Prentarinn - 01.04.2005, Blaðsíða 25
Þar af leiðandi kærði
verkalýðsfélagið þetta til
lögreglurmar. Seinna var kæran
dregin til baka.
- Þeir sáu að þeir höfðu á
röngu að standa, segir Kent
Ákerberg forstjóri.
- Það er alls ekki rétt,
segir Jan Strandberg. - I
samningaviðræðum sem áttu sér
stað urðum við sammála um að
sænskir heildarsamningar ættu að
gilda fyrir Litháana og eftir það
samkomulag drógum við kæruna
til baka.
Sænskir heildarsamningar tóku
gildi i desember 2003 og fól það
meðal annars í sér að Litháarnir
fengu laun eftir sænskum töxtum.
Nokkrunt mánuðum seinna fóru
þeir heirn.
Um vorið áleit Geson Skandia
að Litháamir þyrftu á meiri
starfsþjálfun að halda og ákvað
fyrirtækið að fá þá til baka. Nú
var Litháen hins vegar orðið aðilli
að ESB.
- Þá breyttust reglurnar, segir
Kent Ákerberg og við gátum
leigt þá hingað í staðinn. Við
gátum valið um að leigja þá eða
ráða þá á sænskum launum. Við
leigðum þá. Auk þess sem það var
ódýrara var samkvæmt litháiskum
lögum hægara um vik að ráða
þá ekki ef í ljós kæmi að þeir
réðu ekki við starfsþjálfunina.
Auðvitað fór þetta í taugamar á
prentiðnaðarfélaginu.
Já, það truflaði
verkalýðsfélagið.
- Við litum svo á að
atvinnurekandinn vildi, með
því að leigja starfsmennina,
sniðganga það samkomulag sem
við höfðum áður gert um að
sænskir heildarsamningar skyldu
gilda, segir Jan Strandberg.
Að þessu sinni var ekki eins
ljóst af fyrirtækisins hálfu hvort
Litháarnir væru í starfsþjálfun eða
starfi.
- Það eru hárfín mörk, segir
Kent Ákerberg. Því duglegri sem
maður er því sjálfstæðari verður
maður. Við viljum kalla það
starfsþjálfun, en maður verður að
skilja ef það er túlkað sem störf.
Þeir gera jú gagn.
Litháíska útleigufyrirtækið
sem greiddi launin hafði enga
samninga í Svíþjóð. Og þar sem
sænskir heildarsamningar eiga að
gilda fyrir alla sem starfa hér, án
tillits til þess frá hvaða landi þeir
koma krafðist prentiðnaðarfélagið
þess að útleigufyrirtækið skrifaði
undir sænsku heildarsamningana.
Fyrirtækið svaraði með
því að segja að sænska
prentiðnaðarfélagið gæti komið til
Litháen að ræða málin. En sænska
prentiðnaðarfélagið semur ekki
erlendis.
Nú hótaði prentiðnaðarfélagið
að setja verkbann á Geson
Skandia. Deilunni var afstýrt
á síðustu stundu með því að
Geson Skandia réð Litháana
til bráðabirgða. Þar með féllu
Litháarnir sjálfkrafa undir sænska
heildarsamninga og fengu þar
með sænsk laun og launakjör þar
til ráðningunni lauk íyrir jólin.
- Eg kærði mig ekki um meiri
leiðindi, sagði Kent Ákerberg.
- Það var ekki þess virði. Ég
gat ekki hætt góðum orðstír
fyrirtækisins af þessum sökum.
Fyrir prentiðnaðarfélagið er það
afar mikilvægt að sænskar reglur
gildi jafnframt um erlent vinnuafl.
Vinni allir samkvæmt sömu
skilyrðum er heldur engin hætta
á að launin séu lækkuð undir
samningsmörk. Það er að ódýr
starfskraftur ýti út þeim dýrari.
Kent Ákerberg segir að
hann bæði skilji og virði þetta
sjónarmið.
- En mér finnst að maður
ætti að sjá muninn á því þegar
fyrirtæki fær hingað fólk í
starfsþjálfun vegna þess að það
ætlar að stofha útibú í viðkomandi
landi og því þegar fólk er fengið
hingað til starfa.
Stafræna tæknin (forvinnslan)
er enn til staðar hjá Geson
Skandia í Kungsbacka en
hefðbundna starfsemin, svo sem
offsetprentunin, bókbandið og
handunnin störf, hefur verið
flutt til Litháen. Þar starfa nú
þeir Litháar sem voru hjá Geson
Skandia i Kungsbacka, auk sex
Svía sem kusu að flytja með
fýrirtækinu.
- Agneta Persson, DA - mes
Greinin er birt með góðfuslegu
leyfi Dagens Arbete, Svíþjóð.
Magnús Einar Sigurðsson þýddi.
Velkomin hingað - en það eru
okkar samningar sem gifda
Deilan um Litháana hjá Geson Skandia
er fýrsta dæntið í prentiðnaðinum þar sem
grunur leikur á að verið sé að gera tilraun til að
lækka launin. En það koma fleiri dæmi, það er
aðalsamningamaður Grafiska Fackförbundet,
Tomnty Andersson, viss um.
Eins og verðsamkeppnin er á markaðnum í
dag er ekki svo skrítið að fýrirtækin reyni að
finna leiðir til að gera framleiðsluna ódýrari,
segir Tommy Andersson. Ein aðferðin er að ráða
ódýrara vinnuafl frá útlöndum.
Prentiðnaðarsamtökin hafa ekkert á móti því,
út af fyrir sig, að fyrirtækin ráði erlent vinnuafl.
- Við getum ekki komið í veg fýrir það, fólk er
frjálst ferða sinna innan ESB og það er velkomið
hingað, segir Tommy Andersson. En við getum
komið í veg fyrir að það lækki launin og það
gerum við með því að gera heildarsamninga meó
sænskum skilyrðum.
PRENTARINN ■ 25