Prentarinn - 01.11.2005, Qupperneq 6

Jakob Viðar Cuðmundsson
Bókbindarar hafa heldur belur
staðið í stórrœðum að undan-
förnu og tekið þátt í tveimur
sýningum í handbókbandi á
þessu ári. Sú fyrri var norrœn
farand-bókbandssýning og stóð
yfir í Þjóðmenningarhúsinu í
sumar og hin síðari var alþjóðleg
og haldin núna í haust í Frakk-
landi, nánar tiltekið í bœ sem
heitir St. Rémy Lés Chevreuses
og er rétt fyrir utan París. Bók-
bindararnir Ragnar Einarsson og
Guðlaug Friðriksdóttir, kona
hans, hafa verið fremst í kraft-
miklum flokki bókbindara sem
hafa staðið í þessu öllu saman.
Eg spurði þau fyrst hvernig þetta
hefði allt saman byrjað.
R: Allt byrjaði þetta með stofn-
un JAM-hópsins, árið 1990.
Hann hefur starfað óslitið síðan.
Arið 2004 voru óvenju margir
nemar í bókbandi og mér fannst
að þau fengju ekkert að læra eins
og við fengum í gamla daga,
þannig að ég bauð þeim bara að
vera héma einn dag í viku og
leika sér og læra meira. Þau voru
sjö og síðar bættust tveir við.
J: Hvað var þetta stór hópur
sem útskrifaðist?
R: Hópurinn sem tók prófið
var 17 manns og þar af vom fjór-
ir frá Akureyri. Þau á Akureyri
hafa í rauninni ekki aðstöðu til að
vera með okkur. Eru þó búin að
koma sér upp einhverju herbergi.
J: Og það er búið að vera
mikið að gera hjá ykkur i sumar?
R: Við stefndum fyrst á að vera
með á norrænu sýningunni og þá
bundu þau sína fyrstu alskinnsbók
og þegar það var búið voru þær
bækur sendar til Svíþjóðar en
þessi sýning er farandsýning sem
byrjaði í Svíþjóð og kom svo
hingað. Þegar þetta var búið var
bara tekið fyrir næsta verkefni
sem var sýningin í Frakklandi en
hún var alþjóðleg keppni sem
| 6 ■ PRENTARINN
Glaðbeittir bókbindarar með bœkurnar sem fóru á sýninguna í Frakklandi. F.v. Baldvin Viðarsson, Soffia
Ólafsdóttir, Elísabet Árnadóttir, Guðlaug Friðriksdóttir, Ragnar Einarsson, Helga Sigurðardóttir, Hinrik
Stefánsson, Edda Sigurbjarnardóttir og Nína Guðmundsdóttir.
haldin er á tveggja ára fresti þar
sem 800 keppendur, alls staðar að
úr heiminum, fengu sömu bók til
að binda inn, bókina Umhverfis
jörðina á áttatíu dögum.
Næsta keppni verður 2007 og
við eram búin að fá uppgefinn
titilinn á bókinni sem verður þá,
svo við eram svona aðeins farin að
hugsa. Markmiðið hjá mér er að
reyna að halda þessum hópi saman
og efla þetta svo þetta handverk
gleymist ekki, því þeim fækkar
sem leggja stund á handbókband.
G: Það er t.d. enginn nemi í
Iðnskólanum núna að læra bók-
band.
R: Þau vora fjögur i fyrra og
þau kláraðu handverksþáttinn þá
og era að taka vélbandsþáttinn
núna og taka svo prófið, en þau
ætla að koma hingað til að æfa sig.
J: Svo var heljarinnar mikil
sýning í Þjóðmenningarhúsinu.
R: Já það var þessi norræna.
Hún kom hingað frá Svíþjóð. Þetta
er farandsýning, Svíamir störtuðu
þessu og síðan kom hún hingað og
héðan fór hún til Danmerkur og
fer svo til Finnlands og Noregs og
við fáum ekki bækumar okkar fyrr
en einhvem tíma á næsta ári.
G: Krakkarnir fengu að taka
bækurnar sem þau áttu á frönsku
sýningunni með sér heim og það
verður opnuð sýning á þeim í
Þjóðmenningarhúsinu líka.
R: Effir að norræna sýningin fór
höfðu forstöðukonumar í Þjóð-
menningarhúsinu ekkert í stóra
flna salinn og gripu það því fegins
hendi þegar við spurðum hvort við
mættum ekki bara setja upp sýn-
ingu og þá á vegum JAM-hópsins,
þannig að það var alíslensk í
október 2005.
.J: Segið mér frá Frakklands-
ferðinni.
R: Þetta var rosalega skemmti-
leg ferð og algjör sumarauki. Við
vorum 13 manns, þar af 10 bók-
Bóhbindarar útrás