Bókbindarinn - 01.03.1956, Síða 25

BÓKBINDARINN
25
stofu IsafoldarprentsmiSju. Árið 1902 fór
ég til framhaldsnáms í Kaupmannahöfn
og kom heim aftur círið 1904 og gerðist
verkstjóri hér á vinnustofunni, sem þá var
til húsa í Austurstræti 8. Verkstjórnina
hafði ég á hendi til ársins 1947 eða í 43
ár, en þá tók Guðmundur Glslason við
því starfi. Á næsta ári er ég því búinn að
starfa við iðnina í 60 ár."
„Og hvað um breytingar og framfarir í
iðninni á þeim tíma?"
„Þær eru vissulega miklar, hvað snertir
verkfæri og áhöld og allan aðbúnað, en
í einkabandi er ekki um miklar framfarir
að ræða, enda krefst það mikils tíma og
nú á dögum eru allir að flýta sér og mega
ekki vera að því að leggja mikla vinnu í
band og skreytingu á einstökum bókum,
og auk þess fást nú flestar bækur í vél-
bandi, sem er mun ódýrara, þó ekki sé
það eins varanlegt."
„Hvenær byrjuðu stúlkur að vinna við
bókband?"
„Það mun hafa verið ég, sem kom því
á árið 1904, að stúlkur fóru að vinna að-
stoðarstörf við bókband, en því hafði ég
kynnzt í Kaupmannahöfn."
„Telur þú ekki að það hafi markað stórt
spor í hagsmunamálum stéttarinnar, þeg-
ar þið stofnuðuð Hið íslenzka bókbindara-
félag 1906?"
„Jú, þó að félagið væri lítið var það til
mikils gagns, enda var svo komið árið
1934, þegar bókbindarar höfðu engin sam-
tök haft sín á milli í langan tíma, að t. d.
stúlkur, sem unnu við bókband, höfðu 5
kr. lægra kaup á viku, en þær sem unnu
við prentverk. Þetta gat ég illa þolað og
hóf því máls á því við „kollega" mína í
Félagsbókbandinu að endurvekja sam-
tökin, og varð það úr að það var gert,
og má því segja að Bókbindarafélag fs-
lands hafi verið stofnað fyrir minn at-
beina."
„Geturðu ekki sagt okkur eitthvað fleira
um liðna tímann?"
„Eg minnist einskis, sem í frásögur er
færandi og ekki er á allra vitorði."
„Hefurðu ekki lent í neinum svaðilför-
um eða æfintýrum á lífsleiðinni?"
„Engum sérstökum, lífið hefur verið eitt
æfintýri."
„Hvað um fjölskyldu þína?"
„Ég giftist árið 1907 Guðrúnu Magnús-
dóttur og áttum við 4 börn, sem komust
á fullorðinsaldur. Pál, sem fórst af slys-
förum árið 1932, Lilju, sem er gift Ragnari
Þórarinssyni og býr á Túngötu 36 hér í
bænum, Magnús, sem er sjúklingur, og
Geir bókbindara hér í fsafold, báðir til
heimilis í Ingólfsstræti 7."
Síðan kveðjum við Þórð og þökkum fyr-
ir góðar undirtektir.
Hann ber aldurinn vel eins og Gísli,
þrátt fyrir sín 75 ár og langan starfsdag
og virðist ekki þesslegur að hann leggi
niður vinnu á næstunni.
TSSJ
Pressan brotnaði, svo að frú Johansen liljóp
í skarðið.
(Bokbinderi-Arbetaren)