sókn og láta óánægju okkar í ljós
með nýja frumvarpið og mót-
mæla, við hreinlega látum ekki
bjóða okkur hvað sem er! Þannig
er ég viss um að stjórnvöld láti
sér segjast, og horfist í augu við
raunveruleikann og hverfi frá
þessari stórhættulegu og fárán-
legu herferð sinni gegn þessari
starfsstétt.
Sjómenn! Er ekki nóg komið?
Sjávarútvegsmál
Pálmi Gauti
Hjörleifsson
afleysingaskipstjóri á
Oddeyrinni EA-210