Fréttatíminn


Fréttatíminn - 22.07.2011, Blaðsíða 22

Fréttatíminn - 22.07.2011, Blaðsíða 22
A lda Lóa lýsir Victorine, eða Vito eins og hún er kölluð, sem miklum frum- kvöðli. Á milli þeirra myndaðist vin- skapur sem þróaðist á þann veg að Alda Lóa stofnaði félagið Sóley og félagar sem nú heitir Sól í Tógó. Tilgangur þess er að safna peningum á Íslandi og styrkja hjálparstarf Vito í Aneho-bæ. „Vito er félagsaðstoðin á þessu svæði því félagsað- stoðin er ekki til. Hún tekur að sér börn og gamal- menni og reynir að koma unglingunum klakklaust út í lífið.“ Á heimilinu sem Vito rekur eru rúmlega sjötíu börn og langflest eru yngri en sex ára. „Þetta eru yfirgefin börn og börn sem hafa bara fundist á víðavangi í héraðinu. Sum barnanna eiga foreldra sem eru svo veikir af eyðni að þeir geta ekki sinnt þeim. Þarna eru líka börn kvenna af geðveikrahæli í grenndinni sem hafa verið barnaðar eða nauðgað.“ Félagið Sól í Tógó hefur það að markmiði að tryggja rekstur heimilisins. Áætlað er að framfærsla hvers barns sé um tíu þúsund krónur á mánuði. Ýms- ar leiðir eru farnar í fjáröflun og meðal annars hefur stór hópur kvenna saumað öskupoka sem seldir eru til styrktar Vito. Þá safnar félagið heimilisvinum og tekur við frjálsum framlögum. Einnig hefur verið stofnaður sérstakur byggingarsjóður en Aneho-bær hefur gefið Vito landsvæði í útjaðri bæjarins þar sem ætlunin er að reisa húsnæði og skóla fyrir börnin. „Ef Íslendingar eru aflögufærir um lítilræði af pen- ingum, trúum við því að við getum hjálpað þessum börnum; byggt ný hús og búið þeim betri aðstöðu. Ég treysti Vito til að koma þeim til manns en hins vegar eru börnin orðin svo mörg að það vantar betra skipulag á starfsemina.“ Félagið hefur meðal annars keypt nokkrar sauma- vélar fyrir Vito sem hafa komið að góðum notum. „Tveir drengjanna á heimilinu höfðu lært saumaskap og þeir kenndu hinum börnunum handbrögðin. Þegar settur var upp skóli á heimilinu var kona sem tók við saumakennslunni og síðast þegar ég vissi til voru tólf eða þrettán nemendur utan úr Aneho-bæ á verkstæðinu að læra að sauma.“ Einnig voru keypt efni í föt á börnin á heimilinu og allir fengu að hanna sínar eigin flíkur. Ein af stúlkunum á heimilinu var hárgreiðslukona og óskaði eftir búnaði til að setja upp hárgreiðslu- stofu. Sérstaklega var óskað eftir að fá tvo hæginda- stóla á stofuna. „Við skildum það ekki alveg í fyrstu og fannst stólarnir algjört bruðl. En hágreiðslustofan er eins og félagsmiðstöð og þangað koma konur og sitja og kjafta. Hægindastólarnir voru auðvitað algjör nauðsyn,“ segir Alda Lóa og bætir því við að hár- greiðslustofan sé enn í fullum gangi. „Lykilatriði fyrir þessi börn er að hafa menntun í einhverju fagi sem kemur þeim út í samfélagið og forðar þeim frá fátækt.“ Samvinna landanna Ekki alls fyrir löngu kom Vito til Íslands og heimsótti meðal annars leikskólann Laufásborg í Reykjavík. Þá komu upp hugmyndir um samstarf við Hjallastefnu-leikskólann Laufásborg þar sem allir gætu lært hver af öðrum. „Ofbeldi er mjög ríkt í Afríku og mikil harka, enda erfitt að lifa þar. Við ímynduðum okkur að það væri hægt að vinna gegn ofbeldinu með því að innleiða mjúka agastefnu eins og Hjallastefnan byggist á; þar sem unnið er í litlum hópum og einstaklingurinn finnur öryggi innan ákveðins ramma.“ Tvær starfskonur af heimili Vito eru því væntan- legar til Íslands á næstunni og ætla að starfa á Lauf- ásborg í hálft ár. Þær munu búa hjá starfsfólki leik- skólans og fara með því í vinnuna. Ætlunin er að þær geti miðlað af sinni þekkingu og reynslu og kynnst á sama tíma hugmyndafræði Hjallastefnunnar. Starfs- fólk Laufásborgar fer svo væntanlega í kjölfarið til Tógó og kynnir sér þær aðferðir og hugmyndir sem ríkja á heimili Vito. „Önnur stúlknanna sem koma hingað hefur alist upp á munaðarleysingjaheimilinu hjá Vito alla tíð. Hin kemur frá Lome en hefur unnið lengi á heim- ilinu. Það er alveg öruggt að við getum lært eitthvað af þeim. Auðvitað eru aðstæður allt aðrar úti og sumt mun virka og annað ekki. Þarna er fólk að jafnaði lífsglaðara en við og ímyndunaraflið oft frjórra. Mín upplifun er sú að þar lifi fólk meira í núinu og sé ekki eins upptekið af því að kortleggja framtíðina, sem getur verið stressandi fyrir Vesturlandabúann. Á móti kemur að fólk lifir lífinu lifandi – sem við mættum tileinka okkur hér heima.“ Alda Lóa ættleiddi Sóleyju dóttur sína þaðan fyrir nokkrum árum. „Sóley er gjöf sem ég get aldrei laun- að að fullu og verð því ávallt skuldbundin Tógó á eins jákvæðan hátt og hægt er að hugsa sér. Slík skuld- binding er engin kvöð. Það er ekki kvöð að vera skuldbundin heldur leið til að tilheyra samfélaginu í Tógo.“ Hún segir tenginguna sterka og vill beita sér fyrir bættum aðstæðum og menntunarmöguleikum barna á svæðinu. Í deiglunni er að koma á samstarfi við SOS-barnahjálpina í Tógó en Frú Amina, fram- kvæmdastjóri SOS í Tógó, hefur gert úttekt á heimili Vito. Í skýrslu hennar fær heimilið góða umsögn en þykir of þröngt fyrir þann fjölda barna sem þar dvelur. Alda Lóa segir því brýnt að fjármagna nýjar byggingar svo að betur fari um börnin. Á heimasíðu Sólar í Tógó eru nánari upplýsingar um starfsemi Vito. www.Solitogo.org Þóra Tómasdóttir thora@frettatiminn.is Vináttan við Tógó Sum barnanna eiga foreldra sem eru svo veikir af eyðni að þeir geta ekki sinnt þeim. Þarna eru líka börn kvenna af geð­ veikrahæli í grenndinni sem hafa verið barn­ aðar eða nauðgað. Alda Lóa Leifsdóttir kynntist kaþólsku nunnunni Victorine þegar hún fór til Tógó í Afríku fyrir nokkrum árum og ættleiddi, ásamt eiginmanni sínum, litla stelpu. Victorine hefur í áraraðir rekið heimili fyrir munaðarlaus börn. Vinskapur þeirra Öldu Lóu leiddi til samstarfs og nú eru tveir starfsmenn afríska heimilisins á leið í verknám til Íslands og starfsmenn Laufásborgar á leið til Tógó. Þóra Tómasdóttir ræddi við Öldu Lóu. Ungbörn á munaðarleysingjaheimilinu í Tógó. Hér eru þau í fötum sem saumuð voru á sauma- vélar og úr efnum sem Alda Lóa og félagið Sól í Tógó komu til þeirra. Ljósmynd/Alda Lóa Vito með eitt af börnunum á munað- arleysingjaheimilinu. Alda Lóa segir Vito vera félagsaðstoðina í bænum Aneho og að hún taki að sér bæði gamalt fólk og börn. Á heimilinu hennar búa nú 78 börn. Ljósmynd/Alda Lóa Alda Lóa stofnaði félagið Sól í Tógó sem hefur það að markmiði að styrkja rekstur munaðarleysingjaheimilisins sem Vito vinkona hennar rekur. Ljósmynd/Hari 22 viðtal Helgin 22.-24. júlí 2011
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.