Prentarinn - 01.10.2000, Blaðsíða 4

Vibtal vib Kristján Inga
Einarsson, Stafrænu
prentstofunni/Leturprent.
„Fyrstu stafrænu prentvélina sá
ég á Ipex prentsýningunni í Bret-
landi árið 1993.
Þá var ljóst að bylting var
komin fram í prentiðnaði.
Framundan var á þeim tíma
fjárfesting í hefðbundnum prent-
vélum í Leturprenti, en ég ákvað
vegna þessarar nýju tækni að
bíða og sjá hvernig hinni staf-
rænu prentun myndi reiða af,“
segir Kristján Ingi Einarsson, eig-
andi og framkvæmdastjóri Staf-
rænu prentstofunnar/Leturprent.
„Það var svo á Ipex 1998 að
mér varð ljóst að stafræn prentun
var orðin raunhæfur og hag-
kvæmur kostur. Ég komst í kynni
við aðila í Noregi, Danmörku og
Svíþjóð sem þá þegar höfðu til-
einkað sér þessa tækni og náð
góðum tökum á henni. Ég kynnti
mér rækilega starfsemi og
reynslu þeirra og sannfærðist.
f lok ársins 1998 sló ég til og
keypti fyrstu stafrænu prentvél-
ina, Indigo TurboStreem, en hún
er framleidd í fsrael. Ég valdi
Indigovélina vegna þess, að í
mínum augum voru gæðin úr
henni mun meiri en úr öðrum
stafrænum vélum sem í boði
voru. Sú varð líka raunin, að
mínu mati.
Helsti kosturinn umfram aðrar
stafrænar vélar er sá, að Indigo
prentar með elektrónískum farfa
á arkir, þannig að áferðin er sú
sama og í offseti, en helsti keppi-
nauturinn, Zeikon, prentar með
dufti á rúllupappír, sem að mínu
mati minnir mun meira á góða
ljósritun en offsetprentun. Auk
þess er mun meira mál að skipta
um pappírsrúllur á Zeikon, en
Indigovélin er hinsvegar með
sama flag og venjulegar offset-
vélar þannig að lítið mál er að
skipta um pappírstegundir. A
móti hefur Zeikoninn þann kost
að geta prentað í löngum lengd-
urn en Indigo prentar á arkir í
stærðinni 32x46. Þá býður Indigo
upp á mun meiri rastaupplausn
eða allt að 230 línur (hámark í
offseti er 190 línur) en aðrar staf-
rænar vélar eru með upplausn allt
að 140 línum.
4 ■ PRENTARINN
Einnig er hægt að prenta 2
auka pantone liti til viðbótar fjór-
um CMYK litum."
Stafræn prentun
- offsetgæbi
Kristján Ingi telur að breyting-
ar og þróun í prentun verði mun
hraðari en fólk gerir sér grein
fyrir, en sagt er „að allt, sem get-
ur orðið stafrænt, verði stafrænt.“
„Nú er svo komið að orðið
„stafrænt“ er það almennt, að
menn eru farnir að villa á sér
heimildir. T.d. eru ýmsir aðilar
farnir að auglýsa og kynna staf-
ræna prentun, þótt um sé að ræða
einfalda litljósritun. Þarna tel ég
að verið sé að blekkja viðskipta-
vininn; þetta er jú aðeins stafræn
ljósritun sem að vísu er orðin
býsna góð, en mér finnst að rétt-
mætt sé að menn kalli hlutina
réttum nöfnum.
Það er mikill gæðamunur á
prentun úr stafrænni ljósritunar-
vél og stafrænni prentvél eins og
t.d. Indigo. Þess má einnig geta
að munur á innkaupsverði véla er
allt að tífaldur. Að sjálfsögðu á
ekki að banna mönnum að nota
orðið „stafrænt", en ljósritun er
ljósritun og prentun er prentun,
hvort sem hún er stafræn eða
ekki. Héma skilur á milli, eins og
að sjálfsögðu sést á gæðunum.
Það þarf ekki fagmenn til að sjá
það.
Allir aðilar sem að þessum
málum koma ættu að hafa metn-
að til að greina hér á milli.“
Rekstur Leturprents hófst
í bílskúr vestur í bæ.
Leturprent var stofnað af Ein-
ari Inga Jónssyni, föður Kristjáns
Inga, fyrir hartnær fimmtíu árum.
Fyrirtækið hóf rekstur í litlum
bílskúr vestur í bæ, en í dag er
það í eigin 250 fm. húsnæði að
Síðumúla 22.
„Við höfum á þessum tíma
gengið í gegnum öll stig prentun-
ar, allt frá handsettri blýsetningu
og þar til nú, að við bjóðum upp
á það nýjasta sem er að gerast í
prentiðnaðinum, stafræna prent-
un.
Ég er ekki í nokkum vafa um
að það var gæfuspor að hella sér
út í það „stafræna", í stað þess að
prentsmiðjan lognaðist út af eins
og margar litlar prentsmiðjur eru
því miður að gera í dag. Rekstur-