Fréttablaðið - 21.04.2012, Side 39

| FÓLK| 3Á FERÐINNI
Ljóðabók Gerðar Kristnýjar, Blóðhófnir, þar sem hún yrkir um nöfnu sína Gerði
Gymisdóttur sem sótt er til
Jötunheima, hefur vakið mikla
athygli hér heima og sömuleiðis
utan landsteinanna. Gerður
hefur því fengið boð víða að úr
heiminum um að lesa upp úr
bókinni. „Ég fór á bókmennta-
hátíð í Berlín síðastliðið haust
þar sem ég las upp úr Blóðhófni.
Kona sem stýrði upplestrinum
spurði hvort ég vildi slást í för
með hópi skálda víðs vegar að úr
heiminum til Indónesíu í vor. Ég
var heldur betur til í það,“ segir
Gerður Kristný þegar hún er
spurð hvernig þessi ferð kom til.
„Í ferðinni voru Þjóðverjar, Hol-
lendingar, Dani, Indverji, Banda-
ríkjamaður, Suður-Afríkubúar
og fjöldi Indónesa. Hátíðin stóð
yfir í tvær vikur en ég hef aldrei
áður verið jafnlengi á ljóðahátíð.
Hópurinn ferðaðist um Jövu og
heimsótti alls fjórar borgir. Sú
síðasta var sjálf Súrabaya.
Í öllum þessum borgum
höfðu heimamenn skipulagt
hátíðahöld, upplestra eða pall-
borðsumræður. Oft lásum við
úti undir beru lofti en stundum
í háskólum, bæði kristilegum
og múslímskum,“ segir Gerður
enn fremur og bætir við að það
hafi verið einstök tilfinning að
lýsa Skírnismálum og Blóðhófni
í múslimskum háskóla. „Ég sagði
nemendunum frá ásum og jötn-
um og dembdi síðan ragnarökum
yfir þá,“ greinir hún frá.
MIKIL TILÞRIF
Gerður skemmti sér vel á Jövu
þar sem eðlur tifuðu um hótel-
herbergi, fílar fóru í skrúðgöngu
um götur og leðurblökur
sveimuðu um veitingastaði. Á
ljóðakvöldunum las hún upp úr
Blóðhófni bæði á ensku og ís-
lensku því innfæddir vildu líka
heyra hana lesa á móðurmálinu.
Þetta er sjötta Asíuferð Gerðar.
Þá fyrstu fór hún sem venjulegur
ferðamaður til Japans en síðan
hefur hún sótt ljóðahátíðir í Kína,
Bangladess og tvær á Indlandi.
„Það kom mér mjög á óvart að
sjá Indónesa lesa upp. Þeir gefa
sig alla í lesturinn með því að
hrópa upp ljóðin sín, kveða þau
eða einfaldlega fleygja sér í gólfið
til að sýna að þeim sé fullkom-
lega alvara. Einum upplestrinum
lauk síðan með slagsmálum eins
og á almennilegu sveitaballi.
Þetta var daginn sem jarðskjálft-
inn mikli varð á Súmötru svo fólk
var ekki alveg í rónni.“
Alla dagana á meðan Gerður
dvaldi í Indónesíu var eitt-
hvað um að vera og hver dagur
skipulagður. Hún fékk styrk frá
Bókmenntasjóði fyrir fargjaldinu
en uppihald var í boði heima-
manna. Sjálf stóð Gerður straum
af öðrum kostnaði. „Þetta er
einstakt tækifæri til að kynnast
skáldum frá öðrum löndum og
siðum og menningu þess lands
sem maður heimsækir. Indónesar
eru ákaflega gestrisnir og buðu
borgarstjórarnir á stöðunum sem
við heimsóttum okkur iðulega í
mat og sátum við undir mörgum
ræðum. Alltaf var síðan boðið
upp á falleg og litrík dansatriði.“
MIKILL HEIÐUR
Það er ekkert svo óalgengt að
íslenskir rithöfundar fái boð á
ljóðahátíðir úti í heimi og hefur
BLÓÐHÓFNIR
SKEIÐAR UM JÖVU
SKÁLDAFERÐ Gerður Kristný rithöfundur er nýkomin frá Indónesíu þar
sem hún tók þátt í ljóðahátíð ásamt hópi alþjóðlegra skálda.
FÍNAR MÓTTÖKUR Móttöku-
nefnd í múslímskum háskóla.
Í GÓÐUM HÓPI „Hér er ég ásamt
túlkinum Sophie Anggawi, Sujata
Bhatt, indversku skáldi, og hollenska
skáldinu Hagar Peeters.“
Gerður verið á nokkru flakki með
Blóðhófni að undanförnu. „Ljóða-
bálkurinn fjallar um nöfnu mína
í Goðheimum og því fannst mér
skemmtilegt að hitta hollenskt skáld
í Indónesíuferðinni, Hagar Peeters að
nafni, sem hafði skrifað ljóðabók um
nöfnu sína úr Gamla testamentinu,
egypsku ambáttina Hagar sem ól
Abraham soninn Ísmael. Á hátíðinni
kom út mikið ljóðasafn með verkum
okkar skáldanna sem var boðið, á
frummálinu, ensku og indónesísku.
Mér finnst það mikill heiður,“ segir
Gerður. Ljóðabókin Blóðhófnir hefur
komið út á dönsku og verður gefin út
á ensku og finnsku á þessu ári.
„Blóðhófnir er mjög íslensk ljóða-
bók og þess vegna er athyglin sem
hún hefur fengið erlendis mjög sér-
stök,“ segir Gerður Kristný. Hún er
nú að vinna að nýrri ljóðabók sem
kemur út í haust. „Þessi ferð nýttist
vel í að yrkja ný ljóð og glósa hjá sér
nýjar hugmyndir.“