Fréttablaðið - 12.12.2012, Qupperneq 44

12. desember 2012 MIÐVIKUDAGUR| MENNING | 28MENNING
Á
R
N
A
S
Y
N
IR
util if. is
CASALL
MAGAHJÓL
3.790 kr.
MIKIÐ ÚRVAL
SPORTAUKAHLUTA.
BÆKUR ★★ ★★★
Hlaupið í skarðið
J.K. Rowling
Þýðing: Arnar Matthíasson og
Ingunn Snædal
BJARTUR 2012
Það ríkti mikil eftir-
vænting eftir fyrstu
bók frægasta höfund-
ar heims, J.K. Rowl-
ing, fyrir fullorðna.
Harry Potter er elsk-
aður og dáður um víða
veröld og búist var við
álíka flugeldasýningum
í nýju bókinni, Hlaup-
ið í skarðið. Hætt er þó
við að aðdáendur galdra-
stráksins verði fyrir djúp-
um vonbrigðum því hér er hvorki
fyrir að fara skemmtun né fantas-
íu, hvað þá persónum sem hægt er
að taka ástfóstri við eða hata.
Sögusviðið er lítið sveitaþorp í
Englandi þar sem allt fer á annan
endann þegar sveitarstjórnar-
meðlimur fellur frá með svipleg-
um hætti. Flokkadrættir, baktal,
kynþóttafordómar og fordómar
gegn „dópistum og letingjum“
blossa upp með ófyrirsjáanlegum
afleiðingum.
Persónugalleríið er fjölbreytt,
við kynnumst bæði fullorðnu fólki
og unglingum af ýmsum stigum
þjóðfélagsins, en allir eiga það
sameiginlegt að vera á einhvern
hátt óánægðir með sitt hlutskipti
og láta reiði sína og vonbrigði
bitna á öðrum. Allir nema sá
sem deyr í upphafi sögu sem
virðist hafa verið einhvers
konar guð í manns líki og
skilur eftir sig þetta gjör-
samlega ófyllanlega skarð
bæði í bæjarpólitíkinni
og í hugum þeirra sem
þekktu hann.
Bæði sögusviðið og
persónurnar eru óþægi-
lega kunnugleg úr öllum
þeim ensku sveitaþorpa-
seríum sem sjónvarpið hefur sýnt
okkur í gegnum árin. Sagan lík-
ist helst ógnarlöngum Barnaby-
þætti, nema hvað að það vantar
bæði morðin og Barnaby sjálf-
an. Steríó týpurnar vaða uppi í
hópi fullorðna fólksins og smá-
bæjarandrúmsloftið er hvorki
skemmtilegt né þrúgandi, aðeins
þreytandi. Þrátt fyrir átökin
og spennuna milli persónanna
tekst höfundi ekki að byggja upp
spennu í frásögninni og það er
ekki fyrr en í síðustu tveimur
köflunum sem áhugi lesandans
er vakinn.
Eins og kannski hefði mátt
búast við, miðað við fyrri bækur
Rowling, tekst henni langbest upp
í lýsingum á hugarheimi og sam-
skiptum unglinganna. Í þeim á
hún nokkra góða spretti og krakk-
arnir eru langsamlega áhuga-
verðustu persónur sögunnar, þótt
einnig í lýsingunum á þeim vaði
klisjurnar uppi. Í lokaköflunum
tveimur bregður þó fyrir næmni
og mannskilningi sem lesand-
inn hefur saknað það sem af er
bókar. En því miður er það bæði
of lítið og of seint til að gera sög-
una áhugaverða.
Rowling verður seint flokkuð
með betri stílistum en íslensk þýð-
ing þeirra Arnars Matthíassonar
og Ingunnar Snædal er prýði-
lega af hendi leyst, textinn rennur
áreynslulaust og málfarið er oftast
eðlilegt og fer vel í munni.
Friðrika Benónýsdóttir
NIÐURSTAÐA: Ansi klisjukennd ensk
þorpssaga með kunnuglegum persó-
num. Daufleg og óáhugaverð lengi
framan af en nær sér á strik í lokin.
Hvar er Barnaby?
STÖÐUGT NÝJAR
FRÉTTIR
FRÉTTIR VIÐSKIPTI SPORT UMRÆÐAN ÚTVARP LÍFIÐ SJÓNVARP
- oft á dag
„Þetta er bók ætluð fyrir mann-
fagnaði, skóla og heimili,“ segir
Snorri Sigfús Birgisson píanó-
leikari um nótnabók með lögum
ætluðum til almenns söngs sem
er nýkomin út og heitir Söngva-
safn. Þar er á ferðinni aukin og
endurbætt útgáfa Nýs söngva-
safns sem kom út 1949 og byggði
á nótnabók sem kom út 1915 og
1916 og nefnist almennt Fjárlög-
in vegna kinda á kápunni. Snorri
valdi lögin í nýju bókina, ásamt
Þorgerði Ingólfsdóttur kórstjóra,
en upphafsmaðurinn var Ingólfur
Guðbrandsson, tónlistarkennari
og söngstjóri, faðir hennar. „Það
var Ingólfur sem hóf verkið og
fékk mig með sér. Svo féll hann
frá vorið 2009. Þá tók Þorgerður
dóttir hans við en auk þess hafa
margir lagt hönd á plóginn, bæði
innan Námsgagnastofnunar og
utan,“ lýsir Snorri. Hann segir
nýju bókina um 100 blaðsíðum
lengri en söngvasafnið frá 1949,
allmörgum lögum úr eldri bókinni
sé sleppt og önnur nýrri tekin inn.
„Kjarni málsins er sá að síðan
1949 hafa verið samin svo mörg
falleg sönglög sem þjóðin hefur
tekið upp á sína arma, eins og
Maístjarnan, Skólavörðuholtið
hátt, Heyr himnasmiður, Hvert
örstutt spor og fleiri slík,“ segir
Snorri og nefnir tónskáldin Sig-
fús Halldórsson, Jón Múla, Atla
Heimi, Jón Nordal, Þorkel Sigur-
björnsson, Leif Þórarinsson,
Gunnar Reyni Sveinsson sem
dæmi um höfunda laga. „Einnig
eru útsetningar eftir Jórunni
Viðar og lög eftir yngri tónskáld,
Báru Grímsdóttur, Hildigunni
Rúnarsdóttur, Gunnar Þórðarson,
Tryggva M. Baldvinsson, Hauk
Tómasson og Hróðmar Sigur-
björnsson og marga fleiri þannig
að breiddin er mikil,“ bætir hann
við. En eru lögin í nýju bókinni
álíka auðspiluð og í gömlu bók-
unum?
„Já, sumar útsetningarnar eru
alveg óbreyttar úr gömlu bók-
unum en aðrar eru langflestar í
einföldum útsetningum. Einnig
fylgja hljómatákn sem auðvelda
fólki sem ekki kann að lesa nótur
fyrir píanó að spila með á gítar.“
Snorri kveðst hafa unnið að
útgáfunni í þrjú ár ásamt Þor-
gerði og segir það hafa verið
einkar ánægjulegt. „Maður
kynntist svo mörgu skemmtilegu
í leiðinni, bæði varðandi lögin og
höfundana, og þurfti að hafa sam-
band við svo margt skemmtilegt
og velviljað fólk.“ gun@frettabladid.is
Fjárlögin endurbætt
Söngvasafn er komið út á vegum Námsgagnastofnunar, með 225 sönglögum
útsettum fyrir píanó, að viðbættum hljómatáknum. Þar eru gömul ættjarðar- og
þjóðlög í bland við nýrri. Snorri Sigfús Birgisson tónlistarmaður veit meira.
SNORRI SIGFÚS „Síðan 1949 hafa verið samin svo mörg falleg sönglög sem þjóðin hefur tekið upp á sína arma,“ segir hann.
FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
Í ALDURSRÖÐ Geyma perlur sem allir
þekkja.