Fréttablaðið - 10.05.2012, Blaðsíða 28

Fréttablaðið - 10.05.2012, Blaðsíða 28
28 10. maí 2012 FIMMTUDAGUR Ef Ögmundur Jónasson innan-ríkisráðherra fær að ráða, þá fer störfum við íslenska bjórfram- leiðslu að fækka. Í staðinn flytjast þau til útlanda. Ögmundur vill nefnilega skella í lás á alla mögu- leika til að kynna íslenska bjór- framleiðslu hér á landi. Innanríkisráðherra reynir að fá samþykkt á Alþingi frumvarp um svokallað hert bann við áfengis- auglýsingum. Samkvæmt frum- varpinu má ekki segja eitt auka- tekið orð um íslenskan bjór (eða annað áfengi) opinberlega. 10 milljón króna sekt liggur við broti á því banni. Lögunum er bersýnilega stefnt gegn því hófstillta markaðsstarfi sem íslenskir bjórframleiðendur hafa stundað í gegnum árin. Þeir hafa stutt tónleikahald á vínveit- ingastöðum og fengið í staðinn að minnast á vörumerki sín. Léttöls auglýsingar hafa skemmt landanum um árabil. Tilgangurinn hefur sá einn verið að fá neytendur til að velja innlenda framleiðslu umfram erlenda og það hefur svo sannarlega tekist. Sala á íslenskum bjór nemur rúmlega 70% af allri bjórsölu hér á landi. Framleiðsla, sala og dreifing á íslenskum bjór skapar ekki færri en 150 störf. Tæpur helmingur þessara starfa er í Eyjafirði og á Suðurlandi. Ef ekki væri fyrir markaðsstarfið, þá hefði þessi árangur aldrei náðst. Af einhverjum undarlegum ástæðum hefur innanríkisráð- herra fengið þá grillu í höfuðið að bann við kynningu á bjórvöru- merkjum muni vernda heilsu almennings fyrir skaðvænlegum afleiðingum áfengisneyslu (þetta stendur orðrétt í frumvarpinu). Heldur ráðherrann virkilega að draga muni úr skaðvænlegum áhrifum áfengis neyslu þó bannað verði að tala um einstök vöru- merki? Það gengur auðvitað gegn almennri skynsemi að ætla að loka á alla íslenska umfjöllun og vitneskju um löglega framleidda vöru sem sjálft ríkisvaldið selur í eigin verslunum og meirihluti al- mennings neytir sér að skaðlausu. Ekki bætir úr skák að erlendar auglýsingar um þessa sömu vöru, t.d. í sjónvarpsútsendingum, munu hafa greiðan og óheftan aðgang að landsmönnum samkvæmt laga- frumvarpinu. Mismunun milli inn- lendra og erlendra framleiðenda verður æpandi. Maður ætlar rétt að vona að nógu margir skynsamir þingmenn stoppi þessa aðför innanríkisráðherra að íslenskum iðnfyrir tækjum, sem hafa með nýsköpun, vöruþróun og gæðaframleiðslu, ásamt hóf- legri kynningu, náð meira en 70% markaðs hlutdeild á miklum sam- keppnismarkaði hér á landi. Almenn skynsemi mælir með því að samkeppni framleiðenda um hylli neytenda haldi áfram, enda skaðar hún engan. Fremur verði settar strangar reglur um slíkt kynningarstarf, á borð við þær sem gilda um áfengisauglýs- ingar í mörgum löndum Evrópu- sambandsins. Í þeim reglum eru ítarleg ákvæði um að áfengisaug- lýsingar megi ekki höfða til ungs fólks eða gefa til kynna að áfengis- neysla bæti stöðu einstaklinga eða geri hana eftirsóknarverða. Almenn skynsemi mælir með því að samkeppni framleiðenda um hylli neytenda haldi áfram, enda skaðar hún engan. Eitt mesta hitamálið þessa dagana er nýjasta kvóta- frumvarp ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðar dóttur, flestir sem fylgjast með muna eflaust eftir frumvarpinu sem falleinkunn hlaut hjá öllum sem umsagnir gáfu um það frumvarp. Nú virðist ríkis- stjórnin ætla að leika sama leik enn á ný, smellir fram frumvarpi sem enginn getur sáttur við unað og markmiðið virðist vera að kné- setja og örkumla íslensk sjávar- útvegsfyrirtæki, mottóið hjá rík- istjórninni virðist vera að allir skulu hafa það jafn skítt. Hver er annars hugsunin að baki þegar fólk vill ráðast að atvinnustétt sem skapar 40% af útflutnings- verðmætum Íslendinga, skapar fjöldann allan af störfum og greiðir skatta og gjöld til ríkisins. Menn vilja kannski frekar að sjávar útvegurinn sé ekki sjálfbær og ríkið þurfi að greiða styrki til að viðhalda sjávarútveginum líkt og gerist í mörgum öðrum löndum. Lengi hefur verið reynt að halda því fram að útgerðarmenn hafi ekkert þurft að greiða fyrir þær aflaheimildir sem þeir hafa til umráða og þeir séu að ræna af þjóðinni. Nú eru liðin tæp 30 ár síðan kvótakerfið var sett á, útgerðar menn og sjómenn tóku á sig skerðingu til að reyna að sporna við ofveiði á þeim tegundum sem veiddar eru við Íslandsstrendur. Þegar kvótakerfið var sett á fengu menn úthlutað eftir fyrri veiði- reynslu síðastliðin þrjú árin. Frá því að kerfið var sett á hafa um 90% af aflaheimildum skipt um hendur og menn fjárfest í kvóta til að halda fyrirtækjum sínum gangandi, það er því rangt að halda því fram að allir þeir sem starfi í sjávarútvegi hafi fengið kvótann gefinn. Þvert á móti hafa menn tekið á sig miklar skuldbindingar til að starfa innan greinarinnar. Enn fremur er rangt að halda því fram að útgerðarfyrirtæki greiði ekkert til samfélagsins, við megum ekki gleyma því að Ísland er ein af fáum þjóðum sem hafa arð bæran sjávarútveg, sjávarútvegurinn greiðir skatta, veitir fólki vinnu og gerir viðskipti við fjöldann allan af ótengdum fyrirtækjum sem hafa stóran part af sinni innkomu frá sjávarút veginum. En það eru ávallt einhverjir sem ekki eru sáttir, margir telja að útgerðinni beri að greiða meira en öðrum atvinnu- vegum til þjóðfélagsins og virðist það ekki skipta máli að það gerir hann nú þegar í dag með ýmsum gjöldum sem ekki eru sett á önnur fyrirtæki svo sem hærra trygg- ingargjald vegna sjómanna, veiði- gjald sem sett er á skipin og nú tala menn um að það þurfi að hirða 70% af meintum hagnaði útgerðarinnar til ríkisins. Hvar endar þetta? Nú hefur endurskoðunarfyrir- tækið Deloitte gert rannsókn á áhrifum þess frumvarps sem liggur nú fyrir og telur sig geta rökstutt að með því sé verið að hirða um 105% af hagnaði útgerð- arinnar séu ákvæði frumvarpsins borin saman við afkomu greinar- innar síðastliðin 10 ár. Við getum látið það liggja á milli hluta og horfum á 70 prósentin sem sumum finnst eðlilegt gjald að hálfu útgerðarfyrirtækja að greiða til ríkisins. Hvar á fyrirtæki að finna fjármuni til að greiða af skuldum sínum, til að stunda nýsköpun eða þróun? Er það markmið nú- verandi ríkisstjórnar að knésetja sjávarútveginn? Þessi þjóð á gull- gæs í sjávarútveginum, sjávarút- vegurinn gefur til samfélagsins og lifir ekki á ríkisstyrkjum eins og á flestum öðrum stöðum. En ríkis- stjórnin virðast halda að meira gull fáist frá gæsinni með því að slátra henni og kíkja inn í hana. Þeir sem harðast vega að rekstri sjávarútvegsins virðast ekki gera sér grein fyrir því að aðgerðir þeirra geti gert mikinn skaða sem hefur í för með sér tekjutap fyrir ríkissjóð. Er ekki kominn tími til að sjávar- útvegurinn fái frið til að starfa í þágu þjóðar án þess að vera undir stanslausum árásum frá fólki sem ætti að gleðjast yfir því að það gangi vel í greininni? Við skulum einnig muna að það er ekkert sjálf- gefið að vel gangi, velgengni ís- lensks sjávarútvegs er ekki gefins, hún hefur fengist með mikilli vinnu fólks sem skapar gjaldeyri fyrir íslenska þjóð, vinnu fólks sem er hluti af hinni íslensku þjóð. Gullgæsin Er ekki nóg atvinnuleysi? Jafnrétti er hornsteinn mann-réttinda, sá grunnur sem við- horf okkar og samfélag byggja á. Allir eru bornir frjálsir og jafnir og eiga kröfu á mannréttindum óháð kynþætti, litarafti, kynferði, trú/lífsskoðun, heilsufari, aldri, fötlun, stjórnmálaskoðunum, kyn- hneigð, kyngervi, þjóðernisupp- runa, félagslegri stöðu eða öðrum aðstæðum. Þótt þetta hljómi ein- falt og sjálfsagt eru réttindi til- tekinna hópa brotin um allan heim; þekkingarleysi og fordóm- ar gera það að verkum að sumum eru veitt forréttindi á meðan tæki- færi annarra til að njóta gæða samfélagsins eru takmörkuð, t.d. vegna hefða, trúarlegra kennisetn- inga og staðalmynda. Þótt margt hafi áunnist á Íslandi í jafnréttismálum, réttindi kvenna til að mynda aukin og samkyn- hneigðir hafi náð langt í sinni baráttu, þá eiga ýmsir samfélags- hópar enn undir högg að sækja og geta ekki sótt rétt sinn telji þeir á sér brotið. Mannréttindaskrifstofa Íslands hefur um nokkurt skeið vakið athygli á því hversu ófull- komin íslensk jafnréttislöggjöf er þegar um er að tefla annars konar jafnrétti en kynjajafnrétti. Lögin eru afar brotakennd í saman- burði við það sem kveðið er á um í Evrópu rétti og þá löggjöf sem finna má í löndum sem Ísland ber sig helst saman við. Á Norðurlöndum er alls staðar að finna heildstæða jafn réttis- lög gjöf sem byggir m.a. á til- skipunum ESB um jafnrétti án tillits til kynþáttar eða þjóðernis- uppruna (2000/43/EB), jafnrétti í atvinnulífi og starfi (2000/78/EB). Tilskipanir ESB kveða á um lág- marksréttindi en þær eru mikil- vægur grunnur sem jafnréttislög- gjöf í mestallri Evrópu byggir á. Í velferðarráðuneytinu fer nú fram vinna við innleiðingu framan- greindra tilskipana. Verði þær innleiddar á fullnægjandi hátt má ætla að réttarstaða þeirra sem eiga undir högg að sækja vegna fyrrgreindra þátta batni til muna á Íslandi. Eitt þeirra rita um mannrétt- indi sem Mannréttindaskrifstofa Íslands hefur gefið út á síðustu árum er ritið Bann við mismunun. Fjallar það einkum um efni áður- nefndra tilskipana Evrópusam- bandsins og frumvarp að nýrri tilskipun um jafnrétti á víðum grunni. Tilgangur útgáfunnar er fyrst og fremst að kynna tilskip- anir ESB um jafnrétti og þá hug- myndafræði sem liggur þeim að baki. Rit af þessum toga eru nauð- syn því til þess að geta beitt sér í þágu jafnréttis er brýnt að fólk þekki rétt sinn og skyldur og viti hvað felst í banni við mismunun. Bann við mismunun er aðgengi- legt á heimasíðu Mannréttinda- skrifstofu Íslands: www.human- rights.is og má einnig nálgast prentuð eintök á skrifstofunni að Túngötu 14. Ritið er ókeypis. Bann við mismunun Sjávarútvegsmál Ólafur Hannesson starfar í sjávarútvegi Áfengis- auglýsingar Unnsteinn Jónsson verksmiðjustjóri Vífilfells Mannréttindi Margrét Steinarsdóttir framkvæmdastjóri Mannréttindaskrifstofu Íslands Er ekki kominn tími til að sjávar- útvegurinn fái frið til að starfa í þágu þjóðar án þess að vera undir stans- lausum árásum frá fólki sem ætti að gleðjast… ÍÞRÓTTAAKADEMÍA VILTU VERÐA ÍAK ÞJÁLFARI? Íþróttaakademía Keilis býður upp á krefjandi, skemmtilegt og metnaðarfullt nám í ÍAK einka- þjálfun og ÍAK íþróttaþjálfun. Í undirbúningi er að bjóða upp á nám í ÍAK hópþjálfun. Miklir atvinnu- möguleikar eru fyrir ÍAK þjálfara og samkvæmt könnunum eru þeir eftirsóttir þjálfarar. Nám í ÍAK þjálfun miðar að því að skila þjálfurum tilbúnum til starfa. NÁMSFRAMBOÐ ÍAK EINKAÞJÁLFUN ÍAK ÍÞRÓTTAÞJÁLFUN ÍAK HÓPÞJÁLFUN KEILIR ÁSBRÚ 578 4000 keilir.net Umsóknarfrestur til 6. JÚNÍ PI PA R\ TB W A • S ÍA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.